Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ 2ΗΣ ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ "ΤΟ ΡΑΦΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ"





Το Ράφι της Αγάπης σας προσκαλεί στα εγκαίνια της 2ης δανειστικής βιβλιοθήκης του συλλόγου,για τον ξενώνα καρκινοπαθών στην Πυλαία( Αντικαρκινική Εταιρεία Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, Παράρτημα Μακεδονίας - Θράκης),που θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου,στις 18:30, στις εγκαταστάσεις του ξενώνα(Ερατούς, Πλησίον Γηπέδου, Πυλαία).
Σύντομο χαιρετισμό θα απευθύνει ο πρόεδρος της Αντικαρκινικής Εταιρείας κ. Σταύρος Λάμπρου καθώς και η πρόεδρος του συλλόγου Το Ράφι της Αγάπης κα.Εύα Παυλίδου. Θα ακολουθήσει κατάθεση βιβλίων από τους συγγραφείς και απονομή αναμνηστικών στους συμμετέχοντες.
Το έπιπλο της βιβλιοθήκης είναι μια ευγενική προσφορά των επίπλων HALA HOME
Το μήνυμα του Tasos Tsipidis για τη φιλοσοφία του Συλλόγου μας "Γιατρεύω τον πόνο με μελάνι. Σκεπάζω την ψυχή με χαρτί", ας μας οδηγεί.

Υποστηρικτής και ιδρυτικό μέλος του συλλόγου μας ο συγγραφέας-εκδότης κ. Αχιλλέας Τριαντόγλου,ο οποίος βρίσκεται πάντα στην πρώτη γραμμή των δράσεων μας.
Χορηγός επικοινωνίας στα φετινά μας εγκαίνια οι εκδόσεις Ανάτυπο και τους ευχαριστούμε από καρδιάς.
Αξίζει να σας μεταφέρουμε λίγα λόγια για το ιστορικό των εκδόσεων.
«Τον Φεβρουάριο του 2015 οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΑΤΥΠΟ ξεκίνησαν τη λειτουργία τους σε ιδιόκτητο χώρο, που εκτός από ατελιέ θα λειτουργεί και σαν βιβλιοπωλείο, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης στην οδό Ολύμπου 121.
Οι άνθρωποι που αποτελούμε το έμψυχο δυναμικό τους είμαστε συγγραφείς και οι ίδιοι. Πρόθεσή μας είναι οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΑΤΥΠΟ να γίνουν ένα προσιτό βήμα λογοτεχνικής έκφρασης σε έντυπη αλλά και ηλεκτρονική μορφή.
Θέλουμε τους δημιουργούς συνεργάτες μας για μια ζωή και δεν ενδιαφερόμαστε για «αρπαχτές».
Θέλουμε, και στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας θα προσπαθήσουμε, τα βιβλία μας να βρίσκονται σε προθήκες βιβλιοπωλείων σε αρκετά σημεία και όχι εξαφανισμένα μετά την πρώτη «παρουσίαση». [ Achilleas Triantoglou ]



Με εκτίμηση
Το Ράφι της Αγάπης


Συμμετείχα τόσο στο πρώτο ράφι, όσο και στο δεύτερο και έχω σκοπό, κάθε χρόνο, εάν αυτό είναι εφικτό, να συμμετέχω. Γενικότερα θα μπορούσα να πω, είμαι ενεργή σε τέτοιου είδους δράσεις και τις υποστηρίζω με τον τρόπο μου, δεν μπορούσα να φανταστώ όμως πόσο θα με στήριζαν τα μέλη του συλλόγου στην παρουσίαση που θα κάνω τέλος του μήνα, εκεί. Και μόνο η παρουσία τους αρκεί, που δεν την περίμενα βέβαια αλλά ομολογώ πως η ομάδα τους ήταν περισσότερο ενεργή απ' όσο θα μπορούσα να πιστέψω.

Καλή επιτυχία και σας ευχαριστώ.


Καλή σας μέρα, εκφραστικοί μου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)