Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΧΑΧΑΧΑΧΑ

Παιδιά δε θα το πιστέψετε!!

Πριν λίγο, πέρασα έξω απο ενα pet shop και ενας παπαγάλος ή μάινα πρέπει να ήταν μου είπε 2 φορές τη λέξη "Μαλάκας".

χαχαχαχαχαχα.

Τη πρώτη φορά, μέχρι να το συνειδητοποιήσω λέω δε μπορεί θα παράκουσα και στο καπάκι μου ήρθε η επιβεβαίωση.

Σου λεει "χαζή" αυτή, κάτσε να της το επιβεβαιώσω.

Χα χα χα χα.

Να το πάρω ως κοπλιμέντο;;;

Ουφ, ακόμη γελάω!

Σχόλια

  1. xaoxoaxoaoxoaxoao! Ε να το παρεις...
    Ισως στη γλωσσα του να σημαινει κατι αλλο...χιχιχι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα καλο!!!
      ναι ναι μπορει να σημαινει κατι καλο! χαχαχα

      φιλακιααα

      Διαγραφή
  2. Ακόμα κι οι παπαγάλοι έχουν μάθει την... εθνική μας προσφώνηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εμ με οποιον δασκαλο καθισεις τετοια γραμματα θα μαθεις δε λενε; χαχα

      καλο απογευμα Ευαγγελε!

      Διαγραφή
  3. μήπως περνούσε μαζί σου και κάποιος άλλος και το είπε για αυτόν;
    χαχαχα
    και εγώ γελάω και μόνο που το φαντάζομαι...
    καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μπα μονο εγω περνουσα εκεινη την ωρα. και το λεγε και δυνατα το ατιμο! το πιο αστειο ηταν που τη στιγμη που αναρωτιομουνα αν ακουσα καλα το ξαναειπε, ετσι για επιβεβαιωση χαχαχα

      φιλακια φιλη!

      Διαγραφή
  4. ααα τελεια επεξηγηση!
    ναι ετσι θα το εκλαβω με συμφερει! χαχαχα
    πολυ καλο σκεπτικο παντως!

    φιλακια αγαπη μου! να εισαι καλα! καλο απογευμα να εχεις! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. καλα εισαι, εδω στη γειτονια σε μια πολυκατοικια πιο κατω, ενας τυπος εχει τετοιο παπαγαλο κ οποιος κι αν περναει απο κατω τον στολιζει μ αυτη τη λεξη, κ με αλλες μη σου πω...χεχεχε!

    φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα
      πλουσιο λεξιλογιο ε;
      φιλακια Φανουλα μου!
      ομορφη μερα ευχομαι! <3

      Διαγραφή
  6. Μάινα είναι Κικίτσα σίγουρα και μάλιστα μαύρη... έτσι μ' είχε φωνάξει και μένα!αχαχα!Μάθαινε "ξένες" γλώσσες εκείνη την ώρα!
    Να 'σαι καλά χαρά μου!:-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είδε......Έλληνα/Ελληνίδα ο παπαγάλος κι αμέσως να τον φωνάξει!!! Που πήγε ο ανασχηματισμός ωρέ;; Εγώ δεν πρόλαβα καν να τον διαβάσω! :(( Σε φιλώ και πάω να τον δω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα αδυναμια! Τον βρηκες τον ανασχηματισμο ε;; χιχιχι
      καλε ναι με φωναξε με το εθνικο μας ονομα. χαχα
      φιλακια φιλη!

      Διαγραφή
  8. Λίγο πριν πάω για ύπνο μετά από μία τόσο κουραστική μέρα με τις ετοιμασίες της γιορτής μου έδωσες το καλύτερο φάρμακο...ακόμη γελάω, να είσαι καλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαιρομαι για σενα αχτιδα μου!
      ετσι θελω να χαμογελας!
      φιλακια πολλα αγαπη! <3

      Διαγραφή
  9. Ελληνας πρεπει να ηταν ο παπαγαλος διοτι ξερει το κυριο ελληνικο ονομα!...χαχαχαχα

    Φιλακια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κρίμα....η πιο πλούσια γλώσσα και να περιορίζεται σε βρισιές....!
    Καλή σου μέρα Κική μου....χρόνια πολλά :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. οτι του μαθανε ειπε ο καημενος...

      καλημερα και σε σενα φιλη μου! χρονια πολλα! <3

      Διαγραφή
  11. οπου και αν γυρισεις και απο ενας... παπαγαλος! μην παρεξηγηθώ κιολας χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ααα χαχαχα καλο! καλο!!!
      να σαι καλα! με εκανες και γελασα!
      φιλακια φιλη!

      Διαγραφή
  12. Έχεις δει ποτέ πως καμαρώνουν κάποιοι όταν ακούν το παιδί τους να λέει το "μαλάκα;" Οι ίδιοι εκπαίδευσαν και το "πουλί" τους!!! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. α χαχαχα
      τελειο το σχολιο σου!
      δεν εχω λογια!
      προσκυνω!
      Θεα!!!
      φιλακια πολλα πολλα! <3

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ευτυχία, η Κλόουν

  Την λέγανε Ευτυχία. Όχι ειρωνικά. Αυτό της είχαν δώσει για όνομα κι ας μην τα έφερε εύκολα η ζωή της. Είχε περάσει πολλά. Είχε χάσει ανθρώπους, είχε κλείσει πράγματα μέσα της, είχε κλάψει σιωπηλά αλλά ποτέ της δεν τα ξέχασε. Δεν έκανε πως δεν υπάρχουν. Τα κράτησε! Όχι για να την βαραίνουν, αλλά για να τα γυρίσει ανάποδα και να τα κάνει κάτι άλλο, κάτι το αναγεννητικό. Μια μέρα αποφάσισε να γίνει Κλόουν . Όχι για να κάνει την αστεία. Δεν της ταίριαζε αυτό, το έκανε γιατί ήθελε να είναι κοντά σε παιδιά που πονούσαν. Να τους δώσει κάτι απλό, κάτι καθαρό, κάποιου είδους μαγεία. Κάτι που της είχε λείψει όταν ήταν εκείνη μικρή. Λίγη χαρά χωρίς ερωτήσεις. Έραψε μόνη της τη στολή της. Ζωγράφισε στο μάγουλο ένα μικρό φεγγάρι. Πήρε μια σακούλα, την γέμισε μπαλόνια και πήγε σε παιδικά νοσοκομεία. Όμως τα μπαλόνια της δεν ήταν απλά ούτε μονότονα. Ήταν πολύχρωμα. Κόκκινα, μπλε, πράσινα, κίτρινα, ροζ. Και το καθένα είχε ζωγραφισμένο πάνω του ένα  δάκρυ . Όχι όπως το φαντάζεσαι. Όχι...

Κάδος Εξομολόγησης

Στη γωνία μιας παλιάς γειτονιάς της Χαλκίδας, ανάμεσα σε δυο ξεθωριασμένα φανάρια και κάτω από μια γέρικη νεραντζιά, ζούσε ένας κάδος σκουπιδιών. Όχι από αυτούς τους καινούριους, τους πράσινους με τα ροδάκια που τρίζουν. Όχι! Αυτός ήταν παλιός, μεταλλικός, με βαθουλώματα και σημάδια από βροχές, κλωτσιές και καλοκαιρινές φωτιές. Τον έλεγαν Στέφανο. Ο Στέφανος δεν ήταν απλά ένας κάδος. Ήταν παρατηρητής. Ήξερε ποιος πετάει σκουπίδια στις δέκα το πρωί και ποιος στις τρεις τα ξημερώματα. Ήξερε ποια παιδιά κάνουν κοπάνα και κρύβουν τις τσάντες τους πίσω του, ποιος πετάει χαρτιά γεμάτα τύψεις αλλά και ποιος με ευχαρίστηση, ποιος πετάει το φαγητό του χωρίς να ενδιαφέρεται για όσους πεινούν αλλά και ποιοι φροντίζουν σε ειδική σακούλα, να κρεμάνε στο πλάι του φαγητά για τους άπορους.  Ένα βράδυ, καθώς η πόλη έβγαζε τις ρυτίδες της στο φως των δρόμων, ένας νεαρός στάθηκε μπροστά του. Κρατούσε ένα μικρό πακέτο χρώματος καφέ, το οποίο δεν έμοιαζε με σκουπίδι, αλλά ούτε και με σακούλα. Ο νεαρός ...