Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...
Δεν το είχα δει από αυτή την οπτική (αλλά δεν είμαι και ποιήτρια, βλέπεις!)
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ, κορίτσι μου! Καλό βράδυ!
Η Ποίηση είναι ένα Σύμπαν που πάντα θα διαιωνίζει το ανεξερεύνητο Μυστήριο ξσι τη Μαγεία του όσες προσπάθειες προσέγγισης του νοήματος κι αν γίνουν..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη κι αυτές οι προσπάθειες μόνιμα θα επιδέχονται προσθήκες, προεκτάσεις ή αφαιρέσεις..
Κάθε συλλαβή λοιπόν μοιάζει μ ένα Σχέδιο (όχι απόδρασης) Δράσης που περιμένει ΥλοΠοίηση!
:))
Υπέροχο! Επίσης, είδες που βρήκες κι εσύ κινούμενη εικόνα; Κι είναι και τσαχπίνικη :) Τα φιλιά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφες σκέψεις..... και εγώ συμφωνώ στην εικόνα Κική....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου.
Κι εγώ δεν το είχα σκεφτεί έτσι... Ωραία η εικόνα που βρήκες, Κική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά και χρόνια πολλά για όλες τις μέρες!
Πόσα εύστοχα έχουν ειπωθεί για την ποίηση...! Είναι τόσα πολλά κι ακόμα περισσότερα! Για όσους ασκούν το πνεύμα τους και ζεσταίνουν την καρδιά τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ποίηση θέλει αισθήματα "ψυχής", θέλει εσωτερικό συλλογισμό και προσωπικά ερεθίσματα καρδιάς και ύπαρξης.Καλημέρα ομορφούλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔραπέτες είμαστε όλοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια πολλά Κικη μου
Σεβαστή η άποψή του, αν και πιστεύω πως είναι μια μορφή της τέχνης του λόγου η ποίηση!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βραδάκι !!!
Δεν θέλω να αναλύω τι είναι, να τη διαβάζω μόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι σαν το προφιτερόλ του καθηγητή Λάβδα στα "Χτυποκάρδια".
Φιλιά Κική μου!
Μέσα στα τόσα πολλά που έχουν ειπωθεί για την ποίηση. Πιστεύω ότι αξίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι καλά.
ωραίο!!
ΑπάντησηΔιαγραφή