TRAPPOLA - ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΓΙΔΑ, ΔΟΛΟΣ.

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα.

Έχω να γράψω σχεδόν μία εβδομάδα στο μπλοκ μου και πραγματικά σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας μια χαρούμενη για εμένα και για εσάς πιστεύω, είδηση.

Στη ζωή μου, όπως και εσείς ξέρετε άλλωστε, είμαι ιδιαίτερα εκδηλωτικός άνθρωπος, κυρίως σε ότι μου δίνει χαρά και θετική ενέργεια. Τα όποια δυσάρεστα δεν τα μοιράζομαι εύκολα, τα ευχάριστα όμως με πολλή χαρά και θέληση γιατί θεωρώ πως μπορώ στ' αλήθεια να μεταδώσω κάτι καλό, στους δεκτικούς τουλάχιστον, συνανθρώπους μου.

Να....,  σαν αυτό εδώ σήμερα:

Μου θύμισες τον κόκκινο βαλέ

και είπα να ρισκάρω.

Έναν γύρο ακόμη.

- Έναν -

Μόνο έναν, για το τέλος.

«Τrappola»

Ψιθύρισε ένας αόρατος παρατηρητής.

«Σημαίνει παγίδα, δόλος»

Δεν άκουσα.

Πόνταρα.

Αυτή λοιπόν ήταν η συμμετοχή μου στο λογοτεχνικό δρώμενο των "25 λέξεων" που διοργανώνει η Μαρία στην μπλοκογειτονιά μας.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας για την ψηφορορία, την αιτιολογία και τα μετέπειτα σχόλιά σας. Ένα ακόμη θερμό ευχαριστώ στην Μαρία που με άλλη μία υπέροχη φωτογραφία της, έδωσε τροφή για σκέψη σε όλους εμάς και ένα εγκάρδιο μπράβο σε όλους τους συμμετέχοντες για τα όμορφα ολιγόλεκτα που μοιράστηκαν μαζί μας. Για άλλη μια φορά οι συμμετοχές όλων μας ήταν εξαιρετικές.

Να σας πω την αλήθεια, δε χαίρομαι τόσο πολύ για τη πρώτη θέση που δεν είχα ξαναπάρει και πίστευα πως αν κάποια στιγμή καταφέρω να τη λάβω θα χαρώ πολύ περισσότερο, όσο για το οτι κατάφερα να την αγγίξω στο ολιγόλεκτο, που στο παρελθόν πίστευα οτι δε το κατέχω καθόλου αφού είχα μάθει να γράφω πολλά περισσότερα απο οτι συνήθως χρειάζεται.

Γενικότερα θέλω να πω πως το τελευταίο καιρό νιώθω πως εξελίσσομαι και αναρωτιόμουν αν το βλέπουν πράγματι και οι άλλοι αυτό ή αν είναι η ιδέα μου ή η ανάγκη μου αν θέλετε πως οδεύω προς κάτι "καλύτερο". Ε για μένα τα σχόλιά σας ήταν κάτι σαν η απάντηση που αναζητούσα. Δηλαδή σα να μου απαντήσατε σε πράγματα που ένιωθα και εγώ αλλά δεν ήμουν και εντελώς σίγουρη.

Διάβασα στα σχόλιά σας πως οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, δεν με αναγνωρίσατε πίσω απο αυτό το ύφος γιατί σας είχα συνηθίσει σε  άλλο αλλά να σας πω την αλήθεια εγώ μετά τη συμμετοχή του ολιγόλεκτου με τον Δούρειο 'Ιππο, πίστευα πως ήταν  αρκετά εύκολο να με καταλάβετε.

Η επιγραφή "Έλληνες, Αθηνά Χαριστήριον" εκεί, "Τrappola" εδώ, λέω μπορεί και να με καταλάβουν αλλά κρύφτηκα καλά τελικά σαν τον "κόκκινο βαλέ" και εγώ. ;)

Ξέρετε τι πιστεύω; Πως τον καθοριστικο ρόλο στην εκάστοτε στιγμή της δημιουργίας μας, όποιο είδος δημιουργίας κι αν είναι αυτό, τον έχει το ερέθισμα εκείνο που θα προκαλέσει επάνω μας την αλληλεπίδραση εκείνη που θα βγάλει απο μέσα μας κάτι νέο, δημιουργικό και διαφορετικό την κάθε φορά. 

Για παράδειγμα έβγαλα αυτό το ύφος γιατί στην συγκεκριμένη φωτογραφία τα σκίτσα με την καρδιά μου θύμισαν τους βαλέδες στην τράπουλα. Την προηγούμενη φορά με το καρουζέλ, λόγω του οτι η Μαρία μας την είχε περάσει με κόκκινο φίλτρο, είδα τον Δούρειο Ίππο. Τελικά το θέμα δεν είναι τι μπορούμε να κάνουμε εμείς την εκάστοτε στιγμή αλλά τι το εξωτερικό ερέθισμα θα μας κάνει να δούμε και να ακολουθήσουμε.

Δε ξέρω αλλά εγώ αυτά τα βλέπω σαν "ασκησούλες" και πολύ μου αρέσουν πια.

Αυτά απο μένα σήμερα εκφραστικοί μου. Σας ευχαριστώ πολύ, μπράβο σε όλους και να έχουμε μια υπέροχη εβδομάδα, μακριά απο "κόκκινους, ψεύτικους βαλέδες". 

Φιλιά πολλά σε όλους! Να είστε όλοι καλά!