Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΕΓΓΙΤΕΣ ΣΤΗΝ ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ.



Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Social Art Θεσσαλονίκης και  εγώ,  σας προσκαλούμε την Κυριακή, στις 29 Οκτωβρίου 2017 και ώρα 19:00, στην αίθουσα του συλλόγου, στην οδό Τσιμισκή 117 - 1ος όροφος, για την παρουσίαση των ποιητικών συλλογών "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" και "Οι Φεγγίτες της Ζωής μου".

Πρόκειται για δύο ποιητικές συλλογές σε ελεύθερο στίχο, παράγωγο γένος η μία της άλλης, που περιλαμβάνουν μοντέρνα, στοχαστικά, ανθρωποκεντρικά ποιήματα ποικίλης θεματολογίας που στρέφονται γύρω από τον άξονα των ανθρώπινων συναισθημάτων και προσπαθούν με τον δικό τους τρόπο να συλλάβουν και να αποδώσουν το θαύμα και το μεγαλείο του Ανθρώπου και της Ζωής.

Προσφιλείς εκφραστικοί τρόποι με τους οποίους επιτυγχάνεται ζωντάνια και παραστατικότητα είναι η θεατρικότητα (αποστροφή του ποιητικού υποκειμένου σε β ενικό, κινητικότητα των ηρώων και μια γενικότερη σκηνοθετική οργάνωση του χώρου και των προσώπων), η εικονοπλασία, το πεζολογικό ύφος, η απλή και καθημερινή σύνταξη και λεξιλόγιο.

Για τα βιβλία θα μιλήσει και θα διαβάσει ή απαγγείλει, ανάλογα την έκταση του ποιήματος μιας και τα περισσότερα είναι πεζοαφηγηματικά, μεγάλα σε έκταση και με άκρως θεατρική διάθεση, η μία και μοναδική, Ιφιγένεια Βήττα

Αποσπάσματα των βιβλίων θα διαβαστούν επίσης, τόσο από εμένα, όσο και από αναγνώστες, που από τη πρώτη στιγμή αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια, με αστείρευτη θέρμη.
Στη διαδραστική αυτή διαδικασία θα συμμετέχουν μέχρι στιγμής, μιας και το κάλεσμα είναι ανοιχτό και το βήμα δίνεται σε όσους μας αγαπούν και μας το δείχνουν, οι πολύτιμες Alexandra Mouriopoulou και Μενη Σειριδου.

Την εκδήλωση θα ανθοστολίσουν (εάν μας το επιτρέψει η τεχνολογία) τα τρειλερ των βιβλίων που επιμελήθηκε με τόσο ξεχωριστό τρόπο ο αγαπημένος μου φίλος και συνοδοιπόρος στον χώρο των μπλοκς, Νίκος Μουσαβερές

Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, τέλος του μήνα θα είμαστε κοντά σας. Για όποια αλλαγή ή προσθήκη, μέσα από το event της εκδήλωσης θα ενημερωνόμαστε.

Ένα τεράστιο, τεράστιο ευχαριστώ στους υπεύθυνους του Πολιτιστικού Συλλόγου για την παραχώρηση του χώρου, στην αγαπημένη μου Πετρούλα Μητακίδου που τόσο πάσχισε γι' αυτό και φυσικά στη Μενη Σειριδου που επίσης έδωσε αγώνα για να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση αυτή.

Θα σας περιμένουμε με την ευχή μιας ξεχωριστής συμπόρευσης, σε μια εκδήλωση που σίγουρα έχει σκοπό για πολλά όνειρα, να ομιλήσει.

_______________

Κάτι τέτοιες στιγμές θυμάμαι έντονα τα λόγια του κου Κώστα Μπαϊρακτάρη, Πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Χαλκίδας "Οι φίλοι του Γιάννη Σκαρίμπα" στον οποίο και ανήκω, όταν είχαμε συναντηθεί για πρώτη φορά πριν ένα χρόνο και κάτι, για να του δώσω τα βιβλία και εάν του αρέσουν να με βοηθήσει να κάνουμε μια παρουσίαση που τόσο ήθελα, μου είχε πει, αφού τα διάβασε, πως το θαυμαστό με εμένα είναι η επιμονή και το πείσμα μου για να καταφέρω να κάνω πράξη τα όνειρά μου. Μου είχε τονίσει μάλιστα πως αυτό είναι διάχυτο στα βιβλία και το έβλεπε σχεδόν παντού. Κι όμως εκφραστικοί, δεν το είχα καταλάβει. Σας έχω πει, γράφω χωρίς να σκέφτομαι, απλώς γράφω και μετά διαβάζω τι έγραψα. Και εκείνη τη στιγμή που άκουγα τα λόγια του, με μπερδεμένο ύφος μιας και δεν ήμουν σίγουρη γι'αυτό, θυμήθηκα τον στίχο εκείνο από την ''Ελευθέρια Πορεία", "γιατί Εγώ θα τα καταφέρω" και όντως, δήλωνα ξεκάθαρα την πρόθεσή μου αλλά μέχρι τότε δεν το είχα πάρει "πρέφα".

Και πολλά ακόμη, δημιουργικά, θα ακολουθήσουν.

Καλό ΣΚ να έχετε και θα χαρώ, όσοι είστε απο εκεί κοντά, να συναντηθούμε.

Την θετική μου σκέψη σε όλους.

Σχόλια

  1. Καλή επιτυχία και σ'αυτήν την παρουσίαση!! Το αξίζουν τα βιβλία σου να προβληθούν όσο γίνεται περισσότερο
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με το καλό να έρθεις Κική μου!
    Θα προσπαθήσω να είμαι εκεί!!
    Καλή επιτυχία!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...