Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΕΓΓΙΤΕΣ ΣΤΗΝ ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ.



Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Social Art Θεσσαλονίκης και  εγώ,  σας προσκαλούμε την Κυριακή, στις 29 Οκτωβρίου 2017 και ώρα 19:00, στην αίθουσα του συλλόγου, στην οδό Τσιμισκή 117 - 1ος όροφος, για την παρουσίαση των ποιητικών συλλογών "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" και "Οι Φεγγίτες της Ζωής μου".

Πρόκειται για δύο ποιητικές συλλογές σε ελεύθερο στίχο, παράγωγο γένος η μία της άλλης, που περιλαμβάνουν μοντέρνα, στοχαστικά, ανθρωποκεντρικά ποιήματα ποικίλης θεματολογίας που στρέφονται γύρω από τον άξονα των ανθρώπινων συναισθημάτων και προσπαθούν με τον δικό τους τρόπο να συλλάβουν και να αποδώσουν το θαύμα και το μεγαλείο του Ανθρώπου και της Ζωής.

Προσφιλείς εκφραστικοί τρόποι με τους οποίους επιτυγχάνεται ζωντάνια και παραστατικότητα είναι η θεατρικότητα (αποστροφή του ποιητικού υποκειμένου σε β ενικό, κινητικότητα των ηρώων και μια γενικότερη σκηνοθετική οργάνωση του χώρου και των προσώπων), η εικονοπλασία, το πεζολογικό ύφος, η απλή και καθημερινή σύνταξη και λεξιλόγιο.

Για τα βιβλία θα μιλήσει και θα διαβάσει ή απαγγείλει, ανάλογα την έκταση του ποιήματος μιας και τα περισσότερα είναι πεζοαφηγηματικά, μεγάλα σε έκταση και με άκρως θεατρική διάθεση, η μία και μοναδική, Ιφιγένεια Βήττα

Αποσπάσματα των βιβλίων θα διαβαστούν επίσης, τόσο από εμένα, όσο και από αναγνώστες, που από τη πρώτη στιγμή αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια, με αστείρευτη θέρμη.
Στη διαδραστική αυτή διαδικασία θα συμμετέχουν μέχρι στιγμής, μιας και το κάλεσμα είναι ανοιχτό και το βήμα δίνεται σε όσους μας αγαπούν και μας το δείχνουν, οι πολύτιμες Alexandra Mouriopoulou και Μενη Σειριδου.

Την εκδήλωση θα ανθοστολίσουν (εάν μας το επιτρέψει η τεχνολογία) τα τρειλερ των βιβλίων που επιμελήθηκε με τόσο ξεχωριστό τρόπο ο αγαπημένος μου φίλος και συνοδοιπόρος στον χώρο των μπλοκς, Νίκος Μουσαβερές

Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, τέλος του μήνα θα είμαστε κοντά σας. Για όποια αλλαγή ή προσθήκη, μέσα από το event της εκδήλωσης θα ενημερωνόμαστε.

Ένα τεράστιο, τεράστιο ευχαριστώ στους υπεύθυνους του Πολιτιστικού Συλλόγου για την παραχώρηση του χώρου, στην αγαπημένη μου Πετρούλα Μητακίδου που τόσο πάσχισε γι' αυτό και φυσικά στη Μενη Σειριδου που επίσης έδωσε αγώνα για να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση αυτή.

Θα σας περιμένουμε με την ευχή μιας ξεχωριστής συμπόρευσης, σε μια εκδήλωση που σίγουρα έχει σκοπό για πολλά όνειρα, να ομιλήσει.

_______________

Κάτι τέτοιες στιγμές θυμάμαι έντονα τα λόγια του κου Κώστα Μπαϊρακτάρη, Πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Χαλκίδας "Οι φίλοι του Γιάννη Σκαρίμπα" στον οποίο και ανήκω, όταν είχαμε συναντηθεί για πρώτη φορά πριν ένα χρόνο και κάτι, για να του δώσω τα βιβλία και εάν του αρέσουν να με βοηθήσει να κάνουμε μια παρουσίαση που τόσο ήθελα, μου είχε πει, αφού τα διάβασε, πως το θαυμαστό με εμένα είναι η επιμονή και το πείσμα μου για να καταφέρω να κάνω πράξη τα όνειρά μου. Μου είχε τονίσει μάλιστα πως αυτό είναι διάχυτο στα βιβλία και το έβλεπε σχεδόν παντού. Κι όμως εκφραστικοί, δεν το είχα καταλάβει. Σας έχω πει, γράφω χωρίς να σκέφτομαι, απλώς γράφω και μετά διαβάζω τι έγραψα. Και εκείνη τη στιγμή που άκουγα τα λόγια του, με μπερδεμένο ύφος μιας και δεν ήμουν σίγουρη γι'αυτό, θυμήθηκα τον στίχο εκείνο από την ''Ελευθέρια Πορεία", "γιατί Εγώ θα τα καταφέρω" και όντως, δήλωνα ξεκάθαρα την πρόθεσή μου αλλά μέχρι τότε δεν το είχα πάρει "πρέφα".

Και πολλά ακόμη, δημιουργικά, θα ακολουθήσουν.

Καλό ΣΚ να έχετε και θα χαρώ, όσοι είστε απο εκεί κοντά, να συναντηθούμε.

Την θετική μου σκέψη σε όλους.

Σχόλια

  1. Καλή επιτυχία και σ'αυτήν την παρουσίαση!! Το αξίζουν τα βιβλία σου να προβληθούν όσο γίνεται περισσότερο
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με το καλό να έρθεις Κική μου!
    Θα προσπαθήσω να είμαι εκεί!!
    Καλή επιτυχία!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)