Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

AΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΕΧΕΙ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΘΕΑ.


Εκφραστικοί, καλημέρα.
Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.

Ο τίτλος, με τη θεματολογία της ανάρτησης, μπορεί να σας φανεί άσχετος, μπορεί πάλι και όχι.
Θα δείξει....

Έχετε βρεθεί στη Χαλκίδα; Υποθέτω οι περισσότεροι ναι αλλά και να μην έχετε έρθει, ακόμη, θα γνωρίζετε την ιστορία των τρελών νερών και την γέφυρα που ανοιγοκλείνει για να περάσουν τα καράβια. Αποτελεί αξιοθέατο για τους τουρίστες, η αλήθεια είναι.

Τόσα χρόνια στη Χαλκίδα λοιπόν δεν είχε τύχει ποτέ να δω τη γέφυρα από την αντίπερα όχθη, από την πλευρά του Καράμπαμπα δηλαδή, πάντα βρισκόμουν από της παραλίας τη πλευρά. 

Πριν λίγες μέρες λοιπόν, συντροφιά με τη συλλεκτική Μαρία που ξαναβρέθηκε στα μέρη μας, είδα την γέφυρα από την άλλη της πλευρά και ναι, ήταν πολύ πιο ωραία.






Για αρχή, διαπίστωσα πως κάτω κάτω στη γέφυρα και ενώ εκείνη, επάνω, είναι ανοιχτή, υπάρχει ένα άτομο, προφανώς για να ρυθμίζει ή να ελέγχει κάτι στη κυκλοφορία. Οκ, είχα δει τους λιμενικούς επάνω, αλλά κάτω στην βάση της γέφυρας, στο πλάι, ποτέ. Για την ακρίβεια, δε θυμάμαι να είχα κοιτάξει ποτέ εκεί κάτω στα θεμέλια τι μπορεί να υπάρχει.

Εντυπωσιάστηκα! Εντυπωσιάστηκα τόσο πολύ που σε πρόσφατη συζήτηση φίλων μου σε καφέ, ανακοίνωσα γεμάτη χαρά την νέα μου ανακάλυψη. Κι εκεί άκουσα το γνωστό, "Μα καλά τώρα; Δεν το ξέρεις; Πάντα είχε άτομο εκει κάτω." Και ρωτάω εγώ "Και από την άλλη πλευρά;" Γιατί μόνο την αντίπερα μπορούσα να δω. "Ναι, Κική και από την άλλη πλευρά." Ωραία δουλειά, απάντησα και ακούω το εξής. "Τον ένα που δουλεύει εκεί, τον ξέρεις ήδη, είναι ο τάδε, δε θυμάσαι; Στον είχα γνωρίσει ειναι φίλος μου και έχουμε πιει πολλές φορές καφέ μαζί." Και απαντώ, "Α, δεν είναι μουσικός; "Όχι, Κική, καμία σχέση με τη μουσική"

Αυτό το πράγμα πρέπει να το κοιτάξω, δεν φτάνει που είμαι αφηρημένη, που ξεχνάω εύκολα, που πλάθω χαρακτήρες και εξιδανικεύω ανθρώπους και καταστάσεις, έχω τώρα κι αυτό. Τους πλάθω και άλλη ζωή.




«Η ποίηση είναι σαν την γέφυρα, που μπορεί να δημιουργεί επικοινωνία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους. Στο ποίημα απαιτεί η κάθε λέξη να μπει στη σωστή της θέση για να μην καταρρεύσει το ποίημα, όπως και στη γέφυρα πρέπει η κάθε πέτρα να μπει στη σωστή θέση για τον ίδιο λόγο. Κάποτε στην Ιταλία μου είπε κάποιος «είστε Ποντίφικας» και ψάχνοντας τι σημαίνει αυτή η λέξη στην πρώτη της σημασία διαπίστωσα ότι σημαίνει γεφυροποιός».

~~ Από μία συνέντευξη που είχα διαβάσει στο παρελθόν του  Έλληνα ποιητή, πεζογράφου και μεταφραστή, Τίτου  Πατρίκιου 





Μου αρέσουν οι γέφυρες, τα γεφύρια μάλλον.  
Στο χωριό μου και στα γύρω χωριά που μεγάλωσα, έχει αρκετά μικρά και γραφικά γεφύρια, μερικά μάλιστα διαθέτουν και παραγεφύρια δίπλα τους, σαν μικρά γεφυράκια που πλαισιώνουν τα μεγάλα, δηλαδή.
Έχω μάλιστα οραματιστεί να γράψω κι ένα βιβλίο στο μέλλον βασισμένο σε ένα γεφύρι. Με εμπνέουν οι ιστορίες τους, έχω ακούσει πολλές ιστορίες για τα γεφύρια, πέραν των γνωστών που υπάρχουν, έχω ακούσει πολλές ιστορίες για τα δικά μας μικρά γεφύρια, στη Βόρεια Εύβοια. Μία ιστορία μάλιστα, την άκουσα ενώ περνούσαμε με  αυτοκίνητο επάνω του και το συντροφεύει δυστυχώς, μία τραγική ιστορία. Ένα αυτοκίνητο με πέντε άτομα παρέα, πριν χρόνια, είχε χάσει τον έλεγχο και είχε πέσει κάτω απο τη γέφυρα με αποτέλεσμα να σκοτωθούν όλοι οι επιβαίνοντες.

