Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει. Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα. Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ. Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου". Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...
Κική, με όλο το σεβασμό, "ολιγόλεΚτο" λέγεται και όχι ολιγόλεπτο. Όσο για τη Βικάρα, την Ποιήτρια με όλη τη σημασία της λέξης, τα δικά μου λόγια είναι φτωχά, με κατατάσσει στους φίλους της κι αυτό είναι από μόνο του άκρως τιμητικό... Φιλιά πολλά κορίτσια μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο διόρθωσα φίλη μου! Σ ευχαριστώ πολύ! Φιλάκια πολλά!
ΔιαγραφήΕξαίρετο όπως πάντα.........Καλό απόγευμα Κική μου.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά φίλε μου! Καλό απόγευμα και σε σένα!
ΔιαγραφήΚική μου, είχα καιρό να περάσω απ'το blog-όσπιτό σου! Κ μ'αρέσει πολύ που το βλέπω τόσο όμορφο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ: Πολύ, πολύ όμορφο κ το ολιγόλεπτο! Μ'αρέσει πολύ. Θα το εκτυπώσω :)
Χαίρομαι πολύ φίλε μου! Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο απόγευμα!
Διαγραφή