Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Σύνθεση της Άνοιξης

 

  Ποίημα «Η Σύνθεση της Άνοιξης».

 

Θεά των λουλουδιών,

νύμφη της ελπίδας.

Σαν αγριοπερίστερο

σκόρπισε τα όνειρα των ανθρώπων

και κάνε τα

φωτεινές αναμνήσεις.

 

Ζέστανε τις παγερές καρδιές

και φώλιασε στα δάχτυλά τους

μία ακόμη ευκαιρία.

 

Τα τόσα χρώματα κι αρώματά σου,

αυτή σου η θεία χάρη

ας γίνει προπομπός ειρήνης,

ένας αγώνας διαρκείας

για κάθε ευάλωτη ψυχή που αδικήθηκε

και τη λύτρωση ψάχνει.

 

Κόρη, τα φτερά σου άπλωσε

και στόλισε το «αύριο» με λόγια

που φέρουν δικαίωση κι ελευθερία.

 

Άνοιξη, μικρή κόρη του χρόνου,

παιδί που δε μεγάλωσες ποτέ

κράτησε στα χέρια σου τον θλιμμένο ήλιο της χαράς

και με ένα άγγιγμά σου

-         σε προκαλώ -

ξύπνησε τη φύση από την ηρεμία και τη

κακουχία του χειμώνα.

 

Πλανεύτρα κόρη,

στείλε τα πρώτα χελιδόνια και τα πρώτα μπουμπούκια στους

αγρούς να διαλαλήσουν τον ερχομό σου.

Το πράσινο της ελπίδας όπου να ’ναι

θα φυτρώσει.

 

 ~~~


Ένα ποίημα που δημιουργήθηκε για να κλείσει η εκδήλωση με τη συνάντηση ποιητών, όπου είχα την ευτυχία να απαγγείλω, σαν μουσικό χαλί, στον αυτοσχεδιασμό των υπέροχων μαθητριών/χορευτριών της σχολής χορού 4Dance Academy που διάνθισαν την εκδήλωσή μας.

Αναπαριστούν την Άνοιξη οι: Αναστασία Ζούδιαρη, Ελευθερία Μάλλιαρη, Αλεξάνδρα Ζούδιαρη.

Ευχαριστώ πολύ για την τιμητική συνοδεία καθώς τη συνολική καθοριστική σας δράση!

Φυσικά, αναφορά και ευχαριστίες στην υπέροχη δασκάλα τους, Όλια Ανγκέλοβα.

Τέλος,  η πιο θερμή μου ευχαριστία και ο θαυμασμός μου στην Αρετή Κόκκαλη για το καλλιτεχνικό της αγκάλιασμα. Πιστεύω πως η αυλαία έπεσε με θαυμαστό τρόπο και άγγιξε τις καρδιές όλων μας!

Περήφανη και ευλογημένη!

 


Σχόλια

  1. Το ποίημά σου αυτό, Κική μου, ύμνος στην Άνοιξη, για μένα είναι με τη μορφή Ωδής. Και είναι εξαιρετικό, όπως κάθε σου δημιούργημα. Μια ωδή λοιπόν στην Άνοιξη. Ένα κάλεσμα στον ερχομό της. Νομίζω ότι καλύτερο για να κλείσει μια εκδήλωση με τον καλύτερο τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ, Γιάννη μου!
      Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...