Είναι φθαρμένα από αγάπη και είναι τα ομορφότερα που έχω δει!
Ναι σας λέω, τα έφθειρε με την αγάπη της και αυτό, θα μπορούσε να είναι η αρχή μιας ιστορίας...
Ανήκουν στην Alexandra Mouriopoulou και υπενθυμίζω πως είναι φθαρμένα από αγάπη.
Και κάπως έτσι έρχεται μία άλλη έννοια, αποκατάσταση αν θέλετε, της φθοράς!
Σε ευχαριστώ, μέσα από την καρδιά μου, για όλα!
Πολύτιμή μου, εσύ!
«Διάβαζα ένα ποίημα για την άνοιξη
όταν την είδα
να έρχεται από μακριά:
μισή γυναίκα, μισή όνειρο.
Κατέβαινε το μονοπάτι κάτω
στεφανωμένη
με άνθη κερασιάς.
Τότε κατάλαβα τι δύναμη έχουν τα ποιήματα.»
(Χρίστος Λάσκαρης – Ποιήματα», εκδ. Γαβριηλίδης, 2004)
Κατέβαινε το μονοπάτι κάτω
στεφανωμένη
με άνθη κερασιάς.
Τότε κατάλαβα τι δύναμη έχουν τα ποιήματα.»
(Χρίστος Λάσκαρης – Ποιήματα», εκδ. Γαβριηλίδης, 2004)
Αν μας έβλεπε κανείς, θα νόμιζε πως γνωριζόμαστε χρόνια.
Και γνωριζόμαστε, κατά μία πιο βαθιά, εσωτερική έννοια.
Τη κοιτούσα στα μάτια και με κοιτούσε για πρώτη φορά και ένιωθα πως μόλις χθες, πάλι μαζί, κάπου καθόμαστε.
Η Αλεξάνδρα ήταν ίσως, ο πρώτος προσωπικός μου λίθος, συνέχισε να είναι με ιδιαίτερα μαχητικό τρόπο και ξέρω καλά πως θα συνεχίσει να είναι για πάντα, γιατί με τον καιρό έχω αποκτήσει πολλούς ισχυρούς λίθους αλλά οι πρώτοι σου άνθρωποι δεν παύουν να είναι πάντα οι πιο σημαντικοί..
Πίστεψε σε εμένα και στο έργο μου, όταν ακόμη κι εγώ η ίδια, αβέβαια βάδιζα. Ανήκει σε εκείνους τους συμμάχους που είμαι σίγουρη πως πολλοί εκεί έξω θα ήθελαν να έχουν και νιώθω πως θα την πλησιάσουν κιόλας, όμως μας ένωσαν κάποια λάφυρα που κανείς ποτέ δε θα μπορέσει να τα "αναπαραστήσει" και "αντικαταστήσει".
Θέλω, για ακόμη μία φορά να εκφράσω δημόσια τις ευχαριστίες μου και να της πω πως πάντα θα είμαι εδώ για εκείνη.
Θα κατοικείς για πάντα σε κάποιο κομμάτι της καρδιάς μου!
Σε είδα μέσα από το τζάμι της καφετέριας να πλησιάζεις και ένιωθα πως ένα "διαμάντι", ακόμη, παίρνει τη θέση του! Είναι εκείνο το παζλ, ξέρετε... εκείνο το παζλ που το απαρτίζουν οι πιο ουσιαστικοί ανθρώποι!
Ευλογημένη που σε έχω! Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλα και χάρηκα που μετά από χρόνια ηλεκτρονικής επικοινωνίας, κατάφερα επιτέλους να σε αγκαλιάσω! Το μεγαλύτερό μου δώρο και η καλύτερή μου "ανταμοιβή".
Και ναι, τα όνειρα πραγματοποιούνται, το ξέρετε αλλά είναι μιαν ακόμη απάντηση προς κάθε δύσπιστο. Είχαμε ονειρευτεί πολλές φορές μια φωτογραφία μας στη Θεσσαλονίκη και ναι έγινε πράξη!
Και δεν συνομώτισε το σύμπαν, η θέλησή μας συνομώτισε και τα κατάφερε!
Σ' ευχαριστώ!
Πολύ όμορφες, αληθινές και ξεχωριστές στιγμές που πάντα συγκινούν Κική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμμερίζομαι τα αισθήματά σου και τα κατανοώ απόλυτα. Είναι ευλογημένες κάτι τέτοιες στιγμές.
Την καλησπέρα μου.
Καλησπέρα αγαπημένε μου φίλε!!!!
Διαγραφή!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπάρμπι μου <3
ΔιαγραφήΜακάρι, όλα τα βιβλία να... "ταλαιπωρούνται" με τέτοιο τρόπο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανερώνει αγάπη αυτή η ταλαιπωρία!
Πάντα να είστε καλά, και οι 2!
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ, Κική μου!
Καλό βραδάκι!
Έτσι ακριβώς αγάπη μου! <3
Διαγραφή