Είναι ευλογία και βάρος μαζί, να κρατάς την αγάπη και το όνειρο ζωντανά, σε έναν κόσμο που σε ξεχνά, σε έναν κόσμο που τρέχει μόνο για να επιβιώσει. Είναι ευχή, γιατί η ψυχή σου παραμένει φωτεινή. Είναι κατάρα, γιατί συχνά μένεις μόνος, παρεξηγημένος, ξεχασμένος. Κι όμως, εκεί βρίσκεται η αλήθεια: να συνεχίζεις να αγαπάς, να συνεχίζεις να ονειρεύεσαι, να συνεχίζεις να θυμάσαι ποιος είσαι, ακόμα κι όταν ο κόσμος γύρω σου προσπαθεί να σε κάνει να το ξεχάσεις. Κική Κωνσταντίνου _____________ Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Εχθές βράδυ μας ταρακούνησε ο σεισμός. Εγώ δεν τον κατάλαβα — ευτυχώς, γιατί πάντα με φόβιζαν. Από ότι έμαθα όμως, ήταν αρκετά δυνατός, με διάρκεια και φόβο για όσους τον ένιωσαν. Θα περάσει κι αυτό. Στην Εύβοια, άλλωστε, είμαστε μαθημένοι. Σας φιλώ και σας εύχομαι μια όμορφη μέρα! 🌸
Συμφωνώ! Γι΄αυτό και δεν αναβάλλω ποτέ τίποτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα, Κική μου!
εγω παλι Ελλη μου ημουνα παντα τις αναβολης, κι ακομη ειμαι δηλαδη αλλα το παλευω σθεναρα πια!
Διαγραφήμην αναβάλεις για αύριο, αυτό που θα μπορούσες να κάνεις σήμερα! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήακριβως! καλημερα φιλη μου!
Διαγραφή