Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"Γιώργη, μη με ξεχάσεις", μου φώναξε.


Εκφραστικοί μου, καλημέρα.
Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.

Σήμερα, θα σας μιλήσω - παρουσιάσω, ένα βιβλίο, μία αυτοβιογραφία (μαρτυρία) ενός ανθρώπου που δεν γνώριζα, μα πλέον νιώθω πως γνωρίζω τόσο...

Είναι ένας από τους ήρωες και μαζί του, προσέγγισα και άλλους συντρόφους του.
Ήρθα κοντά τους σε έναν άλλο κόσμο που σε πολλά σημεία μου έμοιαζε τόσο ίδιος με τον σημερινό.
Υπό άλλης μορφής, μα ίδιας, σε βάθος, ιδιοσυγκρασίας.

Το συγκεκριμένο βιβλίο, μου κράτησε συντροφιά τις μέρες που επέλεξα να απομονωθώ στην άδειά μου και με συγκεντρωμένο το μυαλό και προσηλωμένες, εκεί, όλες μου τις αισθήσεις, έσκυψα πάνω του και ευλαβικά ταξίδεψα σε αυτόν τον άγνωστο μα τόσο γνωστικό μας κόσμο.

Ιστορία!
Παρελθόν, παρόν και μέλλον
Γιατί δεν ξεχνάμε, αυτό δε θα ήταν δυνατόν.

Μη με ξεχάσεις, του Γιώργη Κάβουρα.
Ένα βιβλίο που είχν την τύχη και συνάμα την τιμή να παραλάβω υπογεγραμμένο από την ίδιο τον συγγραφέα. Ένα βιβλίο που κέρδισα μέσω της Μαριλένας μας που η συμβολή της, όπως σε πολλά αξιόλογα και αξιοθαύμαστα έργα είναι καθοριστική. Ένα βιβλίο που κατά ένα περίεργο τρόπο ήξερα απο πριν πως θα το αποκτήσω. Το ένιωθα απλώς δεν περίμενα πως θα το αποκτούσα τόσο άμεσα.

"Γιώργη, μη με ξεχάσεις", μου φώναξε. Ακόμα ακούω τη φωνή του.

 

Είναι φρικτό να ζεις τα νιάτα σου με προσκέφαλο ένα όπλο.

Είναι φρικτό να έχεις ως ανταπόδοση μεγάλων αγώνων διώξεις, φυλακές και εξορίες.
Είναι εγκληματικό να μην μπορείς να ονειρευτείς στα 17 αλλά ούτε στα 27 σου χρόνια.

-- Γιώργης Κάβουρας, Μη με ξεχάσεις
Εκδόσεις Αλφειός, Σειρά: Μαρτυρίες




Όπως προείπα,είχα την τιμή και χαρά να παραλάβω, υπογεγραμμένο από τον ίδιο τον συγγραφέα, 93 χρόνων παρακαλώ, με την παρότρυνσή του να το μοιραστώ με νεότερο κόσμο και να διαδοθεί η ιστορία του, η ιστορία μας.

Δεν είμαι άτομο που θα διατυμπανίσει τις γνώσεις του, την ιστορία της πατρίδας μου όμως την ξέρω και την ξέρω καλά, από πολλές απόψεις και πτυχές. Μονοδιάστατη ιστορία δεν μπορείς να μαθαίνεις.

Τούτο το βιβλίο δεν με ταξίδεψε απλώς, δε μου επανέλαβε την ιστορία, μου δίδαξε πράγματα πιο εσωτερικά που δεν γνώριζα μιας και οι περιγραφές ήταν άκρως κατατοπιστικές. Τούτο το βιβλίο, με πήρε από το χέρι, με ανέβασε στα βουνά των Ανταρτών, είδα το πάθος των ανθρώπων για Ελευθερία, την αγάπη τους για τους συντρόφους τους, τους φόβους, τα όνειρά τους, τις ελπίδες και τα μεγάλα αποθέματα ψυχικής και σωματικής τους δύναμης παρόλες τις κακουχίες που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν.

Είδα το πάθος τους για τον αγώνα, το σθένος τους για την πατρίδα μας και την προδοσία που υπέστησαν και τόσο πολύ πονά.
Τα μάτια μου και ο νους μου είδαν πολλά και τα συγκράτησαν όλα. Γέμισα με πολλαπλά συναισθήματα, κυρίως με οργή για τους ανθρώπους που δεν σεβάστηκαν τους ανθρώπους. Σκληρός ο πόλεμος μα ο εμφύλιος άκαρδος. Άνθρωποι - τέρατα, ως άλλος Κάιν να σκοτώνει τον Άβελ, και ακόμη και μετά θάνατον να τσαλαπατά την ανθρώπινη διάσταση και υπόληψή του. Το ήξερα πως οι άνθρωποι ήταν άγρια ζώα από τότε, από την πρώτη ανθρωποκτονία και αδελφοκτονία, παράλληλα. Το ήξερα πως θα παραμείνουν ανά τους αιώνες. Ξέρω όμως πως πάντα υπάρχει και η άλλη πλευρά, ο πραγματικός Άνθρωπος και ο κάθε αφανής ή ένδοξος ήρωας και Σωτήρας. Λίγοι έναντι των πολλών μα δυνατοί, όσο ο παλμός της καρδιάς μας. Κι αυτός ο παλμός ανήκει σε όλους μας.

