ΤΑ "ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ ΛΑΦΥΡΑ" ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ 34η ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. (ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ 4!)

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα.

Τι κάνετε; Είστε όλοι καλα;

Εγώ μια χαρά, έφτιαξε ο καιρός και η διάθεση έχει αρχίσει να ανεβαίνει. Εύχομαι το ίδιο να συμβαίνει και σε εσάς. 

Σαββατοκύριακο λοιπόν ακολουθεί και εγω δε θα μπορούσα να μη κάνω σχετική ανάρτηση για την έκθεση βιβλίου που πραγματοποιείτε αυτές τις ημέρες στην παραλία της Θεσσαλονίκης.

Λοπόν φίλοι, επειδή οι μέρες περνάνε και επειδή ο καιρός τωρα έφτιαξε και θεωρώ πως το βραδάκι θα είναι ιδανική μια βόλτα στη παραλία ανάμεσα σε τόσα βιβλία, ακούστε προσεκτικά τι θέλω να σας πω.

Παρτε αγκαζέ τον καλό ή την καλή σας, τον φίλο ή τη φίλη σας, τον αδερφό ή την αδερφή σας, τη μάνα ή τον πατέρα σας, τη γιαγιά ή το παππού σας ή όποιον θέλετε στη τελική και κατεβείτε να απολαύσετε τη βόλτα σας δίπλα στη θάλασσα, ανάμεσα σε κόσμο και κοντά σε πολλά βιβλία.

Εκεί που θα περπατάτε αμέριμνοι και θα χαζεύεται διάφορα πράγματα φαντάζομαι γύρω σας, κάντε μια στάση στο περίπτερο 4 και ρίξτε μια ματιά  «Στα Λάφυρα της Ψυχής μου».

Χα χα χα χα!

Ωραία το έθεσα έτσι; :P

Eντάξει, δε μπορώ να σας κρυφτώ. Το βιβλίο το αγαπώ πάρα πολύ και προσπαθώ να κάνω ότι καλύτερο μπορώ για εκείνο. Να το προωθήσω και να κάνω τον κόσμο να το αγαπήσει όσο εγω και να θελήσει να το γνωρίσει σε βάθος. Όχι να το διαβάσει απλώς, να διεισδύσει μέσα σε αυτό και να του θυμίσει δικά του κομμάτια ψυχής.

Θέλω να σας πω ότι η πρώτη έκδοση του βιβλίου εξαντλήθηκε. Εξαντλήθηκε αλλά επανακυκλοφόρησε άμεσα για να είναι διαθέσιμο στην έκθεση βιβλίου, οπότε όσοι το δείτε από κοντά και το αγγίξετε ή το αποκτήσετε να ξέρετε πως είναι «νεογέννητο» και θέλει μια ιδιαίτερη «προσοχή». Μακάρι να πάνε όλα καλα και να εξαντληθεί και η δεύτερη έκδοση ώστε να προχωρήσουμε και σε τρίτη και σε όσες ακόμη χρειαστεί.

Θέλω λοιπόν να υπενθυμίσω σε όλους τους φίλους που θα επισκεφτούν την έκθεση πως μπορείτε να προμηθευτείτε τη ποιητική συλλογή "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" καθημερινά (και μέχρι τις 21 Ιουνίου) από τις 6.30 το απόγευμα μέχρι τις 11.00 το βράδυ, στην 34η έκθεση βιβλίου στην παραλία της Θεσσαλονίκης, στο περίπτερο 4.  Η τιμή του βιβλίου να ξέρετε πως είναι 10€. Είναι 94 σελίδες και απαρτίζεται από 13 μοντέρνα, στοχαστικά, ανθρωποκεντρικά ποιήματα ποικίλης θεματολογίας που στόχο εχουν να αναδείξουν του θαύμα και το μεγαλείο του Ανθρώπου και της ζωής! 

Οι τρόποι που έχω επιλέξει να εκφράσω τα όσα διαπραγματεύονται τα ποιήματα είναι η θεατρικότητα (αποστροφή του ποιητικού υποκειμένου σε β ενικό, κινητικότητα των ηρώων και μια γενικότερη σκηνοθετική οργάνωση του χώρου και των προσώπων), η εικονοπλασία, το πεζολογικό ύφος, η απλή και καθημερινή σύνταξη και λεξιλόγιο.

