Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΙΚΗ!!!!!!1
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ!!!!!
ΘΑ ΤΑ ΛΕΜΕ!!!!
ΦΙΛΙΑ!!!
γεια σου και σενα ρενα μου! χαιρομαι ου σου αρεσαν! φιλακια ολλα!
ΔιαγραφήΕίναι βαριά αρρώστια η αδράνεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει γερά θεμέλια και δύσκολα μπορεί να καταπολεμηθεί.
συμφνω φλωρα μου. για μενα η αδρανεια ειναι αωλεια ου εγινε συνηθεια. μας λειει κατι αο τη ζωη μας, βολευομαστε, συνηθιζουμε και αρολο ου δεν μας αρεσει ζουμε με αυτη αο συνηθεια και μονο.
Διαγραφήαναζωογοννηση χρειαζετε για καταολεμηση! αναζωωογονηση και νεους ανθρωους!!!
φιλακια ολλα καλη μου φιλη! <3 <3