Αλλάζει! Με μία ευχή, με ένα θέλω, με μία προσευχή! Ας είναι! Ως προς το καλύτερο!

 

Είναι λεπίδες κοφτερές τα θέλω και τα αναγκαστικά  όχι των άλλων.

Μια συνουσία κάτω από δρακόντεια μέτρα μπορεί να ανατρέψει τα μέτρα και τα σταθμά τους.

 

Πανοπλία τα πρέπει και κράνη τα όχι και τα μή.

Για ασπίδες ας μη μιλάμε.

Καλοστεκούμενα πλαστικά γυαλιά που αν σπάσουν μπήγονται στο σώμα και πονάνε.

 

Μια μάχη είναι τα πάντα, μια αβεβαιότητα σε ένα αιματοβαμμένο αύριο που πολλοί εβάφτισαν χρυσό!

 

Μη γελιέσαι!

Το ότι δίνεις ένα όνομα – μία χάρη - μία αρετή σε κάτι δε σημαίνει πως του ανήκει πάραυτα εντέλει.

 

Δανεικά είναι όλα σε αυτή τη ζωή! Ακόμη και τα αγορασμένα είναι δανεικά. Δεν αγοράζεις τα πάντα, αγοράζεις το επιφανειακό τους περιτύλιγμα. Την τιμή ενοικίου που όρισαν κάποιοι ανόητοι εξουσιαστές.

 

Με ένα κίτρινο διαβατήριο θέλω να τρέξω στη λασπωμένη θάλασσα και να τη γεμίσω  με χρώμα!

 

Τι κρίμα…

 

Όσους κουβάδες κι αν κουβαλήσω… κάθε φορά το γαλάζιο που ρίχνω μέσα της αίμα και λάσπη γίνεται θαρρώ.

Βρωμάει!

Μυρίζει σάρκες ανθρώπων. Πονεμένων ψυχών που κάποιοι ονομάτισαν λαθραίο!

Λαθραίο! Λες και μιλάμε για εμπόρευμα!

Εμπόρευμα ανθρώπων; Ψυχών; Προϊόντων!

 

Κανείς δε μιλάει για αξία ανεκτίμητη! Πουθενά δε φαίνεται η διαχρονικότητά τους. Μόνο λίγοι, όσοι ξέρουν τί θα πει αγώνας, δάκρυα, ιδρώτας, πληγιασμένα πόδια και κόκκινα, πρησμένα δάχτυλα μπορούν να καταλάβουν, να θρηνήσουν, να σιωπήσουν με άλλο ένα τρανταχτό τους ΟΧΙ!

 

Κι ύστερα τί;

 

Μπορείς να βάψεις τη θάλασσα; Τον ουρανό; τα αστέρια; Μπορείς να σχηματίσεις και πάλι το φεγγάρι; Τη πανσέληνο; Τα βουνά; Τα όρη; Τις κοιλάδες;

 

Τί μπορείς να κάνεις καημένε άνθρωπε που θαρρείς πως μπορείς να κάνεις τα πάντα σε έναν κόσμο που μόνος σου κατάντησες ένα τίποτα;

 

Τί μπορείς να κάνεις κάθε φορά που βάζεις ένα τούβλο στον προσωπικό σου τοίχο ενώ κάποιος άλλος βυθίζεται δίπλα σου σε ένα σκουληκιασμένο χώμα; Εκτός από το να φοβάσαι μη λερώσει τον λευκό, καλοσχηματισμένο τοίχο σου, τί άλλο μπορείς να κανείς;

 

Πες μου! Σε ρωτάω!

 

Τί μπορείς;

 

Μπορείς να ζωγραφίσεις χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων; Μπορείς να χαράξεις ένα ουράνιο τόξο μετά τις καταστροφικές καταιγίδες; Μπορείς να φυτέψεις δάση σε όλα τα μέρη που καήκανε; Μπορείς να φέρεις στη ζωή ανθρώπους που χάθηκαν άδικα και θυσιάστηκαν για ανούσιες αξίες, δοξασίες άλλων;

 

Μπορείς να παρηγορήσεις μια μάνα, έναν πατέρα, έναν αδερφό; Μπορείς να τους προσφέρεις νέα, διαπιστευτήρια πορεία;

 

Μπορείς να πολεμήσεις για ένα αύριο που κάποιοι ονόμασαν διαρκές πεδίο μάχης;

 

Τι μπορείς να κάνεις αν είσαι μόνος, αν είσαι εχθρός, αν είσαι αντίπαλος κάποιου άλλου; Γιατί για κάθε σύμμαχο που έχεις να ξέρεις πως αυτόματα αυξάνονται οι αντιπάλοι!