 

Μιλάμε για καθαρά πεζοποιημένη ποίηση και μπορώ με σιγουριά να σας πω πως η Αισιοδοξία και η προσωπική Αναγέννηση του καθενός μέσα από την όποια δυσκολία, κυριαρχεί σε όλη την ποιητική συλλογή.

Σας παραθέτω απόκάτω τρία αντιπροσωπευτικά δείγματα της ποιητικής συλλογής ώστε να σας προϊδεάσω για το τι μπορεί να συναντήσει κανείς στο εσωτερικό της. στο βαθιά εσωτερικό της θα μπορούσα να πω «κομμάτι»:

« Μάχεσαι για την Ειρήνη! Κι όμως, κάποιος άλλος την ίδια στιγμή μάχεται για τον Πόλεμο!

Διεκδικείς την Ελευθερία! Κι όμως, κάποιος άλλος την ίδια στιγμή φυλακίζει εκατοντάδες ανθρώπους σε υπόγεια μπουντρούμια!

Πολεμάς τη διαφθορά! Κι όμως, ζεις ήδη σε μια διεφθαρμένη κοινωνία!

Διαδίδεις, εξαπλώνεις, προσφέρεις την Αγάπη! Κι όμως καθημερινά πάμπολοι την εξαλείφουν!

Ονειρεύεσαι ένα καλύτερο αύριο! Κι όμως αυτό το αύριο πολλοί στο στερούν, μα το χειρότερο είναι πως βάφουν το σενάριό του με χρώμα κόκκινο, μουντό! Να θυμίζει, μάχη, πόλεμο, αίμα και θυσία!

Σαν την τραμπάλα της παιδικής χαράς είναι φίλε μου η ζωή! Μόνος στο ένα κάθισμα δε μπορείς να παίξεις!

Θα ’ρθει το αντίβαρο!

Το ξέρεις!

Θα σε ανεβάσει, θα σε ρίξει!

Θα σε ανεβάσει ξανά και θα σε ξαναρίξει!

Θα γελάσεις, θα κλάψεις, θα φοβηθείς! Μπορεί να πέσεις κιόλας! Το αντίβαρο πάντως θα ’ρθει! Το ξέρεις! Ενίοτε το περιμένεις κιόλας για προσωπικούς σου ποικίλους λόγους!

Και το ’χω ξαναπεί!

Πολλές φορές το ’χω ξαναπεί!

Κι αναρωτιέμαι!

Η ζωή είναι μια πορεία. Ποιά θέλεις να είναι η πορεία σου στον κόσμο μας;
Θες να είναι στεφανωμένη με λουλούδια ή με κάρβουνα; Επιλογή σου! Όμως μην επιτρέπεις τα «κάρβουνα» τα δικά σου να κάψουν τα «λουλούδια» των άλλων. »

Μόλις διαβάσατε ένα απόσπασμα από το ποίημα «Αδικοχαμένη Κοινωνία», της ποιητικής συλλογής «Τα Λάφυρα της Ψυχής μου».

 ____________________________________

" Άκουσε τον χτύπο της καρδιάς και θα καταλάβεις που οδηγείσαι! Εκείνος ξέρει! Είναι της Eλευθέριας πορείας ο ξεκάθαρος οδηγός μας! Ακόμη και με κλειστά τα μάτια μπορείς να επιβιώσεις! Να οδηγηθείς στην πλήρη Ελευθερία.

Μάθε να ακούς! Μάθε να οδηγείς! Μάθε να αφουγκράζεσαι τους χτύπους της καρδιάς σου, τις δικές σου προσωπικές ανάγκες! Μάθε να μην παρερμηνεύεις, ούτε να εξηγείς, απλώς να εκτελείς τον δρόμο που η ψυχή χαράζει!

Μπορεί να μοιάζει με θρόισμα, μπορεί με γδούπο, μπορεί με δείκτη ρολογιού, μπορεί απλώς να κινείται μέσα σου, μα να ξέρεις πως είναι η καρδιά, είναι η Ζωή!

Είναι μια λάμψη που κάποιος την ξέχασε στο χθες, μα σύντομα σα βεγγαλικό στον ουρανό θα «ανθίσει»!

Και να θυμάσαι! Είναι όλη δική σου!

Την αξίζεις!

Ανάσανε!

Ανάσανε!

Γέμισε τα πνευμόνια σου με οξυγόνο!

