Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΨΙΘΥΡΙΣΤΑ....!

«Μίλα ψιθυριστά, αν μου μιλάς για αγάπη.»
Ουίλιαμ Σαίξπηρ (Άγγλος Θεατρικός Συγγραφέας)
Labels:

Σχόλια

  1. Mia Petra8 Δεκεμβρίου 2014 στις 10:57 π.μ.

    Τίποτα δεν είναι τυχαίο! Για τον Σαίξπηρ λέω καλέ! Μάκια κι από δω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Woman in Blogs8 Δεκεμβρίου 2014 στις 11:29 π.μ.

    Σοφό. Κι επίκαιρο, κυρίως επειδή τις τελευταίες μέρες έχουμε γεμίσει με άναρθρες κραυγές!
    Καλημέρα, καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ποιώ - ελένη 8 Δεκεμβρίου 2014 στις 11:47 π.μ.

    Καλημέρα Κικίτσα μου
    Προσυπογράφω...

    φιλί και καλή βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. syros2js8 Δεκεμβρίου 2014 στις 12:06 μ.μ.

    ♥
    Καλή εβδομάδα, Κική μου!!!
    ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Maria Naka8 Δεκεμβρίου 2014 στις 2:30 μ.μ.

    Πέρασα να πω μια καλησπέρα και να σου δώσω τα φιλιά μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. xristin8 Δεκεμβρίου 2014 στις 2:45 μ.μ.

    Ψιθυριστά σου λέω.....καλή εβδομάδα!
    Τις φιλούρες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ελενα Λ.8 Δεκεμβρίου 2014 στις 2:45 μ.μ.

    Εγώ πάλι όταν μιλάω για αγάπη θέλω να την φωνάζω!!
    Χαχαχαχαχα!
    Πολλά φιλιά Κικού μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. airis8 Δεκεμβρίου 2014 στις 3:28 μ.μ.

    καλημέρα ψυθυριστά Κίκου μου..
    καλή εβδομάδα να έχεις ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. evonita8 Δεκεμβρίου 2014 στις 5:18 μ.μ.

    την αγάπη δε χρειάζεται να την βροντοφωνάζεις, ακόμα και ένα άγγιγμα, βλέμμα, είναι αρκετό!!! καλή εβδομάδα Κική μου!! φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χριστίνα Πεταλωτή8 Δεκεμβρίου 2014 στις 5:35 μ.μ.

    :)))) Γεια σου καλή μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΑΧΤΙΔΑ8 Δεκεμβρίου 2014 στις 6:11 μ.μ.

    Τσαχπινούλης ο Σαίξπηρ..με ψίθυρο την ήθελε την αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική Κωνσταντίνου10 Δεκεμβρίου 2014 στις 11:09 π.μ.

      τσαχπινουλης;;; χαχαχαχα
      καλό καλο!
      α βρε αχτιδα με εκανες και γελασα!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  12. Unknown8 Δεκεμβρίου 2014 στις 7:07 μ.μ.

    Καλή βδομάδα Κική!!
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μαρία Έλενα8 Δεκεμβρίου 2014 στις 9:39 μ.μ.

    Πολύ όμορφο
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Σεβάχ ο Θαλασσινός9 Δεκεμβρίου 2014 στις 9:28 μ.μ.

    Y
    πε
    ρο
    χο

    !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ariadni St.9 Δεκεμβρίου 2014 στις 10:48 μ.μ.

    Συμφωνωωω μεχρι κεραίας!
    Φιλάκια, καλη μας εβδομαδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. kat.9 Δεκεμβρίου 2014 στις 11:41 μ.μ.

    αχ.. νομίζω πως έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που ο καλός μου, μου είπε κάτι και εμένα, στο αυτί…
    αααα.. νομίζω επίσης πως θα πάω να γκρινιάξω για αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Prisoned Soul10 Δεκεμβρίου 2014 στις 7:27 μ.μ.