 

Εκτός από το να σκέφτεσαι τη δική σου μέρα, το δικό σου παρόν και μέλλον, τί άλλο μπορείς να κάνεις;

 

Κι όμως!

Ας μη γελιόμαστε!

Μπορείς!

Το ξέρω!

Το ξέρεις!

Όλοι ξέρουμε, απλώς ποτέ δε θα είναι αρκετό!

 

Δεν είμαστε ίδιοι! Δεν έχουμε τα ίδια όνειρα, τους ίδιους στόχους, τις ίδιες κρυμμένες αυταπάτες.

 

Είμαστε διαφορετικοί μα ίδιοι στην ισότητα που κάποιοι αιώνες τώρα τείνουν να εξαφανίσουν.

 

Και το καταφέρνουν!

Κι είμαστε υπεύθυνοι!

Κι εσύ! Κι εγώ! Κι όλοι!

 

Και πριν  μιλήσεις για γενικότητες και αερολογίες σκέψου την τελευταία φορά που αδίκησες, ειρωνεύτηκες, χλεύασες, ομαδοποίησες, κατηγοριοποίησες, ζήλεψες, φθόνησες κάποιον συνάνθρωπό σου.

 

Για κάθε φορά που εκανα κάτι από τα παραπάνω μπορώ ακόμη και σήμερα να ντρέπομαι!

 

Εσύ;

 

Αναρωτήσου μόνο μήπως θα έπρεπε!

 

Αναλογίσου μήπως προσπαθώντας να διαφέρεις από τη συνήθη μάζα, είσαι πλέον ένα καλά συνδεδεμένο κομμάτι της!

 

Είναι γνωστό!

 

Δεν μπορείς να αλλάξεις το κόσμο όλο, δε μπορείς να αλλάξεις καν τον  εαυτό σου δίχως πραγματική, πνευματική προσπάθεια και δίχως να το θέλεις πραγματικά ο ίδιος. Μπορείς όμως, να ψάξεις μέσα σου, να ανοίξεις το σεντούκι της ψυχής σου και να βγάλεις έξω ότι πραγματικά καλό έχεις μέσα σου!

 

Γιατί έχεις, όλοι έχουμε! Πλαστήκαμε έτσι, αλλά κάπου στην πορεία χάσαμε έναν από τους κύριους λόγους της ύπαρξής μας.

 

Χάσαμε το νόημα της ανθρωπιάς, της αγάπης, της γενναιοδωρίας. Μάθαμε να απαιτούμε να εισπράττουμε όμορφες, αγνές αρετές από τους συνανθρώπους μας, μα για τα δικά μας άσχημα σημεία ούτε λόγος, ούτε αναφορά! Ούτε καν μια καλοστημένη απάτη! Τίποτα!

 

Γιατί θέλει μαγκιά φίλε μου να παραδεχτείς τα κουσούρια σου όταν έχεις μάθει να αναδεικνύεις τα φαινομενικά κουσούρια των άλλων!

 

Θέλει μαγκιά φίλε μου να παραδεχτείς πως δεν είσαι τέλειος σε μια κατεξοχήν αδικοχαμένη κοινωνία που από τη μία σου προσφέρει άνεση, τεχνολογία και από την άλλη με το έτσι θέλω σου στερεί τη ζωή που μια Μάνα και ένας Πατέρας σου έδωσε!

 

Θέλει μαγκιά να δεχτείς πως ο κόσμος μας πάντα θα βρομάει! Ότι κι αν κάνεις εσύ, εγώ, εκείνος, εκείνη,  με όποιον τρόπο κι αν καταφέρεις να δηλώσεις τον πόνο και το όχι σου σε όλα όσα σε κάνουν να φοβάσαι, να θυμώνεις, να στεναχωριέσαι και να απειλείς, να ξέρεις πως πάντα θα υπάρχουν κι άλλοι που με το ίδιος πάθος θα υποστηρίζουν όσα πραγματικά κι εκείνοι πιστεύουν! Και μπορεί να είναι τα ακριβώς αντίθετα από τα δικά σου όνειρα και τις δικές σου πεποιθήσεις!

 

Μάχεσαι για την Ειρήνη! Κι όμως, κάποιος άλλος την ίδια στιγμή μάχεται για τον Πόλεμο!

 

Διεκδικείς την Ελευθερία! Κι όμως, κάποιος άλλος την ίδια στιγμή φυλακίζει εκατοντάδες ανθρώπους σε υπόγεια μπουντρούμια!

 

Πολεμάς τη διαφθορά! Κι όμως, ζεις ήδη σε μια διεφθαρμένη κοινωνία!