" Μη με ξεχάσεις", ο τίτλος και δεν θα σας ξεχάσουμε λοιπόν.

Ευχαριστώ πολύ τον Κο Γιώργη Κάβουρα, τον γιο του Κο Τάσο Κάβουρα και την Μαρία Ελένη Φραγκιαδάκη για το πολύτιμο βιβλίο αυτό!

               

Κράτησα, ως ειδική αναφορά για το τέλος, τα ποιήματα που έγραψαν για τον συγγραφέα, ο γιός του, κος Τάσος Κάβουρας και οι δικές μας αγαπημένες,  Μαρία Κανελλάκη, Αριστέα Κουτά και δύο ποιήματα από την Ελένη Γιαννάκαρη. Πολύτιμη και βαθιά συναισθηματική στιγμή η ανάγνωσή τους από εμένα. 

Συγχαρητήρια σε όλους για το συνολικό αποτέλεσμα. Καθείς με το λιθαράκι του. 

Καλοτάξιδο να είναι και εύχομαι πολλά ακόμη, θα ήταν χαρά, για όλους μας. 

  

                      
                                                                                       Μην τους ξεχάσετε....

Σχόλια

  1. "Λίγοι έναντι των πολλών μα δυνατοί όσο ο παλμός της καρδιάς μας..."
    ==============
    Κάπως έτσι γράφονταν ανέκαθεν η Ιστορία!
    Τουλάχιστον η Ιστορία που τιμά "τον ΑΝΘΡΩΠΟ", εκείνον που ονειρεύεται και πασχίζει για έναν κόσμο δίκαιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα και καλώς βρεθήκαμε.
      Δεν έχω παρά να συμφωνήσω με την άποψή σου.

      Να είσαι πάντα καλά

      Διαγραφή
  2. Νομίζω ήταν να ρθει στα δικά σου χέρια το βιβλίο του κ Γιώργη Κική μου!! Χαίρομαι πάρα πολύ που σου άφησε τόσα η ανάγνωσή του και που σε έφερε σε επαφή με την δική του αλήθεια!!
    Κι όπως πολύ σωστά αναφέρεις κι εσύ καθείς με το λιθαράκι του!!
    Καλοτάξιδο να συνεχίσει να ναι, να μαθαίνει στους νεότερους και να θυμίζει στους μεγαλύτερους!!! Πολύ κατατοπιστικό το αφιέρωμά σου!!!
    Σε φιλώ καλή μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριλένα μου έτσι νιώθω κι εγώ, πως ήταν να έρθει στα δικά μου χέρια, από τη πρώτη στιγμή που το πρωτοαντίκρυσα στο μπλομ σου, ένιωσα ένα περίεργο δέσιμο.
      Το απόλαυσα όσο λίγα.
      Και πάλι σας ευχαριστώ και χαίρομαι που σας άρεσε το αφιέρωμα.

      Φιλια πολλα

      Διαγραφή
  3. Κική κατ’ αρχήν να σε ευχαριστήσουμε από καρδιάς..!!
    Ευγενική και προσεγμένη προσέγγιση..
    Την εκτίμηση μου στη Μαριλένα μας την έχω πολλαπλά αναφέρει..
    Σήμερα θα κάνω μια άλλη αποκάλυψη.
    Τελευταία «ανακάλυψα» και τον Ευρυτάνα και διάβασα αρκετά από τα κείμενα του.. Του έχω και μια έκπληξη. Θα την γράψω στο μπλοκ του..
    Ο πατέρας μου στα χειρόγραφα του μόνο ένα όνομα (πατριώτη του)
    το γράφει πάντοτε με κεφαλαία γράμματα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ κ. Κάβουρα
      Τόσο το βιβλίο όσο και την σκέψη μου προς τον πατέρα σας, θα τα έχω πάντοτε σε βαθιά εκτίμηση.
      Τον Ευρυτάνα τον ανακάλυψα πρόσφατα και έχω εκπλαγεί, τον διαβάζω απο τότε καθημερινώς, ψάχνω και παλιές του δημοσιεύσεις.
      Να είστε πάντα καλά!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...