1... 2.... 3.... ΠΑΥΣΗ! (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ).

Εκφραστικοί φίλοι, καλημέρα!

Τί όμορφη μέρα και σήμερα.

Λένε πως το ΣΚ αυτο είναι μια χαρά για εξορμήσεις οπότε εκμεταλλευτείτε το δεόντως! :)

Για σήμερα σας έχω ένα διήγημα που ξεκίνησα να γράφω πριν λίγο και θα συνεχιστεί από εβδομάδα.

Εμένα με ξέρετε, ότι νοιώθω το λέω, οπότε θα σας πω πως το σκέφτηκα.

Βασικά δανείζομαι μια φράση απο την ιστορία και θα καταλάβετε:

" Σαν τέμπο οι αριθμοί κάνουν  για άλλη μια φορά «διάδρομο» στο μυαλό της."

Εντάξει, εμένα αυτοί οι αριθμοί δεν έχουν ξανακάνει διάδρομο στο μυαλό μου αλλά σήμερα αντηχούσαν πράγματι εκει μέσα και επειδή το παθαίνω συχνά αυτό με διάφορες λέξεις, ξέρω πως  σημαίνει οτι κάτι πρέπει να γράψω με αυτό.

Ε μετά μου ήρθε η συνολική ιστορία στο νου και θέλω να την αφιερώσω κάπου με πολλή πολλή αγάπη.

Το αφιερώνω λοιπόν στο αγαπημένο μας Συριανό Κορίτσι γιατί σε κάποιο άλλο μπλοκόσπιτο είδα σε σχόλιό της κάποια λόγια για μένα που με χαροποίησαν, με συγκίνησαν και με έκαναν να θέλω να ανταποδώσω με κάτι πιο δικό μου! :)

Για σένα λοιπόν Γιάννα μου! 

Εντάξει δεν είναι και απο τις πιο χαρούμενες ιστορίες που έχω γράψει αλλά τι σήμασία εχει; Άλλωστε πίστεψέ με,  την δημιουργώ με πολλη χαρά κι αγάπη.

Εύχομαι να σας αρέσει!

Καλή ανάγνωση!

1... 2.... 3.... ΠΑΥΣΗ! (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ)

1….

2….

3….

Παύση!

1….

2….

3….

Σαν τέμπο οι αριθμοί κάνουν  για άλλη μια φορά «διάδρομο» στο μυαλό της.

«Πάλι αυτοί οι καταραμένοι αριθμοί» σκέφτηκε και το πρόσωπό της αποτροπιάστηκε.

Κοίταξε τριγύρω το χώρο και έμοιαζε σα να παρατήρησε για πρώτη φορά στη ζωή της το πόσο μικρός ηταν.

Ένα δωμάτιο μικρό, μουντό, στενάχωρο που ο ήλιος έμοιαζε να το χει εγκαταλείψει προ πολλού.

Οι τοίχοι της φάνηκαν μεγάλοι στο ύψος μα της ηταν τοσο αδιάφορο αυτό. Δεν ηταν πως τους παρομοίαζε με τοίχους φυλακής που την κρατούσαν μακριά από τον έξω κόσμο και την ελευθερία της, ήταν πως της θύμιζαν τοίχους προστασίας και αυτό ηταν ότι χειρότερο για εκείνη.

4 τοίχοι!

4 τοίχοι, απλοί, λιτοί, απέριττοι, μα το χειρότερο όλων, αδιάφοροι!

4 τοίχοι, ένα μισοχαλασμένο ράντζο, μια κουνιστή καρέκλα, ένας νιπτήρας και ένα παράθυρο μικρό και σε ψηλό για εκείνη σημείο που το στόλιζαν 4 μικρά σκουριασμένα σίδερα που κάποιοι τα αποκαλούσαν κάγκελα.

Αυτή ηταν όλη κι όλη η περιουσία της.

Τίποτε άλλο!

Αυτό ηταν το σπίτι της, αυτή ηταν η ζωή της, αυτό ηταν εκείνη πλέον!

1….

2….

3….

Παύση!

1….

2….

3….

«Όχι πάλι» σκέφτηκε και με δύναμη έφερε τις παλάμες τις στο λοβό των αυτιών της.

Τα πίεσε δυνατά για να πάψει να ακούει.

1….

2….

3….

Παύση!

1….

2….

3….

«Όχι» σκέφτηκε, δεν τους ακούω μονο, τους προφέρω συνάμα.

Η μια παλάμη ελευθέρωσε τον λοβό του αυτιού και κατευθύνθηκε στο στόμα.

Αμέσως έκανε την δουλειά της. Χρόνια τωρα τη χρησιμοποιούσε σαν μονωτική ταινία. Το ίδιο έκανε και σήμερα. Απλώς σιώπησε.

Ανασήκωσε τα γόνατά της και τα κόλλησε τόσο δυνατά επάνω της που το πρόσωπό της μπορούσε άνετα να κρυφτεί στο εσωτερικό των γονάτων της.

Μια κουνιστή καρέκλα! Μια κουνιστή καρέκλα στραμμένη στον ορίζοντα, στο φως που προσπαθούσε να εισβάλλει απ το παράθυρο στο δωμάτιο, μα μια μάζα άχρηστων σιδερικών έκαναν τα πάντα για να θυμίζουν πως αυτά κυριαρχούν και επιβάλλονται στο χώρο.

1….

2….

3….

1….

2….

3….

Συνέχισε να επαναλαμβάνει με φωνή που δυνάμωνε και την έκανε να γυρίζει στο παρελθόν.

Το σώμα της, ακολουθώντας το τέμπο που είχε διαρκώς στο μυαλό της, άρχισε να λικνίζεται στον ρυθμό του και να κάνει την καρέκλα να πηγαινοέρχεται ολοένα και με ταχύτερο ρυθμό.

1….

2….

3….

1….

2….

3….

Επανέλαβε για άλλη μια φορά με βαθιά φωνή και ξάφνου το βλέμμα της μετατράπηκε σε ματιά άγριου αρπαχτικού.

Το πρόσωπό της στράφηκε προς τα δεξιά

Ένας ήχος που θύμιζε κόψη ξυραφιού την έκανε να θυμώσει μα και να τρομάξει παράλληλα.

Έφερε τα γόνατα της ακόμα πιο κοντά στο σώμα της και οι κινήσεις τους σώματός της θύμιζαν ένα κουβάρι που θέλει να εμπλακεί με το υπόλοιπο σώμα που μοιάζει μετέωρο.

Το πρόσωπο της έψαχνε απεγνωσμένα να κρυφτεί κάπου ανάμεσα σε αγκώνες και γόνατα.

1….

2….

3….

1….

2….

3….

1….

2….

3….

Και το ξυράφι μοιάζει όσο ποτέ άλλοτε κοντά της….!

«Όχι» πρόλαβε να πει και το σώμα της ηταν πλέον μια άμορφη μπλεγμένη μάζα που έμοιαζε να βρίσκεται σε άμυνα μα το ρίγος του κορμιού της μαρτυρούσε πως κάτι μέσα της την έκανε να θέλει να πολεμήσει.

1….

2….

3….

1….

2….

3….

1….

2….

3….

Έλεγε εν συνεχεία και ξεφυσούσε προσπαθώντας να αυτοκυριαρχήσει σε όσα μισούσε πάνω της!

1….

2….

3….

Παύση!

Ξεφύσηξε!

1….

2….

3….

Παύση!

Ξεφύσηξε!

Ηρεμία!

Επιτέλους ηρεμία!

Άνοιξε τα χέρια της διστακτικά και από μέσα της ξεπρόβαλλε ένα μικρό κεφάλι αρκετά νεανικό και όμορφο.

Τα μαλλιά της κοντά. Κοντά και μαύρα με ανακατεμένες, μικρές αφέλειες τραβηγμένες στο πλάι που στόλιζαν το κατάλευκο μα και ωχρό πρόσωπό της.

Τα μάτια της μαύρα, μεγάλα, μπιρμπιλωτά. Όμορφα πολύ και κάπως οικεία!

Τα χείλια της ελαφρώς φουσκωμένα και αρκετά ξεροσκασμένα που μαρτυρούσαν λόγια ανείπωτα μα εσωτερικά χιλιοειπωμένα.

Το σώμα της χαλάρωσε. Το ίδιο και οι συσπάσεις του προσώπου της.

Το βλέμμα της μαρτυρούσε πως πλέον είχε αλλάξει κατεύθυνση και εκεί που οδηγούταν υπήρχε επιτέλους κάτι καλό για εκείνη.

Η μια πατούσα κατέβητε στο πάτωμα. Η δεύτερη ακολούθησε.

Το ένα χέρι κρεμάστηκε δεξιά, στο πλαϊνό της πολυθρόνας και το άλλο κατευθύνθηκε ψηλά στο πρόσωπό της.

Χάιδεψε απαλά το αριστερό της μάγουλο και ξαφνικά σαν κεραυνός που απείλησε τη γη το βλέμμα της αντάριασε και πείσμωσε συνάμα.

Ένας θόρυβος σαν ξυράφι!. Ένας θόρυβος κοφτερός, δυνατός κι απότομος εισβάλλει για άλλη μια φορά στο μυαλό της και το καταστρέφει.

1….

2….

3….

Χαστούκι στον εαυτό της.

1….

2….

3….

Κι άλλο χαστούκι στο αριστερό της μάγουλο.

Πονάει! Πονάει πολύ! Οι συσπάσεις του προσώπου μαρτυρούν τον πόνο που προσπαθεί να κρύψει.

Και πάλι ηρεμία!

Για άλλη μια φορά ηρεμία μέσα στο πλήγμα το βαθύ!

Δείχνει να χαμογελάει με το βλέμμα καρφωμένο στον ορίζοντα.

Το αριστερό της χέρι στηρίζει τον αγκώνα του επάνω στο μπράτσο της πολυθρόνας.

Σηκώνεται όρθιο και τα δάχτυλα πάλλονται σε έναν ακανόνιστο ρυθμό.

1….

2….

3….

Ψελλίζει απαλά και τα δάχτυλα αρχίζουν να μετράνε!

________________ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ _______________

Αυτό ήταν! :)

Καλό ΣΚ σε όλους!

Να περάσετε όμορφα εύχομαι! <3

Φιλάκια πολλά! <3