    Μου θύμισες αυτή την υπέροχη ιστορία που είχε πει ο Mahatma Gandi και με την οποία είχα φιλοτεχνήσει κάποια στιγμή το blog μου...
    Αν δεν την έχεις διαβάσει κάντο!
    Χαιρετώ!!
    http://equationallove.blogspot.gr/2010/11/mahatma-gandhi.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική Κωνσταντίνου16 Δεκεμβρίου 2014 στις 11:19 π.μ.

      καλημερα Μαρακι μου γλυκο! Παω ευθυς να την διαβασω! Σ ευχαριστω!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...
42 σχόλια
Read more »

Ευτυχία, η Κλόουν

  Την λέγανε Ευτυχία. Όχι ειρωνικά. Αυτό της είχαν δώσει για όνομα κι ας μην τα έφερε εύκολα η ζωή της. Είχε περάσει πολλά. Είχε χάσει ανθρώπους, είχε κλείσει πράγματα μέσα της, είχε κλάψει σιωπηλά αλλά ποτέ της δεν τα ξέχασε. Δεν έκανε πως δεν υπάρχουν. Τα κράτησε! Όχι για να την βαραίνουν, αλλά για να τα γυρίσει ανάποδα και να τα κάνει κάτι άλλο, κάτι το αναγεννητικό. Μια μέρα αποφάσισε να γίνει Κλόουν . Όχι για να κάνει την αστεία. Δεν της ταίριαζε αυτό, το έκανε γιατί ήθελε να είναι κοντά σε παιδιά που πονούσαν. Να τους δώσει κάτι απλό, κάτι καθαρό, κάποιου είδους μαγεία. Κάτι που της είχε λείψει όταν ήταν εκείνη μικρή. Λίγη χαρά χωρίς ερωτήσεις. Έραψε μόνη της τη στολή της. Ζωγράφισε στο μάγουλο ένα μικρό φεγγάρι. Πήρε μια σακούλα, την γέμισε μπαλόνια και πήγε σε παιδικά νοσοκομεία. Όμως τα μπαλόνια της δεν ήταν απλά ούτε μονότονα. Ήταν πολύχρωμα. Κόκκινα, μπλε, πράσινα, κίτρινα, ροζ. Και το καθένα είχε ζωγραφισμένο πάνω του ένα  δάκρυ . Όχι όπως το φαντάζεσαι. Όχι...
2 σχόλια
Read more »

Κάδος Εξομολόγησης

Στη γωνία μιας παλιάς γειτονιάς της Χαλκίδας, ανάμεσα σε δυο ξεθωριασμένα φανάρια και κάτω από μια γέρικη νεραντζιά, ζούσε ένας κάδος σκουπιδιών. Όχι από αυτούς τους καινούριους, τους πράσινους με τα ροδάκια που τρίζουν. Όχι! Αυτός ήταν παλιός, μεταλλικός, με βαθουλώματα και σημάδια από βροχές, κλωτσιές και καλοκαιρινές φωτιές. Τον έλεγαν Στέφανο. Ο Στέφανος δεν ήταν απλά ένας κάδος. Ήταν παρατηρητής. Ήξερε ποιος πετάει σκουπίδια στις δέκα το πρωί και ποιος στις τρεις τα ξημερώματα. Ήξερε ποια παιδιά κάνουν κοπάνα και κρύβουν τις τσάντες τους πίσω του, ποιος πετάει χαρτιά γεμάτα τύψεις αλλά και ποιος με ευχαρίστηση, ποιος πετάει το φαγητό του χωρίς να ενδιαφέρεται για όσους πεινούν αλλά και ποιοι φροντίζουν σε ειδική σακούλα, να κρεμάνε στο πλάι του φαγητά για τους άπορους.  Ένα βράδυ, καθώς η πόλη έβγαζε τις ρυτίδες της στο φως των δρόμων, ένας νεαρός στάθηκε μπροστά του. Κρατούσε ένα μικρό πακέτο χρώματος καφέ, το οποίο δεν έμοιαζε με σκουπίδι, αλλά ούτε και με σακούλα. Ο νεαρός ...
10 σχόλια
Read more »