Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΜΙΚΡΟ, ΧΑΖΟ ΜΟΥ ΤΙΠΟΤΑΚΙ.

-  Tι ‘ναι αυτό τώρα συνέχεια να παραπονιέσαι και να λες: "Δεν είμαι τίποτα! Δεν είμαι τίποτα!"
Σταμάτα να κοιτάς τους άλλους μέσα στα μάτια και να τρέμεις. Δεν κατάλαβες πως σου παριστάνουν τους σπουδαίους, γιατί σε πήρανε χαμπάρι πως φοβάσαι;

Μικρό, χαζό μου τιποτάκι ! Έλα. Ξεκίνα. Ντύσου, στολίσου, πάμε να πούμε καλημέρα στη Ζωή !!!

Aλκυόνη Παπαδάκη.

Η υπέροχη Αλκυόνη μας! :)
Αυτό το μικρό, χαζό τιποτάκι με κατασκλάβωσε φίλοι! ;)
Labels:

Σχόλια

  1. evonita4 Δεκεμβρίου 2014 στις 7:02 μ.μ.

    πολύ μου άρεσε αυτό το τιποτάκι!!!!! φιλάκια πολλά, καλό μήνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ποιώ - ελένη 4 Δεκεμβρίου 2014 στις 7:38 μ.μ.

    Γλυκιά μου Κική...μας προτρέπεις!!

    φιλάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νίκη4 Δεκεμβρίου 2014 στις 10:35 μ.μ.

    Να πάμε να πούμε καλημέρα στη Ζωή... Αυτό πρέπει να κάνομε κάθε μέρα!
    Πολλές γιορτινές ευχές!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Katerina V • Pause blog4 Δεκεμβρίου 2014 στις 10:47 μ.μ.

    :)

    Αχ αυτή η Αλκυόνη.. Πόσα σημαντικά θέματα καταπιάνει με τόσο ξεχωριστό και αυθεντικό τρόπο!
    Πολλά φιλιά Κική μου καλό σου βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Woman in Blogs4 Δεκεμβρίου 2014 στις 11:39 μ.μ.

    Και μένα!!!!
    Από ποιο βιβλίο της είναι, Κική; Δεν το θυμάμαι...
    Μόλις οι άνθρωποι μυριστούν φόβο, συστολή, ευγένεια, διακριτικότητα, είναι έτοιμοι να ορθώσουν το ανύπαρκτο παράστημά τους!
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική Κωνσταντίνου5 Δεκεμβρίου 2014 στις 8:52 π.μ.

      Αλεξανδρα μου καλημερα!
      Δε νομιζω να ειναι απο καποιο βιβλιο της, στο διαδικτυο το βρηκα και σε πολλα μαλιστα ιστολογια ετσι, αρα ισως να ειναι καποιο αποφθεγμα.
      Φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  6. Mia Petra5 Δεκεμβρίου 2014 στις 1:09 π.μ.

    Άδικο έχεις; Πα 'να φύγω τώρα γιατί...χιονίζει! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Άμυ (Ψυχής σιωπές)5 Δεκεμβρίου 2014 στις 1:40 π.μ.

    Υπέροχο Κική μου!
    Πολλά γλυκά φιλιά σου στέλνω:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος5 Δεκεμβρίου 2014 στις 6:59 π.μ.

    Καλημέρα Κική μου.
    Καμιά φορά το τίποτα, είναι τα πάντα. Έτσι και οι άνθρωποι...
    Σε γλυκοφιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ελενα Λ.5 Δεκεμβρίου 2014 στις 8:44 π.μ.

    Πολύ σωστή η Παπαδάκη!
    Πολύ μου άρεσε το τιποτάκι σου, να το θυμόμαστε όλοι!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. giwta ar5 Δεκεμβρίου 2014 στις 9:22 π.μ.

    Η Αλκυόνη πάντα σωστή και υπέροχη!
    Καλημέρα Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ελένη Φλογερά5 Δεκεμβρίου 2014 στις 5:51 μ.μ.

    Το τιποτάκι πρέπει να βγει και να πει καλημέρα στη Ζωή!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Funky Monkey7 Δεκεμβρίου 2014 στις 7:21 μ.μ.

    Πολύ ωραίο το απόσπασμα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Χριστίνα Πεταλωτή8 Δεκεμβρίου 2014 στις 5:41 μ.μ.

    Ακριβώς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...
42 σχόλια
Read more »

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...
8 σχόλια
Read more »

23/06/2011: Ανακαλύπτοντας το πρώτο μου σενάριο / Της Ψυχής τα Παρακάτω

 23/06/2011 Καλημέρα ολούθε! Τι βρήκα, εκφραστικοί μου! Τι βρήκα! Εντάξει, βρήκα πάρα πολλά παλιά μου γραπτά, παλιές μου προσπάθειες, αλλά αυτό δε γινόταν να μη το μοιραστώ μαζί σας. Θέλω πάρα πολύ να το μοιραστώ μαζί σας, με την αρχική του μορφή. Δεν έχω κάνει καμία επεξεργασία δηλαδή, ούτε στη δομή ούτε πουθενά, το βλέπετε πρώτοι, αυτούσιο. Η ημερομηνία 23/06/2011 είναι η ημερομηνία του ακόλουθου έργου μου, ή μάλλον του ακόλουθου πειραματισμού μου, όπως το βρήκα αποθηκευμένο στο παλιό μου λαπτοπ (σας έχω αναφέρει την ιστορία, το βρήκα στο χωριό και το έφερα σπίτι μου, τι "θησαυρούς" έχει μέσα του, δεν λέγεται).  Ήθελα πολύ να γράψω σενάριο κινηματογραφικής ταινίας, και αν θυμάμαι καλά πειραματίστηκα σε δυο τρία σενάρια, βέβαια στο πρώτο επεισόδιο έμεινα, αλλά διαβάζοντάς το συγκεκριμένο χρόνια μετά, συγκινήθηκα. Είναι και το πρώτο σενάριο, βέβαια. Θα αλιεύσω και τα άλλα, να σας τα παρουσιάσω εν καιρώ. Συγκινήθηκα, κυρίως γιατί είδα τα όνειρά μου και εντάξει, το να εκφράζο...
6 σχόλια
Read more »