ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ, ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.

Εκφραστικοί μου φίλοι καλημέρα.

Καλή εβδομάδα να έχουμε!

Όπως θα δείτε και από το τίτλο έχω διάφορα όμορφα για μένα πράγματα που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Θα ξεκινήσω από αυτό:

Ευχαριστώ πολύ για την αγκαλιά που προσφέρατε απλόχερα στο πρώτο μου ποίημα, τη Γαλήνη και θα μου επιτρέψετε να σας πω δυο - τρία πραγματάκια που θέλω.

Επειδή διαπίστωσα πως πολλοί φίλοι νιώσατε πως ζητούσα να με κρίνετε, θέλω να πω πως καμία σχέση. Τη γνώμη και την ειλικρινή άποψή σας ήθελα μόνο, οπότε δεν έπρεπε να αισθανθείτε έτσι και λυπάμαι που σας έκανα να νιώσετε έτσι γιατί ξέρω πως είναι άσχημο συναίσθημα και πολύ πιεστικό.

(Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας είμαι λίγο «μουλάρα» στο θέμα της κριτικής, δηλαδή αν αισθανθώ πως κάποιος άνθρωπος με κρίνει ,είτε θετικά είτε αρνητικά, δε θα με νοιάξει και πολύ, μη σας πω καθόλου. Απορώ και εγω με τον εαυτό μου διότι θα με χαρακτήριζα πολύ ευαίσθητο άτομο, αλλα ειλικρινά αν αισθανθώ πως κάποιος με κρίνει δε δίνω δεκάρα. Δε ξέρω πως το έχω καταφέρει αλλα εύχομαι να το κρατώ για πάντα.)

Πολλές φορές μπερδεύουμε την κριτική με την άποψη (τα έχω μπερδέψει κι εγω) αλλα διαφέρουν αρκετά και εγω ειλικρινά αισθάνθηκα για άλλη μια φορά πως εισέπραξα αγάπη από εσάς και ευχαριστώ πολύ γι αυτό! Είναι το σημαντικότερο για μένα τουλάχιστον!

Επίσης θα ήθελα να πω και κάτι άλλο επάνω στο ποίημα. Θα απαντήσω βέβαια στα σχόλια σας σε λίγο αλλα  θέλω να σας μιλήσω λίγο για τη διαδικασία γραφής του.

Είπαμε, η λέξη Γαλήνη από μόνη της εμπνέει πολύ! Εγώ αναρωτήθηκα, τί κάνουμε οι περισσότεροι με την Γαλήνη; Την αναζητούμε! Έτσι λοιπόν ξεκίνησε η αναζήτησή της. Στο τέλος των πρώτων παραγραφών όπως είδατε ανέφερα συνέχεια αυτή τη λέξη για να τονίσω την αναζήτησή της. Από ένα σημείο και μετα δεν υπάρχει αυτή η λέξη γιατί με εχει ήδη επισκεφτεί, εκεί στη γωνία, τη προσωπική γωνιά του καθενός μας. Μετά βέβαια ανοίγω τα μάτια, εχει φύγει και ψάχνω να τη βρω ως αερικό. Κάπου πιο άυλα δηλαδή. Και μετα, μένω στο τέλος με την απογοήτευση αλλα και τη  αποδοχή της συνάμα γιατί ξέρω πως πάντα θα ναι για λίγο μονο και κλείνω με το κάπως «κλαμένο» Γιατί στο τέλος.

Τώρα, σχετικά με το άνω Γιατί θέλω να σας πω για πιο λογο έκλεισα έτσι. Μη περιμένετε κανα ευφάνταστο λογο, είναι πολύ απλός αλλα για μένα εντυπωσιακός διότι εχει αν κάνει με την μικρή μου ανιψιά.

Είναι στην τρυφερή εκείνη ηλικία που γνωρίζει το κόσμο και εχει ένα χρόνιο Γιατί για όλα. 

Τις γιορτές λοιπόν που είχα χρόνο να ασχοληθώ μαζί της, απάντησα σε ένα σωρο γιατί μιας όμορφης μικρής κυρίας 2,5 χρονών! Ένα όμως από τα Γιατί της με σημάδεψε και έμεινε στη καρδιά μου γιατί συνοδευόταν από ένα βλέμμα απερίγραπτο. Αυτό το γιατί λοιπόν ηταν η αφορμή να κλείσει έτσι το ποίημα.

Και τωρα να σας πω την ιστορία του συγκεκριμένου Γιατί.

