Υπάρχει μια χαραμάδα μέσα στην ανθρώπινη φύση,
που μπορείς να διακρίνεις τα σώματα χωρίς ψυχή
και τη ψυχή, με απουσία σωμάτων.
Λένε
πως κάποιες νοσταλγικές νύχτες, οι νεκροί, μονοπωλούν το ενδιαφέρον των
ζωντανών και το αντίθετο, όταν συμβαίνει, κεραυνοί πετροβολούν τη Γη ως
μία άλλη γνήσια περιπλάνηση.
Ανάμεσα σε πάθη, σε λάθη, σε ζωές και σε υπάρξεις,
υπάρχει ένα μετέωρο σύμπαν που κατοικούν εκείνοι που βρήκαν κρησφύγετο σε μια ανίερη αγάπη.
Τα πρόσωπά τους, κυρτά και κουρνιασμένα σαν αγαλμάτινες στοές, αναζητούν μια θύμηση, που συνήθως σε ό,τι πλανάται, καταστρέφει.
Βαθιά, μέσα στο στήθος των ανθρώπων, υπάρχει μια νεκρά φύση που όταν κάποιος την αγγίξει, δίνει ζωή σε ασύμφορα όντα:
Ως προς τη μοναξιά
Ως προς την υποταγή
Ως προς την επετηρίδα του θανάτου
Νεκρά φύση - Κική Κωνσταντίνου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