Χτύπησα την πόρτα
Εκείνου που αγκαλιάζει την αγάπη.
Άνοιξε, με είδε να στέκω εκεί
Κι άρχισε να γελάει.
Με τράβηξε μέσα.-
Έλιωσα όπως η ζάχαρη, στην αγκαλιά εκείνου του Εραστή
Εκείνου του Μάγου του Κόσμου.
Εκείνου που αγκαλιάζει την αγάπη.
Άνοιξε, με είδε να στέκω εκεί
Κι άρχισε να γελάει.
Με τράβηξε μέσα.-
Έλιωσα όπως η ζάχαρη, στην αγκαλιά εκείνου του Εραστή
Εκείνου του Μάγου του Κόσμου.
(Τζελαλαντίν Ρουμί, απόσπασμα, Στον κήπο του Αγαπημένου, εκδ. Αρμός)
Υπέροχο. Λέει πάρα πολλά σε λίγες λέξεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι καλά.
Μάγος του κόσμου λοιπόν..πολύ όμορφο απόσπασμα!! Φιλάκια πολλά Κική
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο πράγμα ο έρωτας ειδικά αν κρατούσε για παντα!! φιλακια Κικούλη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπάει και πονάει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ πολύ ♥
Η Ουσία σε λίγες λέξεις....! και το περιρρέον πάθος Κική μου. Όμορφο απόγευμα να έχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυάου! όμορφο ,ερωτικό ότι πρέπει για καλοκαίρι ομορφούλα, καλή σου εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο ένας μάγος θα μπορούσε να αγκαλιάζει την αγάπη! Εμείς συνήθως αγκαλιάζουμε την ψευδαίσθησή της!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει Κικίτσα που βρίσκεις και συνδυάζεις ιδανικά εικόνα και λόγια :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου και καλή εβδομάδα :)
Η κάθε σου ανάρτηση είναι ένα μαγικό ταξίδι ψυχής, Κικούλα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκινείς απολαυστικά!
Καλή εβδομάδα με φιλάκια πολλά!:)) ♥
Πολύ όμορφο! Καλή εβδομάδα και καλό μήνα (είπαμε;;) Κικάκι! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θυμάμαι αυτό το απόσπασμα... την πρώτη φορά που διάβασα τον Κήπο του Αγαπημένου είχα εντυπωσιαστεί, με είχε αγγίξει τόσο η γραφή του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά και καλή εβδομάδα να έχεις!
Είναι αυτή η αναστολή που μάς κρατά ένα βήμα πριν την Πύλη ώστε να απαιτείται το χέρι που θα μάς τραβήξει, ενώ θεωρώ οφείλουμε να μπούμε θύελλες σαρώνοντας την .... πόρτα και ακόμη το χέρι που απλώνεται...
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Έτσι είναι η Αγάπη σε τραβάει μέσα της!
ΑπάντησηΔιαγραφή