Ναι, ναι ξέρω, τι σας λέω τώρα... 
Την αλήθεια βασικά αφού έτσι είναι η ζωή

Και κάθε γεφύρι κρύβει και ενίοτε, φανερώνει και κάτι.
Το δικό μου γεφύρι όμως, δεν θα έχει τέτοια ιστορία, θα είναι γραφικό κατά μία άλλη, περιέργως ανθρώπινη έννοια.

Θα μου επιτρέψετε:




Καλή αρχή στο νέο σου ξεκίνημα Μαράκι, να  βρίσκεις χρόνο να συλλέγεις στιγμές, να περνάς όμορφα και με το καλό όταν περάσουν οι μήνες να επιστρέψεις κοντά μας!

Κάθε επιτυχία σου εύχομαι ολόψυχα! :)



Να περνάτε όμορφα, εκφραστικοί μου.




Μην καις γέφυρες. Θα εκπλαγείς πόσες φορές θα χρειαστεί να ξαναπεράσεις από το ίδιο ποτάμι.



 
 

Σχόλια

  1. Είστε ένα εκφραστικό εξαίρετο δημιουργικό δίδυμο Κική μου.
    Η Γέφυρα της Χαλκίδας είναι ιστορικό και αισθητικό κόσμημα από κάθε της πλευρά. Προσωπικά την έχω ζήσει και από τις δύο της γωνίες και είναι μαγική.
    Πολλούς χαιρετισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλημέρα και καλό μήνα Γιάννη μου.
      Εάν τύχει να έρθεις ξανά Χαλκίδα να με ειδοποιήσεις, θα χαρώ πολύ να τα πούμε και από κοντά.

      Διαγραφή
  2. Βρε να ζεις στην Χαλκίδα και να μην έχεις δει τη Γέφυρά σου και απο τις δυο πλευρές; Συμβαίνει πάντα αυτό.Εκεί που ζούμε να μην έχουμε δει αυτά που επισκέπτες κοιτάζουν.
    Χαίρομαι που ξαναβρεθήκατε με τη Μαρία. Πάντα τέτοια Να περνάς όμορφα
    Και το βιβλιο θα το διαβάσω από τους πρώτους να το ξέρεις. Άσε που τα γεφύρια μ'αρέσουν και μένα
    Φιλιά πολλά και καλό μήνα αύριο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα και καλό μήνα αγαπημένη μου.
      Πάντα όποτε έκλεινε, δεν ξέρω πως αλλά βρισκόμουν απο την πλευρά της παραλίας, μόνο μία απέναντι αλλά μέσα σε αυτοκίνητο, δεν έβλεπα κάτω και ποτέ δεν είχε τύχει να δω τόσο κάτω στη γέφυρα αν υπάρχει κάτι.
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
      Να περνάς όμορφα

      Διαγραφή
  3. Α δεν ξέρω τι είδατε εσείς Κικίτσα μου, εγώ είδα δύο κούκλες να χαμογελούν! ☺
    Πάντα τέτοια κορίτσια!
    Και του χρόνου εύχομαι!
    Πολλά φιλιά♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστούμε πολύ Αριστέα μου.
      Κι εσένα, αν σε φέρει η ζωή προς τη Χαλκίδα και μου πεις να σε βρεθούμε για καφεδάκι από κοντά, θα σε πάω στην καφετέρια εκείνη που είναι σχεδόν πάνω στη γέφυρα, θα σου αρέσει πολύ.
      Φιλάκια πολλά. Καλό μήνα

      Διαγραφή
  4. Εχω καιρό να ρθω από τα μέρη σου Κική μου!! Χαίρομαι που περνάτε ωραία!! Πάντα τέτοια και συχνά!! Και τα νερά θυμάμαι και μια γέφυρα ψιλοθυμάμαι, νομίζω.. :)))
    Πάντως κι εγώ την πόλη μου συνεχώς την ανακαλύπτω κι αυτό είναι η μαγεία!!
    Να περνάς πολύ πολύ όμορφα κοπέλα μου!! Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ενα ακόμα εξαιρετικό αφιέρωμα με την συνάντηση μας! Τελικά άξιζε που ξεχάστηκαμε (μαλλον Εγω) και κολλήσαμε στη γέφυρα, εεε;;; ������ 3 βράδυα την είδα και παντα με τον ίδιο ενθουσιασμό. Να γράψεις την ιστορία γιατι οι άνθρωποι με τις γέφυρες εχουν να πουν πολλα! Σε φιλώ απο την κρύα Αυστραλία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...