Ο ΑΓΓΛΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ DANTE GABRIEL ROSSETI ΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ - ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ.

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα.

Σήμερα σας έχω ετοιμάσει μία ιδιαίτερη και ξεχωριστή ανάρτηση.

Θεωρώ πως οι περισσότεροι απο εσάς γνωρίζετε τον Έλληνα μεταπολεμικό ποιητή, Μίλτο Σαχτούρη  και κάποια στιγμή της ζωής σας όλο και κάποιο απο τα έργα του έχει πέσει στα χέρια ή στην αντίληψή σας, μιας και που στο διαδίκτυο μπορεί κανείς να διαβάσει ελεύθερα και μάλιστα δωρεάν πολλά απο τα έργα  δημοφιλών και όχι μόνο, ποιητών και συγγραφέων.

Με αφορμή λοιπόν τα έντεκα χρόνια που πέρασαν απο την ημέρα που έφυγε απο την ζωή, πριν τρις μέρες έψαξα στο διαδίκτυο για να βρω και να διαβάσω νέα ποιήματα, ποιήματά του δηλαδή που δεν γνώριζα μέχρι στιγμής.

Κάνοντας αυτή την αναζήτηση, βρήκα ένα ποίημά του το οποίο κυριολεκτικά με μαγνήτισε. Θες ο ευρηματικός και συνάμα αινιγματικός τίτλος; Θες τα μηνύματα που περνάει; Η δομή του; Ο νοερός διάλογος που υπάρχει μέσα του; Ίσως όλα τα παραπάνω και άλλα τόσα με έκαναν να το ξεχωρίσω, να το αγαπήσω, να το διαβάσω ξανά και ξανά φτάνοντας στο σημείο να θέλω να το μοιραστώ με όλο το κόσμο.

Βέβαια δεν στάθηκα μόνο στο ποίημα, αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν το να μάθω ποιος ήταν ο  ζωγράφος Dante Gabriel Rosseti που έδωσε τέτοιου είδους έμπνευση στον δικό μας Μίλτο Σαχτούρη (πατώντας επάνω στα ονόματά τους μπορείτε να διαβάσετε τα βιογραφικά τους).

Εντυπωσιάστηκα με το πλούσιο βιογραφικό του καθώς επίσης και με τα έργα του, κυρίως με τους πίνακές τους που μεχρι στιγμής δεν είχε τύχει να ανακαλύψω κάποιον απο αυτός. Επέλεξα μάλιστα έναν για να συνοδέψω το ποίημα που μόλις ακολουθεί:

Ο ΑΓΓΛΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ DANTE GABRIEL ROSSETI ΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ - ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ.

Τhe Damsel of the Sanct Grael

Άκου!
Σου έλεγα τότε την αλήθεια
την ήξερα τότε την αλήθεια

– Όχι, μου έλεγες
τα πουλιά φυτρώνουν
τα γουρούνια πετάνε
τα λουλούδια περπατάνε
οι άνθρωποι, λένε πάντα ψέματα

σου έδειχνα ένα πουλί
έλεγες – Είναι λουλούδι
σου έδειχνα ένα λουλούδι
όχι, έλεγες – Είναι πουλί

κι οι άνθρωποι λένε πάντα ψέματα

τώρα εγώ βλέπω το φεγγάρι
αυτό το σπασμένο σπαστικό
παιδί
που ο Ιούλιος Βερν
έλεγε κάποτε:
– Οι άνθρωποι θα το κατοικήσουν
βλέπω
αυτό το μεγάλο χιονισμένο φέρετρο
που ρίχνουν κάθε μέρα με κρότο
πάνω του πρόκες
κι επιμένουνε
να τ’ ονομάζουν

ΓΗ

ίσως να είχες δίκιο τότε
γι’ αυτό μπόρεσες και έζησες
γι’ αυτό μπόρεσα και έζησα

ΑΥΓΗ

από τη συλλογή ΧΡΩΜΟΤΡΑΥΜΑΤΑ (1980)

Μίλτος Σαχτούρης (Αθήνα, 29 Ιουλίου 1919 – Αθήνα, 29 Μαρτίου 2005)

Αυτά για την ώρα εκφραστικοί μου.

Αν κάποιος ξέρει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον λόγο δημιουργίας του συγκεκριμένου ποιήματος, θα ήθελα να μου τις στείλει. Έψαξα για περισσότερες πληροφορίες αλλά δεν βρήκα κάτι. Θα ήθελα για παράδειγμα να μάθω γιατί επέλεξε τον συγκεκριμένο ζωγράφο και όχι κάποιον άλλο. 

Καλή συνέχεια στην μέρα σας.