 |
| Πηγή φωτογραφίας |
Αγγίζοντας
το πρόσωπό σου, αγγίζω εμένα.
Την ψυχή σου, την ψυχή μου, την ψυχή μας.
Σώμα με σώμα
Ανάσα με ανάσα
Χέρι με χέρι
Αγκαλιά προς αγκαλιά
Είδωλο προς είδωλο
Μπερδεμένα χνώτα
Υγρό στόμα
Μεθυσμένα χείλη
Μάτια μετέωρα
Μέση μία
Ώμος ένας
Γλουτοί ενωμένοι
Πόδια αντικριστά και ένα
Πάντα ένα
Μαζί
Πάντα μαζί
Όχι ασφυκτικοί
Και όχι, έρημοι
Μαζί
Μόνο μαζί
Και ένα
Πάντα ένα
Σαν ένα μπουκέτο λουλούδια που έσμιξε για εμάς
Που οι παπαρούνες, έγιναν φιόγκος
Ένας κόκκινος φιόγκος
Εμείς
Πάντα εμείς
Να κοιμόμαστε μαζί, να ξυπνάμε μαζί, να περνάμε την
μέρα χώρια αλλά ουσιαστικά να είμαστε μαζί.
Να παίρνουμε δύναμη, να χάνουμε δύναμη, να
πολεμάμε, να αγαπάμε, να νικούμε, να χάνουμε, να γελούμε, να κλαίμε, να κάνουμε
έρωτα, να φτιάχνουμε ταινίες, να παράγουμε μουσική, να καίμε το φαγητό, να
γκρεμίζουμε τις κουρτίνες, να πάρουμε σκύλο, να πουλήσουμε το καναρίνι, να
σιδερώσουμε τις πιέτες, να σπάσουμε τα τείχη, να ζήσουμε το όνειρο, να
αιχμαλωτίσουμε την πλάνη, να πεθάνουμε, να αναστηθούμε, να αγγίξουμε το άπειρο
και να κοιμηθούμε - σιγοτραγουδώντας νότες - που εφεύραμε μόλις.
Κι όταν….
Κι όταν…
Κι όταν φοβάμαι και κλαίω και θρηνώ, όταν γίνομαι
εκνευριστική και τρελαίνομαι, εσύ να είσαι εκεί, πάντα εκεί. Να με αγκαλιάζεις,
να φιλάς τα μαλλιά μου, να πιέζεις το μέτωπό μου με τον τρόπο που μόνο εσύ
ξέρεις, να μπλέκεις τα δάχτυλά σου στα δάχτυλά μου και να μου δίνεις δύναμη και
να μου λες πως «μ’ αγαπάς» και πως όλα θα περάσουν. Και αυτά, να περνάνε… και
να περνάνε… και να περνάνε
Και
εμείς, μετά, σε μια γωνιά, αγκαλιά.
Να σε κοιτώ στα μάτια να χάνομαι, να επανέρχομαι,
να σε κουβαλώ μέσα μου, να σε φοράω, να σε νιώθω, να σε ζητώ σαν τον απόκρυφο
εαυτό μου. Να…
Να….
Να σε νανουρίζω, διώχνοντας τα πιο σκληρά όνειρά
σου και να διώχνω από μέσα μου, τον πιο άδικο χαμό…
Μια τέτοια αγάπη, μια τέτοια αγάπη, είναι το παρόν
και η αιωνιότητα.
Είναι το τώρα και το πάντα
Είναι το εμείς και το εμείς
Είναι το ΕΝΑ και ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ
Είναι η ενότητα ΟΥΡΑΝΟΥ και ΓΗΣ
Είναι το ΘΕΙΟ που αγκάλιασε τον ΑΝΘΡΩΠΟ
Είναι η ΒΑΣΙΛΕΙΑ και εμείς ΒΑΣΙΛΕΙΣ
ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΞΟΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ…
Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν…..
Έως…
Και μεταφορικά και κυριολεκτικά
Σαν επιφώνημα…
Πάντα ένα επιφώνημα…
Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης…
Ένωσης…
Πάντα ένωσης…
Τι μπορεί να είναι άλλωστε η αγάπη αν δεν είναι ένα μείγμα, μια σωρεία αν θέλετε, συναισθημάτων…
Ένωσης
Πάντα Ένωση
Η Αγάπη Πιστεύει, πάντα θα πιστεύει, και με κλειστά τα μάτια, έτοιμη να σκοτωθεί, θα πιστεύει.
Πάντα θα πιστεύει.
Γιατί η Αγάπη, είναι Θυσία, Αφοσίωση, Δώρο και Έκπληξη!
~~ Έως το τέλος του κόσμου - Κική Κωνσταντίνου
Μ' αρέσει αυτό το πάθος, μου αρέσει αυτός ο τρόπος, που το εκφράζεις. Με την εναλλαγή των στίχων σου από μικρούς σε μεγάλους. Ένα ακόμα εξαιρετικό σου ποίημα, Κική μου, να χαϊδεύει την καρδιά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου, κορίτσι μου.
Όλη η αγάπη είναι ζωή, με όλα τα συναισθήματα που περιγράφεις Κική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με το τέλος ... "Γιατί η Αγάπη, είναι Θυσία, Αφοσίωση, Δώρο και Έκπληξη!"
Να είσαι καλά και να εκφράζεσαι όπως αγαπάς! καλό σου βράδυ φιλιαάα!
Εξαιρετικό όπως όλα όσα γράφεις φίλη μου.Μετά από πολύ καιρό κάνω μία βόλτα στην μπλοκογειτονιά.Όπου βλεπω φως αφήνω απλόχερα ευχές για καλό μήνα με υγεία.
ΑπάντησηΔιαγραφή