Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ.


            Σε λίγες ώρες ένας ακόμη μήνας θα μας αποχαιρετήσει και για να είμαι ειλικρινής χαίρομαι πολύ γι’ αυτό.
            Η έλευση ενός νέου μήνα πρέπει πάντοτε να μας γεμίζει αισιοδοξία για το κάτι καλύτερο που έρχεται στη ζωή μας!
            Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε, έτσι πρέπει να γίνεται!
            Δε ξέρω αν ο Μάρτιος «λυπάται» που πρέπει να μας αποχαιρετήσει και να μας υποδεχθεί σε ένα χρόνο ξανά αλλά αν κρίνω από τη βροχή που ρίχνει για να μας αποχαιρετήσει μαλλον είναι στεναχωρημένος.
            Θα μπορούσε βέβαια να «κλαίει» και από συγκίνηση που μας αφήνει και πάει να «ξεκουραστεί».
            Όπως και να χει το αποτέλεσμα είναι ένα: Καλώς ή κακώς μας αποχαιρετάει!
            Άνοιξη ακούω και Άνοιξη ακόμα να δω! Μα πότε θα έρθουν εκείνες οι ζεστές και μοσχομυριστές ημέρες της Άνοιξης που θυμόμουνα καθώς ήμουν μικρή;
            Πασχαλίτσες, κρίνοι και κάτι άλλα μωβ πανέμορφα και ευωδιαστά λουλούδια που έκαναν την εμφάνιση τους πάντα τέτοιο καιρό αλλά δε θυμάμαι τώρα πως τα λένε, φέτος γιατί δεν την έχουν κάνει;
            Γιατί δε τα βλέπω πια στις αυλές των σπιτιών;
            Παλιά οι αυλές ήταν γεμάτες δέντρα και λουλούδια και τώρα είναι γεμάτες τσιμέντα και μπαρμπεκιου.
            Εμένα πάντως μου έχουν λείψει πολύ οι αυλές που θυμάμαι εγώ όταν πήγαινα ακόμα σχολείο.
            Θυμάμαι καθώς περνούσα για το δημοτικό από ένα σπίτι γεμάτο λουλούδια πάντοτε έκοβα αυτό το μωβ λουλουδάκι που δε θυμάμαι πως λέγεται και το μύριζα όλα χαρά!
            Λάτρευα αυτή την εποχή κυρίως για αυτό το λουλούδι, το πιστεύετε;
            Πάντα τέτοια εποχή γεμίζαμε την αυλή της γιαγιάς μου με τη ξαδέλφη μου με ένα σωρό λουλούδια τα οποία φτιάχναμε στη συνέχεια κολώνια και τη δίναμε στις γιαγιάδες της γειτονιάς.
            Τι ωραίες εποχές…. Τι ωραίες αναμνήσεις… Τι ωραία συναισθήματα και μόνο στη σκέψη αυτών των περασμένων χρόνων.
            Αυτός ο μήνας που θα έρθει είναι ο αγαπημένος μου και κυρίως η αυριανή ημέρα! Το γιατί θα το μάθετε αύριο!
            Υπομονή… :)
            Καλημέρα και κοιτάξτε να αποχαιρετήσετε όμορφα το Μάρτιο…


Σχόλια

  1. να φυγειιιιιιιιιιιιιιι...

    καλημερα καλη μου... περιμενουμε για αυριο..

    φιλακιααααααααααααααααα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τελικά δεν ήταν η άνοιξη που περιμέναμε κι ο μήνας προάγγελός της μάλλον, δεν μας μήνυσε καλά μαντάτα...ας ελπίσουμε πως ο Απρίλης θα είναι πιο ...ανοιξιάτικος, ελπιδοφόρος και να μας αποζημιώσει για τη βαρυχειμωνιά...καλημέρα σου κούκλα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. οι εποχές... οι μήνες περνούν...
    αναμνήσεις γίνονται...
    ελπίδες για το καινούργιο που έρχεται...

    φιλιά ανθισμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Συλλογικό Βιβλίο "Κάνε μία Αμαρτία" της σειράς "Συνερεύσεις" των Εκδόσεων Λογότυπο

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Με μεγάλη χαρά μοιράζομαι ότι συμμετέχω κι εγώ στο νέο συλλογικό -και γλυκά αμαρτωλό- βιβλίο "ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ" της σειράς "ΣΥΝΕΥΡΕΥΣΕΙΣ" των εκδόσεων "ΛΟΓΟ_ΤΥΠΟ !" Από όλες τις «αμαρτίες» που μας προτάθηκαν, εγώ διάλεξα  την Κακή Μουσική . Πάνω σε αυτήν έπλεξα το διήγημά μου, που βρήκε τον δικό του χώρο μέσα στη συλλογή, και νιώθω πραγματικά ευγνωμοσύνη για την επιλογή και την εμπιστοσύνη των εκδόσεων.   Χαίρομαι κάθε φορά που συμμετέχω σε συλλογικά έργα, αλλά αυτή τη φορά χαίρομαι λίγο περισσότερο, γιατί αμφιταλαντεύτηκα, δυσκολεύτηκα, δημιούργησα και στο τέλος απόλαυσα και απολαμβάνω.   Το διήγημα με το οποίο συμμετέχω ονομάζεται «Η Συμφωνία του Κέλετρου» και είναι εμπνευσμένο από το γνωστό  έργο " Το Φάντασμα της Όπερας ",  ένα βιβλίο που είχα αγοράσει πριν χρόνια σε χρυσή κασετίνα με άλλα έργα του Γκαστόν Λερού, αρκετά ακριβή για εκείνη την εποχή και μοναδική, αλλά ποτέ δεν τ...

Καλικαντζούρια / Η ανάμνηση / Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Ήρθε η στιγμή να μοιραστώ κι εγώ τη δική μου ανάμνηση, στο πλαίσιο του δρώμενου  "Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις" που επινόησε  ο καλός μας φίλος και πάντα δημιουργικός Γιάννης Πιταροκοίλης, μέσα από το blog του «Ηδύποτον».   Η δική μου έντονη ανάμνηση είναι μια εικόνα που έχω στο μυαλό μου για τα καλικαντζούρια. Τα γνωρίζετε; Είναι εκείνα τα μικρά, άτακτα πλασματάκια της παράδοσης, που μέσα στο παιδικό μου μυαλό φτιάχτηκαν και μεγάλωσαν όπως ακριβώς τα φανταζόμουν: σκανταλιάρικα, σκοτεινά, γεμάτα ενέργεια και αταξία. Μια εικόνα που ακόμη και σήμερα, όταν τη θυμάμαι, με κάνει να χαμογελώ αλλά παράλληλα και να τρομάζω.  Θέλω να μοιραστώ μια παιδική ανάμνηση που ακόμα και σήμερα με ακολουθεί, άλλοτε σαν φόβος και άλλοτε σαν γλυκιά ζεστασιά. Ήμουν μικρή, στο χωριό, μαζί με την ξαδέρφη μου. Έκανε κρύο εκείνη τη μέρα και οι δυο μας παίζαμε καθισμένες πάνω στο βυσσινί χαλί, βυθισμένες στον δικό μας παιδικό κόσμο. ...