Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΣΤΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ



Την Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2020 και ώρα 20:00 θα πραγματοποιηθεί η πρεμιέρα της παράστασης «Ανθρώπινες φωνές» στην Οδό Ονείρων.
Αποσπάσματα από 4 μονολόγους Ελλήνων και ξένων συγγραφέων σε μία παράσταση.
Έργα των Μ. Μρεχτ, Ζ. Κοκτώ, Γ. Μανιώτη, Α. Τενέζη. Μέσα από το πέρασμα των χρόνων, τα βιώματα, την κοινωνική θέση και ψυχοσύνθεσή τους, μας βάζουν στη διαδικασία να αφουγκραστούμε πάθη, αγωνίες, προβληματισμούς και λάθη προσωπικά και ιστορικά.
Οι «Ανθρώπινες φωνές» δεν μας ξαφνιάζουν, δεν μας φοβίζουν, ζητάνε μόνο να τις ακούσουμε και ίσως ανακαλύψουμε μέσα από αυτές τον εαυτό μας.


Μ. Μπρεχτ: «Η Εβραία» Ελένη Αλεξανδρή
Ζ. Κοκτώ: «Η ανθρώπινη φωνή» Άννα Οταπασίδου
Α. Τενέζη: «Φλερτ» Μαρία Καράκωστα
Γ. Μανιώτη: «Η γριά» Ευρώπη Ευαγγελοπούλου


Καθοδήγηση ηθοποιών: Ζωή Λιβανίου
Επιλογή μουσικής: Μαίρη Χουλιέρη
Επιμέλεια σκηνικών: Μαίρη Μουρσελλά
Κοστούμια: βεστιάριο Θεάτρου Χαλκίδας
Φροντιστήριο: Βασιλική Κοτσανταμπάνη.
Φώτα : Κώστας Ντεγιάννης, Οδός Ονείρων
Σχεδιασμός αφίσας: Αντώνης Πιπεριάν
Επικοινωνία: Νικόλ Βότση
Διοργάνωση: Θέατρο Χαλκίδας
Οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής: Ζωή Λιβανίου


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Δευτέρα 20 Ιανουαρίου (Πρεμιέρα) 20:00
Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 20:00
Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 20:00
Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 20:00


ΟΔΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ, Τσιριγώτη 6, Χαλκίδα
Τηλ. Επικοινωνίας: 698 055 2150, 697 216 2440




Good News: Ένα νέο θέατρο γεννιέται το 2020 με θέα τη θάλασσα και άπλετο φως (φώτο)

«Όροφως» - Ένα νέο θέατρο γεννιέται στο κέντρο της Πάτρας

 


Αξιοποιώντας τον 2ο όροφο του ιστορικού νεοκλασικού κτηρίου όπου στέγαζε κάποτε τιςπερίφημες «σταφιδαποθήκεςτου Βουρλούμη» η ηθοποιός, σκηνοθέτης και ενδυματολόγος Ελένη Καραμούζη δημιουργεί μια νέα εστία πολιτισμού πολλαπλών δράσεων, με βάση το θέατρο.
Θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις, μαθήματα χορού, μουσικής και θεάτρου, σεμινάρια, παρουσιάσεις βιβλίων και ειδικές προβολές είναι μόνο μερικές από τις δράσεις που συνθέτουν το μωσαϊκό εκδηλώσεων του νέου θεάτρου «όροφως».


Πιστό στη βιομηχανική αισθητική του χώρου που καταργεί τα όρια μεταξύ σκηνής και πλατείας και με διάθεση εξωστρέφειας και συνεργασίας, το θέατρο «όροφως» φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν ανοιχτό χώρο τέχνης και πολιτισμού για τους κατοίκους της Πάτρας και όχι μόνο.Με στίγμα νεανικό, εναλλακτικό, πρωτοπόρο και πειραματικό, με σύγχρονη ματιά και σε συνεχή διάλογο με την τοπική κοινότητα, την Αθήνα, την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. 
Η ενιαία μορφολογία του θεάτρου «όροφως» του επιτρέπει να φιλοξενεί τουλάχιστον 200 άτομα σε κάθε εκδήλωση, γεγονός που καθιστά τον χώρο ιδιαίτερα ευέλικτο. Αξίζει να αναφερθεί ότι καταμεσής δεσπόζει σταθερά ένα πιάνο, «σπάζοντας» τη βιομηχανική σύμβαση του τοπίου άμα τη εμφανίσει


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκά...