ΣΙΩΠΗ…. ΣΑΝ ΑΕΡΑΣ…

Ειμαι πολυ στενοχωρημένη……

Επηρεάζομαι άμεσα με άσχημες ειδήσεις, έστω και εάν δεν αφορούν οικείους μου ανθρώπους.

Αναφέρομαι στο περιστατικό με τον νεαρό που πήδηξε απο το τρόλεϊ στον ελεγχο εισητηριων και σε όλα τα άλλα άρθρα που συνοδεύουν το συγκεκριμένο τραγικό γεγονός…

Είναι πολυ λυπηρό να φεύγουν απο τη ζωή μας με τέτοιο τρόπο τοσο νέοι άνθρωποι.

Μακάρι να ήταν όλα αλλιώς.

Αν οι άνθρωποι ήταν ευγενικοί και ψύχραιμοι κάποια παρόμοια συμβάντα δε θα γινοντουσαν ποτε πραγματικότητα!

Λυπαμε πραγματικά λυπαμε.

Όταν προσπαθώ να γράφω για τους ανθρώπους και βλέπω να γίνονται τέτοια περιστατικά καταρρέετε όλος μου ο κόσμος. Απλως δε θελω να παραδεχτώ πως αντί να γινόμαστε καλύτεροι γινόμαστε χειρότεροι!

Και είναι κρίμα ρε γαμωτο πραγματικά είναι κρίμα. Έχουμε το θειο δώρο της ψυχής μας και παμε και τη καταστρέφουμε….

Και δε μιλαω μονο για το συγκεκριμένο περιστατικό, γενικά διαβάζοντας κάποιος το τι συμβαίνει στο κόσμο τρελαίνετε. Πραγματικά είναι να τρελαίνεσε με όσα συμβαίνουν γύρω μας.

Άδικο ρε γαμωτο άδικο!!!

Και για το τέλος σιωπή…

Γιατι σε κατι τέτοια περιστατικά είναι ο καλύτερος σύμμαχος πόνου στην οικογένεια των ανθρώπων που θρηνούν….

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά! Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου