Πήραμε τα σπίτια σειρά και δεν είχαν
ένα ρόδο στα τζάμια τους. Περπατώντας ακούσαμε
τις φωνές των παιδιών, μουσκεμένες, παράφωνες,
γιομάτες ραγίσματα. Οι μηχανές απειλούσαν
στα εργοστάσια τους φίλους μας – κ’ ύστερα,
τόσα χέρια στον κόσμο, χωρίς λίγο χώμα,
να φυτέψουν το σπόρο τους, να πλάσουνε κάτι,
να δέσουν το εγώ τους με τούτο τον κόσμο,
με τούτο το φως. Κι’ απάνω τους, έτοιμο
το κοβάλτιο. Το μαύρο του στόμιο
χάσκει σαν άβυσσο – έχει
της γης όλη απέναντι.
(Υπάρχουν σοφοί
που σκάφτουν στον ήλιο με ακάθαρτα χέρια.
Μην εμπιστεύεσαι. Μόνο η αγάπη
είναι σοφή).
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ (1912-1991)
Ποιητική συλλογή “ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ” (1961)
Κεφάλαιο “Η ειρήνη έρχεται στον κόσμο”
Από την Ποιητική Ανθολογία “ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ-ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ”
ΤΟΜΟΣ Β΄
Εκδόσεις Θεμέλιο – Τρία Φύλλα
ΑΘΗΝΑ,1999
Καλό και ευλογημένο μήνα, εκφραστικοί μου!
Μεγάλος πνευματικός άνθρωπος. Κική μου έχω και τους τρεις τόμους στη βιβλιοθήκη μας και πρέπει να τους μελετήσω καλύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση, καλή μου φίλη.
Να σαι καλα φιλε μου!! Να περνας ομορφα!
ΔιαγραφήΈχουν ένα δικό τους τρόπο οι πνευματικοί άνθρωποι να εκφράζονται Κική μου υπέροχο και μέσα από την γραφή τους να ντύνουν την εκφραστικότητα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Πάσχα να έχεις και μια όμορφη Ανάσταση!
Χρονια Πολλα αγαπημενη μου! Χριστος Ανεστη!
Διαγραφή