Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΒΥΘΟΣ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ




Έβλεπα την θάλασσα κόκκινη,
μα δεν ήξερα γιατί.
Ορκιζόμουν πως τη θυμόμουνα, γαλάζια.

Έβλεπα τα σύννεφα του ουρανού, πάνω απο τα νερά της θάλασσας λευκά, μα ξάφνου, γίνανε πυκνά και μαύρα.

Θα μπορούσα να επικαλεστώ την οργή της ανάσας μου για να πείσω πως στη θάλασσα κατοικούσαν ψάρια μα πλέον βλέπω μόνο χώμα.
Κι ο βυθός, δεν υπάρχει.

Θυμάμαι έντονα την μέρα που μύριζε αλμύρα,
που με τύφλωνε αυτό το κύμα από τον άλλοτε, ειρηνικό αέρα.

Μπορώ να ακούσω ξανά τον ήχο της σειρήνας, εκείνον τον ήχο που πέρασα για σφύριγμα αέρα. Μπορούσα να τον παρομοιάσω με ήχους δελφινιών, με ήχους από θαλασσινό κοχύλι μα δεν περίμενα ποτέ να είναι σάλπιγγες ενός κακόγουστου αστείου.

Μπλέχτηκαν τα δάχτυλά μου σε μία κίτρινη αιώρα.
Κάποιοι την αποκαλούσαν δίχτυα.

Ένιωσα το σώμα μου να αιωρείται και ταυτόχρονα να πάλλεται σε ένα ακανόνιστο ρυθμό που είχε μία περίεργη μελωδία πιάνου.
Κάποιοι, το βάφτισαν δόλωμα.

Πένθιμοι ήχοι επικαλέστηκαν το κονσέρτο μου
Καμπανάκια μικρά μου θύμισαν πως η ζωή στο τέλος, πάντα, σε ξοφλάει.

Είχα αγκαλιά ένα φύκι
Και στα πόδια μου, ξαπλωμένο, έναν αστερία.
Θυμάμαι να κρατούσα μια άρπα αγκαλιά και να ονειρεύομαι σθεναρά, όταν άκουσα τον κρότο.

Άνοιξα τα μάτια και δεν θέλω να περιγράψω όσα είδα
Συνειδητά, επιλέγω, να τα ξεχάσω όλα.

Μονο που αυτό το κόκκινο το χρώμα, δεν λέει να φύγει απο τη μνήμη,
Αυτό, μένει εκεί, κοιτάζοντάς με επιβλητικά να  μου θυμίζει τον κοραλλιογενή ύφαλο της κάθε κρυμμένης υφαλοκρηπίδας.

Έχω ανάγκη ενα σύμβολο, νιώθω απελπισμένα και αφόρητα κουρασμένη και το μόνο που θέλω είναι το κοχύλι, να μου ξυπνήσει την ελπίδα πως ο παφλασμός των κυμάτων, μπορεί ακόμη και τώρα, να ηχήσει.

Χρειάζομαι ένα κύμα να πάρω αγκαλιά και να κοιμηθώ σε ένα νέο, καθάριο ακρογιάλι.
Δεν θέλω φωνές, παρά μόνο την άρπα και πάλι, να στα πέρατα της γης, να αντηχήσει.

Νύσταξα και εκείνο εκεί το νούφαρο, με περιμένει.
Θα πλαγιάσω.


Η θάλλασα μπορεί και πάλι να ηρεμεί, 
να νανουρίζει.

Στο βυθό,
εκεί, 
στην πιο κρυφή του, την πανίδα.


Λεηλατώντας τον!
____________

Με αφορφή την πρόσκληση της Μαρίας μας,  για το δρώμενο "Λόγια της Πλώρης"

Να περνάτε όμορφα, εκφραστικοί. 

