Ο ΣΤΑΥΡΟΣ

Σταύρος ή Σταυρός;
Από εκείνες τις λέξεις τις διάφορες, που κάνουν τη διαφορά!
Από εκείνα τα ονόματα, που κρύβουν χάρη μέσα τους!
Από εκείνα τα σύμβολα, που πίστη και ελπίδα φέρουν!

Σε είδα επάνω στο βουνό να περιφέρεσαι και παρόλο που ήμουν μίλια μακριά σου ένιωσα το χώμα, στο οποίο είναι τοποθετημένη η βάση σου.
Θυμήθηκα πως πέρασες πολλά για να βρεθείς επάνω, μα δεν ξεχνώ ποτέ όσα συμβολίζεις.

Είσαι μια δύναμη εσωτερική που λάμπει σα διαμάντι στο πιο σκοτεινό σημείο ενός γήινου κελύφους, που είμαι σίγουρη ότι βρίσκεται κάπου θαμμένο στην Αφρική. Στην ήπειρο εκείνη, που πολλά από τα παιδιά σου τα θεωρούνε κατώτερα, επειδή είναι μαύρα. Και παρόλο που είναι το ίδιο όμορφα εσωτερικά και εξωτερικά, εκατομμύρια το ξεχνάνε.

Λυπάμαι! Μα κάθε φορά που σε σφίγγω στο χέρι μου, γιατί είσαι ένα θαυματουργό φυλαχτό, ξέρω πως η όποια δύναμη και φώτιση υπάρχει μπορεί να ανθίσει στο μυαλό όσων θέλουν το κακό τους. Το κακό μας. Γιατί η υφήλιος μια πατρίδα είναι, ένα σπίτι, έστω κι αν αυτό το ξεχνάμε. Μόνο η δική σου φώτιση μπορεί να τους κάνει να καταλάβουν, να κατανοήσουν.

Σταύρος ή Σταυρός;
Από εκείνες τις λέξεις τις διάφορες, που κάνουν τη διαφορά!
Από εκείνα τα ονόματα, που κρύβουν χάρη μέσα τους!
Από εκείνα τα σύμβολα, που πίστη και ελπίδα φέρουν!

Σε είδα κάπου σε ένα χωριό να περιφέρεσαι περιτριγυρισμένος απο όλα τα ταλέντα σου και χάρηκα για σένα. Το λαμπερό της ψυχής σου στροβιλίζεται σαν ένας χρυσός, αόρατος, μικρός ανεμοστρόβιλος γύρω σου, μα εσύ δεν το βλέπεις. Το βλέπω εγώ και άλλοι πολλοί για σένα και αυτό αρκεί. Αρκεί για να θεριεύσει.

Σε βλέπω να κουβαλάς χιλιάδες Σταυρούς καθημερινά, μα ξέρω πως πάντα τα βγάζεις πέρα! Είσαι ικανός και εκλεκτός και χαίρομαι που «δίνεις» το δικό σου μάθημα νύχτα μέρα! Είσαι ένα από τα παιδιά που δεν ξεχνάνε την ειλικρινή υπόστασή τους και διαθέτεις πληθώρα από εκείνες τις ανθρώπινες αξίες, που μάχονται και υπερασπίζονται το δίκιο.

Χαίρομαι που το όνομά σου τιμάει τη χάρη των όσων μπορεί να συμβολίζει. Χαίρομαι, γιατί μαζί με άλλες ανθρώπινες αξίες -  αρετές, μπορείς να ανατείλεις και  να ηγηθείς σε έναν πιο ανθρώπινο και δίκαιο κόσμο. Κι ας μην το ξέρεις, το ξέρω εγώ κι αυτό είναι πάλι αρκετό.

Σταύρος ή Σταυρός;
Από εκείνες τις λέξεις τις διάφορες, που κάνουν τη διαφορά!
Από εκείνα τα ονόματα, που κρύβουν χάρη μέσα τους!
Από εκείνα τα σύμβολα, που πίστη και ελπίδα φέρουν!

