Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ "ΧΡΩΜΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ"; Ε; ΤΙ ΛΕΣ; ;)


Ο παράδεισος των χρωμάτων...

"Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα. Αν με ρωτούσαν όμως τί χρώματα θα διάλεγα για τον δικό μου παράδεισο δεν ξέρω ποιά θα διάλεγα. Πινέλο θα ήταν τα “θέλω” μου αλλά χρώματα;
Για παράδειγμα, η μελαγχολία έχει για μένα χρώμα μπλε. Σκούρο μπλε. Την απόχρωση που παίρνει η θάλασσα όταν σουρουπώνει. Γιατί αυτή η απόχρωση κρύβει μέσα της ή τουλάχιστον εγώ το έχω συνδυάσει έτσι, σκέψεις πολύ αληθινές που ορισμένες φορές δεν έχω ανάγκη να θυμάμαι.
Ο Πόνος. Ο πόνος είναι μαύρος. Σαν τα μαύρα σατέν σεντόνια της νύχτας. Για να γλιστράει στις στιγμές και να τις κάνει αξέχαστες. Γιατί αν μη τι άλλο αυτό το συναίσθημα και τις ώρες που πέρασες νιώθοντας αυτό το κενό που σου δημιουργεί, δύσκολα τις ξεχνάς
Τι άλλο; Α ναι! Ο φόβος. Ο φόβος έχει χρώμα γκρι. Γιατί δεν είναι ούτε μαύρος, ούτε άσπρος. Το να φοβάσαι σημαίνει πως ζεις και τρέμεις μην χάσεις αυτή την ζωή και ότι συνεπάγεται στο πακέτο.
Η χαρά. Η χαρά έχει χρώμα κίτρινο. Στην απόχρωση του χρυσού. Στο χρώμα του ήλιου δηλαδή που μόλις φωτίζει διώχνει τα “σκοτάδια” της ζωής και την κάνει να χαμογελά. Στο χρώμα των αστεριών, που σε ταξιδεύουν σε μονοπάτια μαγικά πασπαλισμένα με αστερόσκονη.
Πορτοκαλί χρώμα θα διάλεγα για την έκπληξη. Σαν την έκπληξη που νιώθει το βράδυ όταν ξημερώνει η αυγή και ο ήλιος ανατέλλει.
Μοβ και πράσινη θα χρωμάτιζα την υποκρισία. Γιατί αυτός ο συνδυασμός σε μπερδεύει. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τι σημαίνει. Όπως ακριβώς και η υποκρισία.
Ο Έρωτας θα είχε κόκκινο χρώμα στον δικό μου καμβά. Του πάθους. Κόκκινο στο χρώμα του αίματος, γιατί όταν η ουσία του Έρωτα σε διαπερνά φτάνει στις φλέβες σου και σου δίνει την αίσθηση πως ζεις ξανά, ή ζεις για πρώτη φορά. Σαν ένα τριαντάφυλλο που είναι όμορφο μα τα αγκάθια του θέλουν προσοχή. Γιατί έτσι είναι και ο έρωτας πανέμορφος, όμως αν δεν προσέξεις μπορεί να σε “τρυπήσει”.
Όταν σκέφτομαι πάντως την Αγάπη πάντα στο μυαλό μου, μού έρχεται το άσπρο χρώμα. Το χρώμα της αγνότητας. Της αγνότητας που κρύβει αυτό το όμορφο και βαθύ συναίσθημα. Ένα χρώμα που “δένει” εύκολα μέσα σε αντιθέσεις της ζωής διατηρώντας όμως την αθωότητα του χαρακτήρα της αγάπης.
Τώρα κάποιος θα μου πει στον δικό σου παράδεισο θα έβαζες και αρνητικά συναισθήματα όπως η λύπη, η υποκρισία, ο πόνος κτλ. Ναι γιατί ο δικός μου παράδεισος δεν θέλω να διακατέχεται από μια ουτοπική αντίληψη με εξιδανικευτικό χαρακτήρα. Ο δικός μου παράδεισος θέλω να είναι αληθινός, ρεαλιστικός και πρακτικά υλοποιήσιμος. Για να μπορώ να ελπίζω ότι η μονοτονία της ζωής μου θα αλλάξει μόλις περάσει τα σύνορα του πολύχρωμου Παραδείσου μου και θα πάρει διαβατήριο η ψυχή για ένα αληθινό χρωματιστό ταξίδι σε μια ζωή γεμάτη όνειρα."