Σχόλια

  1. Υπέροχο!
    Χαίρομαι που θα έχω στην συλλογή του δρώμενου μια τέτοια συμμετοχή.
    Σ΄ευχαριστώ από καρδιάς Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ βρε Κική μου, σαν γράφεις γεμίζει ανάσα έκφρασης ολόγυρά σου. Υπέροχο αλήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καταπληκτικός ο βυθός!
    Συγχαρητήρια Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι όμορφα που γράφεις Κική μου!!!
    Γεματος εικονες και συναισθημα ο βυθός σου !!!
    Δεξου και ταδικα μου συγχαρητήρια για την συμμετοχή στο δρώμενο της Μαρίας.. οντως ξεχωριστή..! να περνας ομορφα τωρα το καλοκαιρακι... φιλακιαααα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ δυνατό Κικίτσα μου!
    Μπράβο σου :)
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τί ωραία που περιγράφεις τη θάλασσα και το βυθό της Κική μου.
    Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου.
    Καλή συνέχεια.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Xρυσίζουσα Νοσταλγία

  Τα Χριστούγεννα φέρουν μια θλίψη που δεν καλύπτεται από τα αμέτρητα φωτεινά λαμπιόνια ταυτόχρονα όμως, φέρουν μια τρυφερή ζεστασιά που τόσο ανάγκη έχουν οι ξεχασμένοι και μόνοι, άνθρωποι.   Θα μπορούσα να καλύψω τα συναισθήματά μου πίσω από κόκκινα και πράσινα καρουζέλ όμως μάταιη, η όποια προσπάθεια γιατί αυτό που έχω ανάγκη δεν είναι το φως, είναι το σκοτάδι.   Το σκοτάδι, σε αυτή τη πολύχρωμη, γιορτινή συγχορδία στόχο έχει να φέρει στην επιφάνεια ό,τι καλό έχω μέσα μου μα τολμά να το ανασύρει χωρίς να ρωτήσει αν είμαι έτοιμος να το παρουσιάσω αυτό, σε έναν κόσμο που γεννά στρατιώτες και άρματα ενώ χρειάζεται τριαντάφυλλα και μενεξέδες.   Κι αυτό με πονά γιατί με διώκει, γιατί με δημιουργεί, σαν μια απροσπέλαστη θύελλα με οδηγεί στη νηνεμία που δεν μπορώ να κρατήσω στη παλάμη μου γιατί αυτή η αστείρευτη ηρεμία γίνεται λάβα και καίει τα σωθικά μου.   Όμως είναι Χριστούγεννα και νιώθω μπερδεμένος γιατί δε...

Mπέλλα, η Χριστουνέλλα: Χριστουγεννιάτικο θεατρικό παραμύθι για παιδιά και μεγάλους.

Την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου στις 18.00 στον Πολυχώρο Τέχνης 4Dance στην Απόλλωνος 113 στην Κάνηθο , το εργαστήρι θεατρικής έκφρασης Amorphous Dance Theater Company παρουσιάζει το παραμύθι της αγαπημένης συγγραφέως Κικής Κωνσταντίνου "Μπέλλα, η Χριστουνέλλα". Ένα στολίδι γεμάτο φως, γεμάτο αγάπη, γεμάτο τρυφερότητα που διψά για περιπέτεια, χορό, τραγούδι και στοργή. Μαζί με τους φίλους της, τον Ματία και τον Αδάμο, αποφασίζει αυτά τα Χριστούγεννα να είναι διαφορετικά και να αφεθεί επιτέλους στο πνεύμα των Χριστουγέννων που δεν είναι άλλο από την Αγάπη. Μια άκαυστη φλόγα, η ελπίδα, και η Μπέλλα με τους φίλους της· οδηγός, να μας παρασύρουν σε έναν κόσμο σε έναν κόσμο άκρως γιορτινό και μεθυστικό. «Έλα μαζί μου μπες στο ρυθμό, όπου κι εσύ-όπου κι εγώ»   ---------------------------- -----------------------------------   Κείμενο: Κική Κωνσταντίνου Σκηνοθεσία: Έστερ Σώτια Λουκά Πρωτότυπη Μουσική - Τραγούδι: Δημήτρης Μακρής Χορογραφίες: Κατερίνα Τσεκούρα ...