Η ΣΥΝΗΘΕΙΑ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Στα απονέρια γνωρίστηκαν.
Κάτω από ένα φεγγάρι - σκλάβο,
αντάλλαξαν όρκους γαμήλιας πίστης.

Μαράθηκε ο άνεμος
Μαράθηκαν οι γλάροι
Μαράθηκε και το παιδί

Το παιδί με το φαράσι καθάρισε, όλες τις αντίξοες συνθήκες.
Έστρωσε πέτρες και βουνά
Έστρωσε χαλιά και "λαβοθήκες"
 Μόνο ένα σκουπιδάκι έμεινε, κι αυτό μας ατίμασε, μόνο.

Η θαλπωρή ήρθε από μακριά, ως άλλη, Λερναία Ύδρα.
Το Σύμπαν και η Σφαίρα, μας καθόρισε.
Ο Πλανήτης, τα παιδιά των λουλουδιών ζητάει.

Τίποτα δεν έμεινε.
Τα πουλιά πήραν μαζί τους τις αναμνήσεις.
Στις θάλασσες οι ευχές πετάχτηκαν, σαν κέρματα σε πλαστικές, σακούλες.
Τα ψάρια μας καλούν, ως ενισχύσεις

Χαράχτηκε μέσα μας αγέλαστη, η συνήθεια.

~~ Η Συνήθεια - Κική Κωνσταντίνου