Ένα μπλε φεγγάρι η ζωή της, ένας κύκλος παράταιρος.
Μια σημαία και μια ανάγκη.
Μια συλλαβή και μια δεκάρα.
Μια ερώτηση και ένας ακόμη εξευτελισμός.
Οι κύκλοι, γινόμενο έγιναν•
στεφάνι ενός πύργου και μιας αυταπάτης.
Μιας προβολής και μιας αιχμαλωσίας.
Ενός υπαινιγμού και μιας θεωρίας αβάσιμης.
Συμμετρικά τα όνειρα.
Αλλότρια τα βιβλία.
Φεγγίτης η αυταπάρνηση, και ρόδα ενός ψεύτικου κάρου, η Επιστήμη.
Μαζί της τα αστέρια ήταν ναυαγοί και τα ψάρια• σύννεφο, γεμάτο αλάτι.
Κανείς δεν βλέπει τα φύκια που στάζουν, λίγοι κατανοούν το φως του Ασημένιου Κάστρου.
Όλοι θαρρούν πως το μέλλον τους ανήκει.
Οι αστερίες έγιναν πρόσφυγες και το μπλε φουστάνι ντύνει πλέον τους χάρτες ενός νάυλον πλανήτη.
Πληθαίνει η ουρά του αγκιστρωμένου φορέματος και το φεγγάρι απομακρύνεται.
Θαρρείς και ένα παιχνίδι επικρατεί - που όρια κανείς - δεν φρόντισε να βάλει.
Οι κανόνες από καιρό μας εγκατέλειψαν.
Πηγάζει μια αλλιώτικη θεωρία.
Κάποιοι 'βαψαν κόκκινο το φεγγάρι, άλλοι το 'θέλαν μελαμψό.
Μέσα σε κάθε ξεθωριασμένο μωβ, κατοικεί μια ακόμη μπλε φαντασία. Κάτω τα χέρια από την πλάνη, άστα στην καρδιά, πάντα στην καρδιά.
Φλέγεται, να πετάξει...
Κανείς δεν θωρεί τα "πνιγμένα" νοήματα.
Δώσε μου μια κουβέρτα• μπλε
Ώρα να αποκοιμηθώ.
Ένα μπλε φεγγάρι η ζωή της, ένας κύκλος παράταιρος.
~~ Ένα μπλε φεγγάρι η ζωή της - Κική Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