Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ.



Κράτησα μια στιγμή μέσα στο χέρι μου, λαμπερή σαν αστέρι, εύθραυστη σαν λουλούδι, ένα μικροσκοπικό θραύσμα μιας ώρας. Μου έπεσε απρόσεκτα, αχ! Δεν ήξερα ότι κρατούσα μια ευκαιρία.

Hazel Lee


Κάποια μέρα κοιτάζοντας πίσω, τα χρόνια που αγωνίστηκες θα σου φαίνονται τα πιο ωραία.

Ζίγκμουντ Φρόυντ, 1856-1939, Αυστριακός ψυχίατρος



Και στο τέλος, δεν είναι τα χρόνια της ζωής σου που μετράνε. Είναι η ζωή στα χρόνια σου.

Abraham Lincoln


Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον.

Γιώργος Σεφέρης, 1900-1971, Έλληνας ποιητής, Νόμπελ 1963

Labels:

Σχόλια

  1. Mia Petra28 Μαΐου 2015 στις 2:13 μ.μ.

    Κική, τελικά το βιβλίο σου όντως είναι καλοτάξιδο, αφού έχει γνωρίσει τόσους "προορισμούς"! :)) Καλό μεσημέρι Κικάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική Κωνσταντίνου17 Ιουνίου 2015 στις 9:34 π.μ.

      Κανω οτι καλυτερο μπορω αγαπημενη μου. Η αληθεια ειναι πως το χαιρομαι πολυ και εχω πολλες ιδεες!
      Φιλακια πολλα πολλα!

      Διαγραφή
  2. Funky Monkey28 Μαΐου 2015 στις 2:48 μ.μ.

    Ωραίες φωτογραφίες, ειδικά η πρώτη!
    Έτσι, Κική μου, τα Λάφυρά σου να πάνε παντού... αυτό σου εύχομαι!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωραιοζήλη!28 Μαΐου 2015 στις 3:11 μ.μ.

    Πολύ όμορφο αυτό που γράφει...καιρός να βάλουμε ζωή στα χρόνια μας ;)
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος28 Μαΐου 2015 στις 4:24 μ.μ.

    Τα έδεσες άψογα τα αποφθέγματα με τις φωτό!! Ειδικά οι δυο πρώτες μου άρεσαν τόσο!!
    Εδώ γίνεται πράξη το, ένα βιβλίο σε ταξιδεύει!! Ωραία έμπνευση!! Φιλιά πολλά Κική μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική Κωνσταντίνου17 Ιουνίου 2015 στις 9:36 π.μ.

      Χαιρομαι που σου αρεσε ο ολος συνδυασμος Μαριλενα μου.
      Εχω κανει πολλα ακομη, θα τα ανεβασω συντομα.
      Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  5. Μαρία Κανελλάκη28 Μαΐου 2015 στις 10:08 μ.μ.

    Εύχομαι το βιβλίο σου να έχει τη διαχρονικότητα και την αναγνώριση του παλιού ντεσεβό!
    Υπέροχες και νοσταλγικές οι φωτογραφίες σου Κική μου.
    Καλό βραδάκι!

    (μου αρέσει πολύ κι η φωτογραφία σου... μάτια από τοπάζι!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική Κωνσταντίνου17 Ιουνίου 2015 στις 9:37 π.μ.

      Τι ομορφη ευχη! Και τη ομορφο κοπλιμεντο!
      Ευχαριστω πολυ αγαπημενη μου! Να εισαι παντα καλα!

      Φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  6. Giannis Pit.28 Μαΐου 2015 στις 11:07 μ.μ.

    Πολύ όμορφο........οι φωτογραφίες γεμάτες ευαισθησία και τρυφερότητα.
    Πολύ όμορφες εμπνεύσεις θα έλεγα. Καλό βράδυ Κική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. nikol28 Μαΐου 2015 στις 11:13 μ.μ.

    Ομορφα λόγια με υπέροχα ταξίδια για τα ΄΄λάφυρα΄΄ σου Κική μου !!!
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σεβάχ ο Θαλασσινός28 Μαΐου 2015 στις 11:55 μ.μ.

    Nice combination!!
    Καλό βράδυ, Κική μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ελενα Λ.29 Μαΐου 2015 στις 8:35 π.μ.

    Εύχομαι το βιβλίο σου να το αγαπάει ο κόσμος για πολλά χρόνια όπως και το νρεσεβο που το λατρεύω!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. love2love29 Μαΐου 2015 στις 9:34 π.μ.

    καλό σκ και δημιουργικό

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...
Δημοσίευση σχολίου
Read more »

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...
42 σχόλια
Read more »

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...
12 σχόλια
Read more »