Είσαι ένας ταπεινός βοσκός και προστατεύεις με έναν αόρατο μανδύα τα πρόβατά σου.
Ζεις σε μια σπηλιά, που μου θυμίζει φάτνη και το κρύο που μπήγεται στα κόκαλά μου με κάνει να αναζητήσω μια χοντρή κουβέρτα.

Μια βυσσινιά βελέντζα σε βλέπω να κρατάς και όταν μου τη δίνεις την αρπάζω με μανία.
Ούτε που σκέφτομαι μήπως την έχεις κι εσύ ανάγκη.

Σε βλέπω να κατευθύνεσαι στο τέλος της σπηλιάς και εκεί να είναι μια όμορφη κυρία που κρατάει λίγα άνθη στο χέρι της. Ξέρω! Εγώ ξέρω!

Μέσα σε λίγα μόνο λεπτά έχεις καταφέρει να ανάψεις φωτιά στο κέντρο της σπηλιάς, που θυμάμαι πολύ καλά πως ξύλα δεν υπήρχαν.
Μόνο εσύ θα μπορούσες, με τα χέρια σου! Τα γυμνά, μα ταλαντούχα και θαυματουργά σου χέρια!

Το φως της φωτιάς είναι τόσο δυνατό, που μπορώ πια με ευκολία να διακρίνω τις τοιχογραφίες που κοσμούν τη σπηλιά.
Πολλές ανθρώπινες αναπαραστάσεις, πολλές καθημερινές στιγμές, πολλά σύμβολα αξίας και πολλά ακατανόητα σχέδια, που είμαι σίγουρη πως συμβολίζουν  όμορφα συναισθήματα, γιατί αυτά τα κατανοεί πλήρως η καρδιά μου. Εκείνη ξέρει! Αυτό είναι αρκετό.

Σταύρος ή Σταυρός;
Από εκείνες τις λέξεις τις διάφορες, που κάνουν τη διαφορά!
Από εκείνα τα ονόματα, που κρύβουν χάρη μέσα τους!
Από εκείνα τα σύμβολα, που πίστη και ελπίδα φέρουν!

Σε είδα σε πολλά ανθρώπινα κορμιά με έκφραση ποικίλων τρόπων και ένιωσα να χαράσσονται οι στιγμές μέσα μου, που σε έσφιγγαν στη χούφτα τους, ενώ ήσουνα κρεμασμένος στο λαιμό τους.

Σε είδα να ανεβαίνεις στο Γολγοθά, επάνω σε ματωμένες πλάτες και να στέκεσαι αγέρωχος, υπερήφανος, δυναμικός επάνω σε μια κορφή που την Ανάσταση συμβολίζει.

Σε εκείνη ακριβώς την κορφή είδα την στάση των ξύλινων χεριών σου να μου θυμίζει πως η αγκαλιά σου είναι αυτό που χρειάζομαι για να ξαποστάσω. Θα ανασυρθώ από τις φτερούγες σου, θα ξεκουραστώ και όταν ανασηκωθώ θα έχω άλλη δύναμη και άλλη χάρη! Το ξέρεις! Και αυτό μου αρκεί!

Σε είδα, σε βλέπω και θα σε βλέπω πάντα για να θυμάμαι όσα μου δίδαξες, όσα μου έδειξες, όσα μου προσέφερες και όσα έχεις πιστέψει εσύ σε μένα.

Είσαι μια λέξη – πίστη -  σύμβολο - αρετή και χαίρομαι που σε έχω.
Είσαι ένας ξύλινος Σταυρός ραντισμένος με κόκκινα άνθη μιας Τριανταφυλλιάς και χαίρομαι που ξέρω τι μπορείς να στεφανώσεις.
Γιατί εγώ ξέρω και αυτό, αυτή τη φορά, δεν είναι αρκετό! Πρέπει να μάθουν όλοι!

~~ Ο Σταυρός - Κική Κωνσταντίνου

(Οι Φεγγίτες της Ζωής μου)