Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Βιώνεις την εγκατάλειψη καθημερινά, επειδή ένας μπάσταρδος δεν σε εγκατέλειψε, αποχαιρετώντας σε.

 

 

«Το πιο άσχημο από όλα, ήταν που απλώς πέρασε δίπλα μου, μου χαμογέλασε, μου έκλεισε το μάτι, με είπε φιλαράκο, γεια σου φιλαράκο, κάτι τέτοιο, το φιλαράκο μου έμεινε και συνέχισε την πορεία του. Αυτό ήταν όλο. Αυτός ήταν ο αποχαιρετισμός του. Ούτε μια αγκαλιά, ούτε ένα χάδι, ούτε ένα θα μου λείψεις, ούτε ένα αντίο. Απλώς φιλαράκο. Τι φιλαράκο ρε μαλάκα, ο γιος σου είμαι. Ήμουν! O γιος σου ήμουν, όχι κάποιος τυχαίος. Αυτό με ενόχλησε πιο πολύ από όλα, αυτό έχει μείνει αγκάθι μέσα μου. Ο αποχαιρετισμός που δεν ήρθε ποτέ. Ξέρεις πως είναι να νιώθεις πως κάποιος σε εγκαταλείπει αλλά ποτέ δεν σου λέει, αντίο; Και εσύ πάντα, περιμένεις αυτή τη λέξη, αυτή την σφιχτή αγκαλιά του αποχωρισμού και η ρημάδα, δεν έρχεται. Ποτέ δεν έρχεται. Και όλο αυτό γίνεται βάσανο. Βιώνεις την εγκατάλειψη καθημερινά, επειδή ένας μπάσταρδος δεν σε εγκατέλειψε, αποχαιρετώντας σε. Αν μου είχε πει αντίο, όπως και όφειλε, ίσως όλα να ήταν αλλιώς τώρα. Θα ήταν αλλιώς».

~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου
Εκδόσεις Ανατολικός (απόσπασμα)

 


 «Ψάρεμα με τρία ευρώ και δώρο σε όλα τα παπάκια της λίμνης. Ελάτε μικροί και μεγάλοι ψαράδες να δούμε τι ψάρια μπορείτε να πιάσετε».
«Τι ψάρια μπορείτε να πιάσετε», επανέλαβε η νεαρή κοπέλα και αστραπιαία κινήθηκε προς την φωνή του άντρα που μιλούσε σπαστά ελληνικά.
«Μαμά θέλω να με πας στα παπάκια, θέλω να ψαρέψω και να κερδίσω δωράκι».
Πώς να αντισταθεί κανείς σε ένα παιδί γεμάτο όνειρα;


~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου
Εκδόσεις Ανατολικός (απόσπασμα)

 


«Η ρόδα σε γυρίζει και σε πάει ψηλά. Θα έχεις μια ανεπανάληπτη θέα εάν ανέβεις μαζί μου», της είχε πει η μητέρα της και γεμάτη αγάπη την έπεισε πως μπορεί να ακολουθήσει.
Μαμά και κόρη επιβιβάστηκαν στην κόκκινη ρόδα του λούνα παρκ, με τα πολύχρωμα καθίσματα, και απήλαυσαν την πρώτη τους βόλτα στον ουρανό!
«Μαμά! Λίγο ακόμα και θα αγγίξω τον ουρανό!»
Το μικρό κοριτσάκι με το κίτρινο φόρεμα και την πορτοκαλί ζακέτα άπλωσε τα χέρια του, γεμάτο ευχαρίστηση. Η μητέρα του χαμογέλασε σαν να είχε ανακαλύψει τον ακριβότερο θησαυρό του κόσμου.
«Θέλω να πιάσω ένα αστέρι, μαμά! Εκείνο το αστέρι».

 

 ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου
Εκδόσεις Ανατολικός (απόσπασμα)

 

 


Ένα λιμνοσπήλαιο μοναδικής φυσικής ομορφιάς στην ανατολική πλευρά του νησιού, την έκανε να νιώθει ευλογημένη και μόνο, που κατάφερε να αντικρίσει αυτό το μέρος που έμοιαζε με τον Παράδεισο. Ο άντρας, της έπιασε το χέρι και μαζί, κατέβηκαν τα σκαλιά της εισόδου. Εκεί, υπήρχε ένα τροφαντός και καλοσυνάτος βαρκάρης, όπου με την μικρή, γαλανόλευκη βάρκα του, τους υποδέχθηκε για να τους περάσει απέναντι. Οι αγκαλιές και τα φιλιά των δυο αντρών, έδειχναν πως γνωρίζονταν και είχαν καλές σχέσεις. Η κοπέλα, χάθηκε στο φως ενός μαγευτικού υπόγειου κόσμου, με καφετί-μελιά τοιχώματα διάστικτα από αμέτρητους σταλακτίτες. Το φως που εισερχόταν από την οροφή, καθώς αντανακλούσε στα ήρεμα νερά της λίμνης δημιουργούσε έναν μαγευτικό χρωματικό καμβά σε όλες τις πιθανές αποχρώσεις του μπλε. Η κοπέλα ένιωθε μαγεμένη, το ίδιο και ο άντρας που την κοιτούσε με αγάπη και λαχτάρα. Εκείνος ένιωθε μαγεμένος από την ομορφιά της μιας και αυτό το μέρος το γνώριζε καλά. Ο τροφαντός καλοσυνάτος βαρκάρης, τους εξιστορούσε διάφορες ιστορίες αλλά η Βερόνικα, είχε χαθεί στην ομορφιά του τοπίου, την είχε απορροφήσει αυτό το μέρος και δεν άκουγε τίποτα, από τα λόγια των αντρών. Το μόνο που άκουγε, ήταν ήχοι από μικρούς, καθάριους καταρράκτες και ήχους από ζώα της θάλασσας και του αέρα. Ένιωθε ευγνώμων, πλήρης και άκρως ευλογημένη. Αυτά τα συναισθήματα είχαν φωλιάσει στο πρόσωπό της. Όλοι τους, φαινόντουσαν ικανοποιημένοι.

~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου
Εκδόσεις Ανατολικός
(Απόσπασμα)

 


 "Κι ας έχουν μάθει να ψάχνουν τους Αγγέλους σε «νεαρές» ηλικίες… Όλοι ξέρουμε πως οι Άγγελοι δεν έχουν ηλικία, δεν έχουν συγκεκριμένη μορφή, παρουσία, γνώρισμα, έχουν όμως θετική αύρα, ενέργεια, καλοσύνη. Εκπέμπουν κάτι αγνό, «διορατικά ανθρώπινο», σαν τους Ανθρώπους που συναντάμε συχνά εκεί έξω μα δεν είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε γιατί έχουμε μάθει να αναζητούμε με ψεύτικα κριτήρια, με ψεύτικες «ακριβομετρήσεις»! ''


~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου
Εκδόσεις Ανατολικός
(Απόσπασμα)

 _______________


Ευχαριστώ ολόψυχα για τη στήριξη και την αγάπη σας.
Σύντομα κοντά μας τα νέα αντίτυπα.
Αναμένω με χαρά τις παραγγελίες σας στο kikh_k@hotmail.com
Kόστος βιβλίου 12,00€ + 3,00€ έξοδα courier για να έρθει με ασφάλεια στο σπίτι σας.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...