 

Διαδίδεις, εξαπλώνεις, προσφέρεις την Αγάπη! Κι όμως καθημερινά πάμπολοι την εξαλείφουν!

 

Ονειρεύεσαι ένα καλύτερο αύριο! Κι όμως αυτό το αύριο πολλοί στο στερούν, μα το χειρότερο είναι πως βάφουν το σενάριό του με χρώμα κόκκινο, μουντό! Να θυμίζει, μάχη, πόλεμο, αίμα και θυσία!

 

Σαν την τραμπάλα της παιδικής χαράς είναι φίλε μου η ζωή! Μόνος στο ένα κάθισμα δε μπορείς να παίξεις!

 

Θα ’ρθει το αντίβαρο!

Το ξέρεις!

Θα σε ανεβάσει, θα σε ρίξει!

Θα σε ανεβάσει ξανά και θα σε ξαναρίξει!

 

Θα γελάσεις, θα κλάψεις, θα φοβηθείς! Μπορεί να πέσεις κιόλας! Το αντίβαρο πάντως θα ’ρθει! Το ξέρεις! Ενίοτε το περιμένεις κιόλας για προσωπικούς σου ποικίλους λόγους!

 

Και το ’χω ξαναπεί!

 

Πολλές φορές το ’χω ξαναπεί!

 

Κι αναρωτιέμαι!

Η ζωή είναι μια πορεία. Ποιά θέλεις να είναι η πορεία σου στον κόσμο μας;
Θες να είναι στεφανωμένη με λουλούδια ή με κάρβουνα; Επιλογή σου! Όμως μην επιτρέπεις τα «κάρβουνα» τα δικά σου να κάψουν τα «λουλούδια» των άλλων.

Δε θα σου πω πως θα πορευτείς στη ζωή, ούτε πως θα πολεμήσεις για να κερδίσεις τις δικές μας μάχες, θα σου πω μονάχα πως ότι καλό έχεις μέσα στην ψυχή σου αποτελεί όπλο και εφόδιο για όλους!

Τον τρόπο που θα μας προσφέρεις το περιεχόμενο της ψυχής σου μόνος/μόνη θα το ανακαλύψεις!

Δεκτικοί άνθρωποι πάντα θα υπάρχουν! Μια κοινωνία που περιμένει να αλλάξει, να γίνει πιο ανθρώπινη, πιο ζεστή όπως της αξίζει, πάντα θα ανατέλλει!

Πρόσφερε ότι μπορείς να δώσεις στον κόσμο μας εξασφαλίζοντας ένα καλύτερο αύριο και μη στεναχωριέσαι αν για κάποιους αυτό δεν είναι αρκετό!

Αν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να δεχτεί και να κατανοήσει οτιδήποτε είναι αυτό που μπορείς και θέλεις να προσφέρεις, τότε να είσαι σίγουρος πως το πρόβλημα είναι αποκλειστικά δικό του!

Οι άνθρωποι που θέλουν σώνει και καλά να κάνεις ότι σου ζητήσουν να ξέρεις πως βαθιά μέσα τους γνωρίζουν πως είναι αποτυχημένοι ηγέτες! Κι αυτό τους πονάει!

Μην ακολουθείς τις οδηγίες άλλων! Χάραξε με τις δικές σου πατούσες τη μία και μόνη διαδρομή! Εκείνη που οδηγεί στην πλήρη Ελευθερία!

Αποδημητικά πουλιά είμαστε φίλε μου! Ας είναι το πέταγμά μας ελαφρύ σε μια αδικοχαμένη κοινωνία! Γιατί την κοινωνία δε την ορίζει ο άνθρωπος ως μονάδα αλλά το σύνολο, σαν μια προκαθορισμένη οντότητα!

Και το σύνολο είναι αυτό που πάντα θα αλλάζει! Με χαρακτηριστικά, με απόψεις, με πεποιθήσεις, με χίλιες δυο αναφορές.

Αλλάζει! Με μία ευχή, με ένα θέλω, με μία προσευχή!

Ας είναι! Ως προς το καλύτερο!

 

 

___________

 

Οι φίλοι που θέλουν να αποκτήσουν και τα τέσσερα έργα μου στην προνομιακή τιμή των 30,00€, με δώρο τα έξοδα αποστολής της κουριερ, μπορουν να μου στείλουν σε mail την παραγγελία τους: kikh_k@hotmail.com
Η προσφορά ισχύει μέχρι τέλος του μήνα και έχουν μείνει ελάχιστα πακέτα των τεσσάρων βιβλίων.
Σας ευχαριστώ πολύ!