Νίκος Καζαντζάκης

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα!

Θα μου άρεσε, θα μου άρεσε πολύ να γνωρίσω απο κοντά τους δικούς σου "χρωματικούς παραδείσους" και γι' αυτό το λόγο σας προσκαλώ εάν πραγματικά το επιθυμείτε, όποτε το επιθυμείτε, και με όποιον τρόπο επιθυμείτε  (είτε με σχόλιο εδώ, είτε με ξεχωριστή ανάρτηση στα ιστολόγιά σας, είτε με το να μου στείλετε μαιλ και να σας ανεβάσω εγώ) να δω και να "διαβάσω" κάτι λίγο απο το δικό σας Παράδεισο, τοποθετώντας έτσι και τον εαυτό μου εντός του. Εξαλλου ο Παράδεισος είναι για όλους, όλοι χωράμε,  γιατί λοιπόν να μην οραματιστούμε και να μη μοιραστούμε μαζί κάτι τόσο όμορφο, αρμονικό και γαλήνιο;

Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να φτιάξω μια εικόνα που να γίνει έτσι το μότο των Χρωματικών Παραδείσεων που ευελπιστώ να ακολουθήσων, όμως δεν ξέρω να φτιάξω μία. Εάν κάποιος ξέρει και θέλει να φτιάξει μία που να ταιριάζει στην θεματολογία θα χαρώ πολύ να το επιχειρήσει και να μας τη "δανείσει".

Νομίζω πως οσοι αποφασισετε να μοιραστειτε εναν Χρωματικό Παράδεισο με όλους εμάς θα μας χαρίσετε απολαυστικές και ιδιαίτερες θα έλεγα αναρτήσεις. 

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΧΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ! 
Ιδού ο τίτλος! Δεν λέει τίποτα όμως αν δε λάβεις το πινέλο σου, ζωγράφε μου! ;)

Σύντομα θα φτιάξω τον δικό μου Χρωματικό Παράσεισο, εσύ; :)
Θα μου άρεσε πάντως να με φιλοξενήσεις εντός του! 

Νομίζω πως με το τρόπο που σας παροτρύνω δύσκολα να μου αντισταθείτε! 
Θα δειξει βέβαια! :)

Ομορφη μέρα σε όλους! Έχει ήλιο έξω και ο "Παράδεισος" νομίζω πως σήμερα θα μπορούσε να  έχει χρώμα χρυσαφί! :)

Να περνάτε όμορφα φίλοι! <3

Σχόλια

  1. Νομίζω, Κική μου, πως χώρο έχουν όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου...
    Στις πιο εύθυμες στιγμές μας τα πιο ζωηρά, στις πιο στενάχωρες τα σκουρόχρωμα, στις πιο ήρεμες τα παλ και στις πιο τρελές τα glitterένια! Τί? Δεν έχει glitter το ουράνιο τόξο? Το δικό μου έχει!!!
    ;-)
    Όμορφη η ιδέα σου, κορίτσι μου!
    ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά και χρωματιστά! (Διάλεξε εσύ χρωματικούς συνδυασμούς!)
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. διαλεγω και εγω ολα τα χρωματα που υπαρχουν! :)
      φιλακια πολλα αγαπημενο μου μελαχροινο κοριτσι! :)