Είμαι καθισμένη κάτω στο χαλί με τη μικρή. Η ξαδέρφη μου (η μαμά της) μαζεύει τα Χριστουγεννιάτικα τα βάζει στη κούτα και από την άλλη πλευρά η μικρή τα βγάζει και τα δίνει σε μένα  για να παίξουμε. Χαχαχαχα. Με τα πολλά τη πείθω να βάλουμε μέσα στη κουτα τα Χριστουγεννιάτικα και να κρατήσουμε δυο Αι Βασίληδες για να παίξουμε. Δέχεται λοιπόν και ξεκινάμε το παιχνίδι. Ανασαίνει η ξαδέρφι και σε καποια φάση ξεφουσκώνει κάτι φουσκωτούς Άγιο Βασίληδες και ένα φουσκωτό ελάφι. Έρχεται βάζει το ελάφι μέσα στη κουτα που είχαμε ανάμεσα μας και φεύγει. Η μικρή όμως εντοπίζει το ξεφούσκωτο ελάφι (που προφανώς ηταν και το αγαπημένο της) και με κοιτάει με ένας ύφος φίλοι, τί να σας πω, απερίγραπτο. Σπαραχτικό και σε έσφαζε ειλικρινά! Και με το ίδιο ύφος μου λέει; Γιατί; Αλλά με μια φωνή και ένα ύφος φίλοι να σου κόβεται η ανάσα. Δεν έχω ζήσει κάτι αντίστοιχο. Και βάζει τα κλάματα. Για ποτέ φώναξα τη μάνα της να φουσκώσει το ελάφι δε λέγεται. Ε μετα αμέσως χαμογέλασε η μικρή και εγω αισθάνθηκα όμορφα. Δε ξέρω, αυτή η σκηνή εχει χαραχθεί μέσα μου και θεωρώ πως γι αυτό έκλεισα έτσι το ποίημα. Της το οφείλω θαρρώ!

Και πάμε τωρα σε κάτι άλλο που θέλω να μοιραστώ μαζί σας. 

Τη περίοδο των γιορτών έλαβα μια πολύ όμορφη χριστουγεννιάτικη χειροποίητη καρτούλα από μια αγαπημένη μπλοκοφιλη και περίμενα πως και πώς να φτιάξει η φωτογραφική μου μηχανή για να τη φωτογραφίσω και να την ανεβάσω εδώ στέλνοντας συνάμα τις ευχαριστίες μου. Επειδή όμως έχω πλέον μηχανή αλλα δεν έχω καλώδιο δε μπορώ να υλοποιήσω τη σκέψη μου τωρα αλλα επειδη το καλό το παλικάρι (στη περίπτωση μου παλικαρου) ξέρει κι άλλο μονοπάτι και επειδη είδα πως το αγαπημένο μας Συριανό κορίτσι εχει λάβει την ίδια καρτούλα, σας βάζω εδώ το λινκ: http://syros2js.blogspot.gr/2014/01/blog-post.html για να την δείτε. Πραγματικά πανέμορφη κάρτα! Συγχαρητήρια στη δημιουργό της! Α, και συνοδευόταν και από ένα χριστουγεννιάτικο CD! To είδα! Πολύ καλό όντως!

Θέλω να ευχαριστήσω λοιπόν τη Μαίρη μου γι όλα τα άνω και να τις ευχηθώ για άλλη μια φορά ότι καλύτερο! Και πάντα να φτιάχνει τοσο όμορφα πράγματα!

Και επειδη πολλά έγραψα και σας κούρασα, λέω να σας ξεκουράσω με τραγούδια! Όχι ένα τραγούδι, παραπάνω θα πω αλλα με όχι γνωστούς καλλιτέχνες αλλα ορισμένοι εξ αυτών είναι πραγματικά υπέροχοι!

Το βιντεο που ακολουθεί εχει πολύ καλές συμμετοχές από την οντισιον του «Τhe Voice» στην Αμερική και επειδη με τη πρώτη και με κάποιες άλλες ξετρελάθηκα, θα σας παρότρυνα να το δείτε!

Αυτά για σήμερα εκφραστικοί φίλοι!

Να είστε καλα και ευχαριστώ για όλα! 

Α και ένα μεγάλο ευχαριστώ για ένα μυνημα που έλαβα στο φεισμπουκ για το ποίημα Γαληνη. Δεν αναφέρω όνομα, ξέρεις εσύ! Με τίμησες πολύ! Ευχαριστώ για όλα!

Φιλάκια πολλά σε όλους! <3