Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ "Η ΑΓΑΠΗ ΔΗΛΩΝΕΙ ΑΠ(ώ)Ν ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΩΝΑΚΙ ΧΑΛΚΙΔΑΣ.


«Κι ύστερα μίλησαν για αγάπη όλοι αυτοί που την σκότωσαν.»


Εκφραστικοί μου, με μεγάλη μου χαρά σας προσκαλώ στην παρουσίαση του νέου μου βιβλίου - με πολλούς αξιαγάπητους συντελεστές - που θα γίνει για ακόμη μία χρονιά στον ζεστό και φιλόξενο χώρο του Αλωνακίου. ("ΑΛΩΝΑΚΙ" Σύλλογος Ελληνικής Πολιτιστικής Παράδοσης Χαλκίδας)

Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε το Δελτίο Τύπου που ακολουθεί:

Ο Σύλλογος Ελληνικής Πολιτιστικής Παράδοσης Χαλκίδας “Τ’ Αλωνάκι”
την Κυριακή 7 Απριλίου 2019 και ώρα 7 μ. μ. στην αίθουσα εκδηλώσεών του (Βορείου Ηπείρου 55β – 2ος όροφος) παρουσιάζει το με τίτλο «Η Αγάπη Δηλώνει Απών» – δεύτερο της τριλογίας Αγάπης – νιοτάξιδο βιβλίο της νεαρής Βορειοευβοιώτισσας συγγραφέως – ποιήτριας, Κικής Κωνσταντίνου.

Το καλωσόρισμα της βραδιάς θα γίνει από τον Διευθυντή του Πολιτιστικού Συλλόγου «Τ’ Αλωνάκι», Δημήτρη Λιανοστάθη  ενώ λογοτεχνικοί και φιλικοί χαιρετισμοί θα ακολουθήσουν από τον Λογοτέχνη Ποιητή Συγγραφέα, μέλος της Διεθνούς Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, Γιώργο Κωνσταντίνου και τις φιλαναγνώστριες, Λουΐζα Φρέρη  και Εύα Τουλίδα.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Ηθοποιός – Σκηνοθέτης – Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Θεατρικού Συλλόγου «Περι – Τεχνών», Γιώργος Νικολαϊδης και η Σύμβουλος Επαγγελματικής Κατάρτισης - Χορογράφος - Δασκάλα Αργεντίνικου Τάνγκο στην 4Dance Academy, Αρετή Κόκκαλη. 


Αποσπάσματα από το βιβλίο θα αναγνωστούν σε μορφή θεατρικού αναλογίου από τους: Ελένη Φωτιά (Elena Elena), Βίκυ Μπασούκου, Έλενα Παπουτσή, Ιωάννα Ντεκώ και Αρετή Κόκκαλη.

Την εκδήλωση θα «ντύσει» μουσικά για ακόμη μία φορά, το μουσικό σχήμα παραδοσιακής μουσικής "Μαντάρα" 


αποτελούμενο από:


Κωνσταντίνος Μαδαρός: κιθάρα, λαούτο, λαουτομάντολα, τραγούδι
Κατερίνα Σέγκου: τραγούδι
Χρήστος Περγάμαλης: κρουστά (μπεντίρ, djembe..)
Σταμάτης Χαϊνάς: κοντραμπάσο
Δημήτρης Λιάσκος: πνευστά
Γιάννης Οικονομίδης: κεμετζές, γυαλί ταμπούρ, μπεντίρ

Μενέλαος Διέτης: παραγωγή

Την επιμέλεια και την παρουσίαση της ξεχωριστής βραδιάς έχει αναλάβει για ακόμη μία χρονιά ο εξαίρετος Άνθρωπος, Επιστήμονας, Λογοτέχνης, Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου "Οι Φίλοι του Γιάννη Σκαρίμπα" και βραβευμένος από την Ακαδημία Αθηνών, κύριος Κώστας Μπαϊρακτάρης.

«Κι ύστερα μίλησαν για αγάπη όλοι αυτοί που την σκότωσαν.»

Είσοδος Ελεύθερη

Να είστε όλοι εκεί.

Photo credits: Eva Lida

Το πιο εγκάρδιό μου ευχαριστώ σε όλους τους συντελεστές και σε όλους εσάς που θα βρίσκεστε - ακόμη και νοερά - κοντά μας

Γεμάτη υπερηφάνεια και συγκίνηση, σας χαιρετώ!
Ένα όμορφο τριήμερο σε όλους!

Σχόλια

  1. Καλή επιτυχία Κική μου! Καλοτάξιδο και αυτό το βιβλίο σου.Το αξίζει
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ω Κική μου! ακόμα ένα μεγάλο φτερούγισμα. Υπέροχη θα είναι η εκδήλωση το ξέρω. Και η καρδιά σου θα φτερουγίσει ψηλά με τη δημιουργία σου μαζί. Και τις δικές μας ευχές από κοντά σου να το ξέρεις. Θέλουμε ...ανταπόκριση ναι ;
    Καλή επιτυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εύχομαι ό,τι καλύτερο, Κική μου. Σίγουρα το αξίζεις. Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ... τα πάντα... Κ.Κ.

    Λίγο δύσκολο, Κική μου, μα η προσπάθεια είναι το ίδιο ... Καλή Επιτυχία

    ¨αστοριανή" Ν.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...