      Διαγραφή
  2. Χμμμμ πολύ ωραίο το κείμενο του Καζαντζάκη δεν το γνώριζα....ήξερα μονάχα την φράση του "Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα".....μου αρέσει πολύ η πρό(σ)κληση σου....ίσως κάνω μια ανάρτηση από βδομάδα που θα είμαι και πιο χαλαρά ;)
    Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μ' αρέσει ο Καζαντζάκης και αναμφισβήτητα θα κάνω μία τέτοια ανάρτηση!
    Να την περιμένεις σύντομα!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο δικός μου Παράδεισος έχει όλα τα χρώματα της ίριδας... ζεστά, χαρούμενα και φωτεινά!
    Ωραία ιδέα, Κική μου! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτή τήν στιγμή τά βλέπω όλα μαύρα λόγω τής ιώσης καί τού πυρετού,Κική μου!!
    Μού άρεσουν όλα τά χρώματα μέ προτμηση στίς αποχρώσεις μπλέ-τυρκουάζ!!
    Καλό βράδυ!!Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ωραία ιδέα Κικίτσα μου!!! Περιμένω να δω το χρωματικό σου παράδεισο!!!
    Καλό βράδυ!!! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τώρα θα μιλήσω σαν ..διδάσκουσα σε τεχνικές εφαρμογές στο σχολείο.Τα χρώματα είναι βασικά στους ανθρώπους γιατί αντιφεγγίζουν τα συναισθήματα τους ακόμη και όταν δεν τα λένε.. Έχω μελετήσει το θέμα σε παιδιά όταν δίδασκα.Ο παράδεισος για μένα είναι ότι ο καθένας έβαλε κέντρο στη ζωή του , το χρώμα του Παραδείσου είναι το χρώμα της ικανοποίησης της ψυχής. Εγώ θα ήθελα ένα Παράδεισο γεμάτο ανοιξιάτικες νότες, πολύχρωμες, φωτεινές , ανοιχτόχρωμες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θα τον περιγράψω Κική μου με χαρά γιατί κάθε χρώμα είναι μοναδικό για μένα
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ο δικός μου παράδεισος Κική μου είναι ΜΠΛΕ!
    Αλλάζει αποχρώσεις του μπλε ανάλογα με την περίσταση αλλά είναι πάντα ΜΠΛΕ!!
    Είναι το χρώμα μου αυτό που από εκεί ξεκινάνε όλα στην ζωή μου!
    Δεν θα μπορούσα χωρίς αυτό!
    Είναι παντού!
    Το λατρεύω Κική μου!
    Μπορεί να έχει και άλλα χρώματα ο παράδεισος μου αλλά κυρίως ΜΠΛΕ!!
    Πολλά πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ένα ουράνιο τόξο! Αυτός είναι ο δικός μου παράδεισος!
    Καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπημένος μα τόσο αγαπημένος Καζαντζάκης!
    Τι να λέμε τώρα;!
    Κι εγώ θέλω να πάρω μέρος σε αυτήν την υπέροχη ιδέα σου Κική μου!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. και η δική μου ιδεά θα έκλινε προς το ουράνιο τόξο,συν μια σταγόνα βροχής με φόντο τον ήλιο!Αλλά και ένα απλό αγριολούλουδο! Όλη η Δημιουργία, είναι Παράδεισος! και η αγάπη! αυτή κι αν είναι!
    χρόνια πολλά στον μπαμπά σου!
    φιλιαααααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τι ωραιος που ειναι ο Παραδεισος σου Βαρβαρα μου! τελειος!
      ευχαριστω πολυ! φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  13. Πανέμορφη ανάρτηση Κική μου, όπως άλλωστε ό,τι έχει σχέση με τον Καζαντζάκη!!

    Ο δικός μου παράδεισος θα ήταν μάλλον "σκοτεινός", για να ταιριάζει σε μένα.
    Εντούτοις, δεν θα έλειπαν χρώματα ζωηρά και χαρούμενα. Το δικό μου Παράδεισο θα τον ζωγράφιζα με κάθε χρώμα της φανταστικής μου παλέτας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...