Για κάθε λεπτό που αναπνέεις μπορείς ακόμη να πολεμάς!

Και να κερδίζεις! "

Μόλις διαβάσατε το δεύτερο απόσπασμα από το ποίημα «Ελευθέρια Πορεία», της ποιητικής συλλογής «Τα Λάφυρα της Ψυχής μου».

_______________________________________________________________

" Αυτό το παγκάκι είναι Reserve.

Όχι, όχι μην κάτσεις!

Είναι Reserve.

Σαν χθες θυμάμαι ήτανε που πλήρωσα με τις «οικονομίες» των ονείρων μου για να το αποκτήσω.

Ήρθα και τοποθέτησα επάνω του θυσίες, κόπους μιας ζωής κι εκείνο σαν είρωνας άνθρωπος, αυταρχικός, με μούντζωσε, με χλεύασε, με έσπρωξε και με γονάτισε στο χώμα!

Δακρύζω!

Δεν συγκινούμαι!

Αναπολώ!

Θυμάμαι!

Ελπίζω!

Αυτοτιμωρούμαι που μπορώ ακόμη να ελπίζω!

Μια αυτοκαταστροφική κίνηση και να ’μαι πάλι εδώ!

Στη βάση μου! Στην αξία μου!

Στο παγκάκι Μου!

Αυτό το παγκάκι είναι Reserve.

Όχι, όχι μην κάτσεις!

Είναι Reserve.

Εχει το αίμα, τη σάρκα, τα όνειρα, τη «δήθεν» ζωή και το λυτρωτικό μου θάνατο επάνω!

Είναι χρεωμένο με την ανάσα μου και πιστωμένο με την αδικία της ψυχής μου! "

Για το τέλος σας κράτησα το τρίτο και τελευταίο απόσπασμα για σήμερα  από το ποίημα «Παγκάκι Reserve», της ποιητικής συλλογής «Τα Λάφυρα της Ψυχής μου», το οποίο θέλω να σας πω πως γεννήθηκε σαν ιδέα στο μυαλό μου όταν άκουσα έναν άστεγο να διεκδικεί το παγκάκι του.

___________________  

 «Τα Λάφυρα της Ψυχής μου» και το «μου» στο τέλος δεν αφορά εμένα, τη δική μου ψυχή, δεν είναι σε καμία περίπτωση εγωκεντρικό, αφορά όμως όσους ανθρώπους τα αγκαλιάσουν και θελήσουν να μοιραστούν την όποια στιγμή μαζί τους, εχουν γραφτεί με αγάπη και θέλουν να λάβουν λίγη από αυτή πίσω. Έχω μάθει να μιλάω ειλικρινά και αυτό κάνω τωρα φίλοι.

"Τα Λάφυρα" γεννήθηκαν για να αγαπηθούν και θέλω να γίνει πράξη. Δε με πειράζει το χρονικό διάστημα, ας γίνει σιγά σιγά αλλά θέλω να γίνει. Τους αξίζει πιστεύω για πολλούς λογους που τους κρατώ για μένα γιατί δημιουργηθήκαν από ανθρώπους που με επηρέασαν χωρίς να το ξερόυν και χωρίς να το μάθουν  ποτέ.

Θα κλείσω την ανάρτηση σήμερα με ένα μεγάλο και από καρδιάς Ευχαριστώ!!! σε όλους τους ανθρώπους που αγκάλιασαν τα Λάφυρα και εμένα, κάνοντάς τα να εξαντληθούν και να επανακυκλοφορήσουν άμεσα. Σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που τα προώθησαν, φωτογράφισαν, υποστήριξαν, αγάπησαν, με τον τρόπο τους ο καθένας.  Σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που τα κοιτάζουν κι απλώς χαμογελούν γιατί έτσι νιώθουν! :)

Ελπίζω να πάει καλα η έκθεση για να καταφέρουμε να λάβουμε μέρος και σε άλλες που μπορεί να γίνουν.

Εάν κάποιος από εσάς ενδιαφέρεται άμεσα για το βιβλίο μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου για να βρούμε τρόπο να το αποκτήσει.

Ένα ξεχωριστό ευχαριστώ στην Αχτίδα και στην Ιωάννα μου για τους λόγους που θα ανακαλύψετε πατώντας επάνω στα ονόματά τους.

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους! Να περάσετε όμορφα φίλοι! :)