Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΙΜΑΤΗΡΗ, ΟΣΟ ΩΡΑΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ Η ΚΩΜΩΔΙΑ.




Ήξεις αφήξεις ου εν πολέμω θνήξεις.
Χρησμός του μαντείου των Δελφών.



Το καλύτερο πάντα είναι ν’ αφήσεις το άλογο να πάρει το δρόμο του και να προσποιηθείς ότι είναι ο δικός σου. Δεν υπάρχει πιο κρυφό μυστικό από αυτό ανάμεσα στον αναβάτη και το άλογό του.

Robert Smith Surtees, 1805-1864, Βρετανός συγγραφέας

_________

Στο εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

X 15177

Χάλκινο άγαλμα αλόγου και μικρού αναβάτη, από τη θάλασσα κοντά στο ακρωτήριο Aρτεμίσιο της Eύβοιας
Γύρω στο 140 π.Χ.

Ανασύρθηκε το 1928 και 1937 σε κομμάτια από τη θαλάσσια περιοχή του ακρωτηρίου Aρτεμίσιο της βόρειας Eύβοιας. Ο μικρός, νέγρικης καταγωγής, αναβάτης του αλόγου, που καλπάζει ορμητικά, κρατούσε στο αριστερό χέρι τα ηνία και στο δεξί το μαστίγιο. Στο πρόσωπο, με τις εντονες συσπάσεις και τις αυλακώσεις στο μέτωπο, αποτυπώνεται αγωνία και πάθος. Το εξαιρετικό αυτό έργο είναι γνωστό ως ο Tζόκεϋ του Αρτεμισίου.
Ύψος 2,10μ.

Πηγή: http://www.namuseum.gr/



 Μην κοιτάς ποτέ κάτω για να ελέγξεις το έδαφος, πριν κάνεις το επόμενο βήμα. Μόνο εκείνος που κρατά σταθερά τα μάτια του στο μακρινό ορίζοντα, θα βρει το σωστό δρόμο.

Ανώνυμος



 Ένιωθα βαθιά πως το ανώτατο που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος δεν είναι η Γνώση μήτε η Αρετή, μήτε η Καλοσύνη μήτε η Νίκη· μα κάτι άλλο πιο αψηλό, πιο ηρωικό κι απελπισμένο: Το Δέος, ο ιερός τρόμος.

Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας




Η αρχιτεκτονική ξεκινάει όταν τοποθετούμε προσεκτικά δυο τούβλα μαζί. Έτσι αρχίζει.

Mies van der Rohe, 1886-1969, Γερμανός αρχιτέκτονας





Δίδαξέ τους πολιτική και πόλεμο, ώστε οι γιοι τους να μπορούν να σπουδάσουν ιατρική και μαθηματικά, για να δώσουν στα παιδιά τους την ευκαιρία να μελετήσουν ζωγραφική, μουσική και αρχιτεκτονική.

John Quincy Adams, 1767-1848, Αμερικανός πρόεδρος [1825-1829]




Μαζεύω τα σύνεργά μου: όραση, ακοή, γέψη, όσφρηση, αφή, μυαλό, βράδιασε πια, τελεύει το μεροκάματο, γυρίζω σαν τον τυφλοπόντικα σπίτι μου, στο χώμα. Όχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω, δεν κουράστηκα, μα ο ήλιος βασίλεψε.

Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας



  
Η τελευταία πράξη είναι πάντα αιματηρή, όσο ωραία κι αν είναι κατά τα άλλα η κωμωδία. Στο τέλος μας ρίχνουν λίγο χώμα από πάνω, και όλα τελειώνουν για πάντα.

Blaise Pascal, 1623-1662, Γάλλος στοχαστής



Όλες οι φωτογραφίες από τον Αρχαιολογικό χώρο Δελφών και την αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou

Eυχαριστώ πάρα πολύ!

Καλημέρα, εκφραστικοί μου!!!

Σχόλια

  1. Καλημέρα, Κική!
    Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες και η παρουσίασή σου.
    Δεν έχω πάει στους Δελφούς! Θα'θελα να τα καταφέρω κάποια στιγμή!
    Να'σαι καλά πάντα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλο μηνα φιλη μου!!! Υπεροχες οι φωτογραφιες και τα ρητα που τις συνοδευουν!!!
    Ευχομαι να ειναι καλοταξιδα τα βιβλια σου!!!
    Σε φιλω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι φωτογραφίες είναι εξαιρετικές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...