Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΕΙΡΗΝΗ.


Συντροφιά με την Ειρήνη, μία άκρως χαμογελαστή και ευγενική παρουσία, η οποία να σας θυμήσω μου είχε χαρίσει κι αυτές τις εικόνες εδώ:  http://ekfrastite.blogspot.gr/2015/09/blog-post_23.html


Πάμε να δούμε τη βόλτα των Λαφύρων στο Μεσολόγγι.



Βλέποντας τη θέα της γλυκιάς Ειρήνης από τον τόπο κατοικίας της.



Σε μια σημαντική και ευλαβική γωνιά για πολλούς απο εμάς.



Στη θάλασσα, για μία ακόμη στιγμή περισυλλογής και ευτυχίας.




Κάτω απο ένα φανάρι, μέρα, να μας θυμίσει πως αν χάσουμε το δρόμο μας, δεν έγινε και κάτι, μπορούμε εκ νέου να χαράξουμε μια άλλη διαδρομή. Κι αυτή η διαδρομή απ' οτι βλέπω είχε και πράσινο και μπλε και καφέ που αγαπώ να βλέπω.



Στη θάλασσα ξανά, να φανεί καλύτερα, ο καθαρός γυαλός της.



Κι ύστερα απ' όλα αυτά., ξεκούραση στο τόσο γνώριμο αυτό παγκάκι με τις χαρακιές που ξέρω: http://ekfrastite.blogspot.gr/2015/08/reserve.html.


Ειρήνη μου, ευχαριστώ απο τα βάθη της καρδιάς μου για όλα!
Να είσαι πάντα καλά και να χέρεσαι την οικογένειά σου!


Για το τέλος, κάτι σαν υστερόγραφο σας έχω μια εικόνα που μου έστειλε η Ειρήνη και τη λάτρεψα.



Το να ζεις μόνο δεν είναι αρκετό, είπε η πεταλούδα. Πρέπει να έχεις λιακάδα, ελευθερία και ένα μικρό λουλούδι.

Hans Christian Andersen, 1805-1875, Δανός συγγραφέας παραμυθιών


Δε θα μπορούσα να μη κλείσω με την άνω εικόνα και τη συνοδεία του γνωμικού για τους λόγους που όλοι πιστεύω πως καταλαβαίνετε.

Καλή συνέχεια σε ότι κάνετε εκφραστικοί μου!  
 

Σχόλια

  1. Ωραία συνεχίζεται το ταξίδι του βιβλίου σου Κική μου!! Το απόφθεγμα στο τέλος ήταν υπέροχο για κλείσιμο!!
    Φιλιά πολλά και καλή συνέχεια στα ταξίδια!! ;)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσαν Μαριλένα μου
      Ευχαριστώ πολύ που κοιτας ολες τις αναρτησεις μου
      Να εισαι παντα καλα

      Διαγραφή
  2. Όμορφα ταξίδια στα "ΛΑΦΥΡΑ".......! Πάντα καλοτάξιδο Κική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολυταξιδεμένα και πολυφωτογραφημένα τα λάφυρα.
    Πάντα επιτυχίες και όμορφες στιγμές που σου χαρίζουν χαμόγελα να έχεις γλυκό κορίτσι! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Μαρινάκι μου
      Ευτυχως που στελνουνε πολλες φωτο και χαιρομαι πολυ

      φιλακια πολλα

      Διαγραφή
  4. να περνασετε πολυ πολυ ομορφα Κικη μου !!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες του βιβλίου τραβηγμένες σε τόσα μέρη! ❤ αλλά και το γνωμικό του Άντερσεν, υπέροχο!!!
    Καλό ξημέρωμα Κική μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολυταξιδεμένα τα Λάφυρα! Να τα χαίρεσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ όμορφη συνέχεια για το ταξίδι του βιβλίου σου Κική μου!! Καλά ταξίδια να έχετε εσύ και τα επιτυχημένα Λάφυρα!!!
    Την καλημέρα μου και φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλα ταξιδια Κικη μου. Πολυταξιδεμενα τα λαφυρα. τα φιλια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)