"Γιώργη, μη με ξεχάσεις", μου φώναξε.

Εκφραστικοί μου, καλημέρα.

Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.

Σήμερα, θα σας μιλήσω - παρουσιάσω, ένα βιβλίο, μία αυτοβιογραφία (μαρτυρία) ενός ανθρώπου που δεν γνώριζα, μα πλέον νιώθω πως γνωρίζω τόσο...

Είναι ένας από τους ήρωες και μαζί του, προσέγγισα και άλλους συντρόφους του.

Ήρθα κοντά τους σε έναν άλλο κόσμο που σε πολλά σημεία μου έμοιαζε τόσο ίδιος με τον σημερινό.

Υπό άλλης μορφής, μα ίδιας, σε βάθος, ιδιοσυγκρασίας.

Το συγκεκριμένο βιβλίο, μου κράτησε συντροφιά τις μέρες που επέλεξα να απομονωθώ στην άδειά μου και με συγκεντρωμένο το μυαλό και προσηλωμένες, εκεί, όλες μου τις αισθήσεις, έσκυψα πάνω του και ευλαβικά ταξίδεψα σε αυτόν τον άγνωστο μα τόσο γνωστικό μας κόσμο.

Ιστορία!

Παρελθόν, παρόν και μέλλον

Γιατί δεν ξεχνάμε, αυτό δε θα ήταν δυνατόν.

Μη με ξεχάσεις, του Γιώργη Κάβουρα.

Ένα βιβλίο που είχν την τύχη και συνάμα την τιμή να παραλάβω υπογεγραμμένο από την ίδιο τον συγγραφέα. Ένα βιβλίο που κέρδισα μέσω της Μαριλένας μας που η συμβολή της, όπως σε πολλά αξιόλογα και αξιοθαύμαστα έργα είναι καθοριστική. Ένα βιβλίο που κατά ένα περίεργο τρόπο ήξερα απο πριν πως θα το αποκτήσω. Το ένιωθα απλώς δεν περίμενα πως θα το αποκτούσα τόσο άμεσα.

"Γιώργη, μη με ξεχάσεις", μου φώναξε. Ακόμα ακούω τη φωνή του.

 

Είναι φρικτό να ζεις τα νιάτα σου με προσκέφαλο ένα όπλο.

Είναι φρικτό να έχεις ως ανταπόδοση μεγάλων αγώνων διώξεις, φυλακές και εξορίες.
Είναι εγκληματικό να μην μπορείς να ονειρευτείς στα 17 αλλά ούτε στα 27 σου χρόνια.

-- Γιώργης Κάβουρας, Μη με ξεχάσεις
Εκδόσεις Αλφειός, Σειρά: Μαρτυρίες

Όπως προείπα,είχα την τιμή και χαρά να παραλάβω, υπογεγραμμένο από τον ίδιο τον συγγραφέα, 93 χρόνων παρακαλώ, με την παρότρυνσή του να το μοιραστώ με νεότερο κόσμο και να διαδοθεί η ιστορία του, η ιστορία μας.

Δεν είμαι άτομο που θα διατυμπανίσει τις γνώσεις του, την ιστορία της πατρίδας μου όμως την ξέρω και την ξέρω καλά, από πολλές απόψεις και πτυχές. Μονοδιάστατη ιστορία δεν μπορείς να μαθαίνεις.

Τούτο το βιβλίο δεν με ταξίδεψε απλώς, δε μου επανέλαβε την ιστορία, μου δίδαξε πράγματα πιο εσωτερικά που δεν γνώριζα μιας και οι περιγραφές ήταν άκρως κατατοπιστικές. Τούτο το βιβλίο, με πήρε από το χέρι, με ανέβασε στα βουνά των Ανταρτών, είδα το πάθος των ανθρώπων για Ελευθερία, την αγάπη τους για τους συντρόφους τους, τους φόβους, τα όνειρά τους, τις ελπίδες και τα μεγάλα αποθέματα ψυχικής και σωματικής τους δύναμης παρόλες τις κακουχίες που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν.

Είδα το πάθος τους για τον αγώνα, το σθένος τους για την πατρίδα μας και την προδοσία που υπέστησαν και τόσο πολύ πονά.

Τα μάτια μου και ο νους μου είδαν πολλά και τα συγκράτησαν όλα. Γέμισα με πολλαπλά συναισθήματα, κυρίως με οργή για τους ανθρώπους που δεν σεβάστηκαν τους ανθρώπους. Σκληρός ο πόλεμος μα ο εμφύλιος άκαρδος. Άνθρωποι - τέρατα, ως άλλος Κάιν να σκοτώνει τον Άβελ, και ακόμη και μετά θάνατον να τσαλαπατά την ανθρώπινη διάσταση και υπόληψή του. Το ήξερα πως οι άνθρωποι ήταν άγρια ζώα από τότε, από την πρώτη ανθρωποκτονία και αδελφοκτονία, παράλληλα. Το ήξερα πως θα παραμείνουν ανά τους αιώνες. Ξέρω όμως πως πάντα υπάρχει και η άλλη πλευρά, ο πραγματικός Άνθρωπος και ο κάθε αφανής ή ένδοξος ήρωας και Σωτήρας. Λίγοι έναντι των πολλών μα δυνατοί, όσο ο παλμός της καρδιάς μας. Κι αυτός ο παλμός ανήκει σε όλους μας.

" Μη με ξεχάσεις", ο τίτλος και δεν θα σας ξεχάσουμε λοιπόν.

Ευχαριστώ πολύ τον Κο Γιώργη Κάβουρα, τον γιο του Κο Τάσο Κάβουρα και την Μαρία Ελένη Φραγκιαδάκη για το πολύτιμο βιβλίο αυτό!

               

Κράτησα, ως ειδική αναφορά για το τέλος, τα ποιήματα που έγραψαν για τον συγγραφέα, ο γιός του, κος Τάσος Κάβουρας και οι δικές μας αγαπημένες,  Μαρία Κανελλάκη, Αριστέα Κουτά και δύο ποιήματα από την Ελένη Γιαννάκαρη. Πολύτιμη και βαθιά συναισθηματική στιγμή η ανάγνωσή τους από εμένα. 

Συγχαρητήρια σε όλους για το συνολικό αποτέλεσμα. Καθείς με το λιθαράκι του. 

Καλοτάξιδο να είναι και εύχομαι πολλά ακόμη, θα ήταν χαρά, για όλους μας. 

  

                      

                                                                                       Μην τους ξεχάσετε....