Καθώς την αγκάλιαζε η νύχτα, εκείνη "ντυνόταν" περισσότερο στη μοναξιά της.
Φορούσε ένα πλαστικό χαμόγελο και κάθε της λέξη, μύριζε αμέθυστο και μανώλια.
Τα όνειρα, της ταίριαξαν. Σαν μελανό σημείο μιας αδυσώπητης εποχής, την έκαναν αόρατη. Λυτρώθηκε η ανασφάλεια των εσφαλμένων θυγατέρων. Η πρωτότοκη, θέλησε να μεταναστεύσει σε κόσμους υπερφυσικούς. Η Ναυσικά, έμεινε μόνη. Έπειτα, συνάντησε το πληθος. Η καταδίκη, έμοιαζε με λύση. Θανάσιμη λύση. Όλοι υπέβαλαν ένα τεκμηριωμένο τέλος. Το μπουκέτο με λουλούδια, το έστειλε ο εχθρός.
Όλα πάνω και μέσα της, αφύσικα όμορφα.
Εφιαλτικά καρνάγια, τα όνειρά της.
Λυτρωμένοι καημοί, οι πεποιθήσεις της.
Δώρα ένοχα, τα βράδια κάτω από τα γεμάτα πόνο, σκεπάσματα.
Η αφέλειά της, έχει κάτι να μου πει.
Πάντα θα έχει κάτι να μου πει.
Τα μετέωρα μυστικά, αναβιώνουν στο σκοτάδι. Η μαγεία δεν μας ακολουθεί, αντιθέτως, μας απέλασε στο δόλιο σήμερα, η φθορά της συνήθειας. Εμείς επιλέξαμε την διαδρομή, μας επιβάλλαν την αιχμαλωσία.
Το "Ναυσικά" δεν είναι όνομα για μια επαναστάτρια....
Κανείς δεν θα τη "πάρει" στα σοβαρά υπόψιν.
Λυπάμαι!
~~ Ναυσικά - Κική Κωνσταντίνου
Φορούσε ένα πλαστικό χαμόγελο και κάθε της λέξη, μύριζε αμέθυστο και μανώλια.
Τα όνειρα, της ταίριαξαν. Σαν μελανό σημείο μιας αδυσώπητης εποχής, την έκαναν αόρατη. Λυτρώθηκε η ανασφάλεια των εσφαλμένων θυγατέρων. Η πρωτότοκη, θέλησε να μεταναστεύσει σε κόσμους υπερφυσικούς. Η Ναυσικά, έμεινε μόνη. Έπειτα, συνάντησε το πληθος. Η καταδίκη, έμοιαζε με λύση. Θανάσιμη λύση. Όλοι υπέβαλαν ένα τεκμηριωμένο τέλος. Το μπουκέτο με λουλούδια, το έστειλε ο εχθρός.
Όλα πάνω και μέσα της, αφύσικα όμορφα.
Εφιαλτικά καρνάγια, τα όνειρά της.
Λυτρωμένοι καημοί, οι πεποιθήσεις της.
Δώρα ένοχα, τα βράδια κάτω από τα γεμάτα πόνο, σκεπάσματα.
Η αφέλειά της, έχει κάτι να μου πει.
Πάντα θα έχει κάτι να μου πει.
Τα μετέωρα μυστικά, αναβιώνουν στο σκοτάδι. Η μαγεία δεν μας ακολουθεί, αντιθέτως, μας απέλασε στο δόλιο σήμερα, η φθορά της συνήθειας. Εμείς επιλέξαμε την διαδρομή, μας επιβάλλαν την αιχμαλωσία.
Το "Ναυσικά" δεν είναι όνομα για μια επαναστάτρια....
Κανείς δεν θα τη "πάρει" στα σοβαρά υπόψιν.
Λυπάμαι!
~~ Ναυσικά - Κική Κωνσταντίνου
Αυτοί σου οι μονόλογοι πόσο όμορφοι γίνονται στην πλοκή των λέξεών σου. Καλησπέρα Κική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο Κική μου, καλή και δημιουργική εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφή