Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Mπέλλα, η Χριστουνέλλα: Χριστουγεννιάτικο θεατρικό παραμύθι για παιδιά και μεγάλους.


Την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου στις 18.00 στον Πολυχώρο Τέχνης 4Dance στην Απόλλωνος 113 στην Κάνηθο, το εργαστήρι θεατρικής έκφρασης Amorphous Dance Theater Company παρουσιάζει το παραμύθι της αγαπημένης συγγραφέως Κικής Κωνσταντίνου "Μπέλλα, η Χριστουνέλλα".
Ένα στολίδι γεμάτο φως, γεμάτο αγάπη, γεμάτο τρυφερότητα που διψά για περιπέτεια, χορό, τραγούδι και στοργή.
Μαζί με τους φίλους της, τον Ματία και τον Αδάμο, αποφασίζει αυτά τα Χριστούγεννα να είναι διαφορετικά και να αφεθεί επιτέλους στο πνεύμα των Χριστουγέννων που δεν είναι άλλο από την Αγάπη.
Μια άκαυστη φλόγα, η ελπίδα, και η Μπέλλα με τους φίλους της· οδηγός, να μας παρασύρουν σε έναν κόσμο σε έναν κόσμο άκρως γιορτινό και μεθυστικό.
🎶 «Έλα μαζί μου μπες στο ρυθμό, όπου κι εσύ-όπου κι εγώ» 🎶
 
---------------------------- -----------------------------------
 
✒️ Κείμενο: Κική Κωνσταντίνου
🗣 Σκηνοθεσία: Έστερ Σώτια Λουκά
🎼 Πρωτότυπη Μουσική - Τραγούδι: Δημήτρης Μακρής
💃 Χορογραφίες: Κατερίνα Τσεκούρα
🖌 Make up: Τζέσυ Σούκη
👯‍♂️ Επιμέλεια κίνησης: Ματίνα Μπάνου 
 
Παίζουν
🔴 Βασιλική Κεφαλληνού
🌲 Βενιαμήν Κοέν
🟢 Χριστίνα Κόκκαλη
👸 Τζέσυ Σούκη
🔵 Κατερίνα Τσεκούρα
 
Μετά την παράσταση θα υπάρχει δημιουργική απασχόληση με την δασκάλα χορού 'Ολια Ανγκέλοβα.
 
🧾ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
 
💸 Χορηγός
ΣΑΚΕΛΛΑΡΗΣ ΦΩΤΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε. | Χάρτινα είδη
 
Ευχαριστούμε θερμά για τα αντικείμενα του σκηνικού μας, την κα Ευρυδίκη Σαμαρά και το κατάστημα Λευκών Ειδών Παπαπροκοπίου.
 
 
__________________________
 
Kαλημέρα, εκφραστικοί μου.
Καλή εβδομάδα, καλό μήνα και καλές γιορτές.
Δεν χρειάζεται να πω πολλά, καταλαβαίνετε άλλωστε πόσο χαρούμενη, υπερήφανη και ευγνώμων μπορεί να νιώθω. 
 
Θέλω να εκφράσω μέσα από την καρδιά μου τις ευχαριστίες μου σε  όλους τους συντελεστές που βλέπετε στην αφίσα, τον χορηγό μας, την κα Ευρυδίκη Σαμαρά και το κατάστημα Λευκών Ειδών Παπαπροκοπίου, το θεατρικό εργαστήρι Amorphous Dance Theater Company και φυσικά την οικογένεια της 4Dance Academy - Σχολή χορού  (Areti Kokkali, Vicky Basoukou, Alexandros-Stamatis Rigopoulos, Nikos Pikramenos ) που παραμένει μια τεράστια αγκαλιά για όλους μας. 
Ειδική αναφορά στο κόκκινο αστεράκι μου Ester Sotia Louka, που χωρίς εκείνη, η Μπέλλα, θα παρέμενε ένα παραμύθι θλιμμένο και ντροπαλό, σε ένα συρτάρι δωματίου. 
Ειδική αναφορά και στον μουσικό Δημήτρη Μακρή, που έκανε τους στίχους του παραμυθιού, υπέροχα τραγούδια, που νιώθω ότι συγκίνηση θα προσφέρουν σε όλους μας.
Μικρά και μεγάλα παιδιά, σας περιμένουμε!

Σχόλια

  1. Χαίρομαι και σε καμαρώνω, Κική μου. Ανοίγεις τα φτερά σου και απλώνεις τα όνειρά σου. Καλή επιτυχία, καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...