JUKEBOX.

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα!

Σάββατο σήμερα, μέρα για χαλάρωση μα και για δημιουργία.

Τί δημιούργησα σήμερα;

Κάτι δικό σας!

Στηρίχθηκα «στις» πλάτες σας και έφτιαξα τη παρακατω ανάρτηση όσο πιο καλα μπορούσα διότι δε μου ηταν πάντα εύκολο, προσπάθησα όμως και εύχομαι να σας αρέσει.

Πριν διεισδύσουμε για τα καλα στο θέμα της δημοσίευσης θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας καποια λόγια για το JUKEBOX που μου αρέσει παρα πολύ και το έχω συνδυάσει στο νου με εικόνα που μου δίνει χαμόγελο.

Για να είμαι ειλικρινής μου αρέσει επίσης και το γραμμόφωνο που είχα σκεφτεί αρχικά να χρησιμοποιήσω ως κύριο «εργαλείο» του ποστ αλλα επειδη δε μου «έβγαινε» όπως τα είχα υπολογίσει άλλαξα «πλεύση» και ήρθα στη πλευρά αυτού του αντικειμένου.

Τι είναι όμως το Jukebox;

Το jukebox είναι μια ημιαυτόματη συσκευή αναπαραγωγής μουσικής, συνήθως λειτουργεί με κέρματα, η οποία μπορεί να παίξει επιλεγμένα τραγούδια (ή ολόκληρους δίσκους) από μία εσωτερική "βιβλιοθήκη" δίσκων. Ένα συνηθισμένο jukebox είναι αρκετά μεγάλο με στρογγυλό το πάνω μέρος και έχει χρωματιστό φωτισμό στα πλαϊνά του που φτάνει μέχρι το πάνω του μέρος. Το κλασικό jukebox έχει κουμπιά με γράμματα και αριθμούς τα οποία όταν συνδυάζονται χρησιμοποιούνται ώστε να βρεθεί ένα συγκεκριμένο τραγούδι από κάποιο δίσκο.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε τη πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/Jukebox

Ωραία, έγινε και ο πρόλογος φίλοι.

Πριν πάμε όμως στο κυρίως μέρος της ανάρτησης πρέπει να πω στους νέους μου φίλους πως αν πατήσουν εδώ:   http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/10/blog-post_24.html θα κατανοήσουν το σκεπτικό της «Ντομινοέκφρασης» γιατί σήμερα, μετα από καιρό επιστρέφω με μια στήλη που αγαπώ ιδιαίτερα πρώτον γιατί αφορά ομάδα (έτσι το βλέπω εγω τουλάχιστον) και δεύτερον γιατί μου δίνει έμπνευση καθοδηγούμενη θα πω και με κάνει να προσπαθώ να προσεγγίσω καλυτέρα αυτά που πρέπει. Τί πρέπει θα το διαπιστώσετε παρακατω. Θα δείτε δηλαδή που στηρίζομαι.

Ξεκινάμε;

Ας σπρώξω το πρώτο κομμάτι της Ντομινοέκφρασης.

JUKEBOX.

Καθισμένη σε ένα μαγαζί που με παραπέμπει σε καουμπόικο σαλούν που έχω μάθει μέσα από τις ξένες ταινίες παρατηρώ τους ανθρώπους που κάθονται γύρω μου και μια μυρωδιά ξύλου ή βερνικιού, δεν έχω καταλήξει ακόμη, μου κάνει πιο αισθητή τη παρουσία μου σε εκείνο το χώρο.

Κοιτάζω τις εκφράσεις των παρευρισκομένων και βλέπω διάφορα αισθήματα να καθρεπτίζονται στο πρόσωπό τους.

Κάποιοι μιλάνε, κάποιοι γελάνε, άλλοι σκέφτονται, άλλοι ταξιδεύουν, άλλοι αναπολούν και άλλοι περιμένουν να γίνουν κάτι.

Να κάνω την αρχή;

Γιατί όχι;

Ξέρω πως κάτι ακολουθεί….

Σηκώνομαι και με επιβλητικά βήματα πλησιάζω το jukebox. Από ώρα εχει μονοπωλήσει το ενδιαφερον μου και στην εικόνα του χαμογελώ. Το κοιτάζω και το επεξεργάζομαι προσεκτικά. Όμορφο με εντονα χρώματα και δε ξέρω γιατί αλλα με παραπέμπει σε όνειρο.

«Πάντα ήθελα να το δοκιμάσω αυτό» σκέφτομαι και γελώ με αφέλεια.

Ρίχνω το κέρμα, επιλέγω το τραγούδι μου και σκέφτομαι αν θα ακολουθήσουν. Τους κοιτώ και βλέπω κάτι να λάμπει στη ματιά τους! Τώρα ξέρω!

Η μουσική ξεκινάει και χάνομαι.

Ξάφνου, μια κοπέλα από τα πίσω τραπέζια σα πεταλουδίτσα «πετά», με πλησιάζει, μου χαμογελά, ανταποδίδω και κάθομαι στο κάθισμά μου. 

Κοιτάζει τα φωτεινά και χρωματιστά κουμπιά που κοσμούν στο πλάι το πανέμορφο αυτό μηχάνημα και λέγοντας αυτή τη φράση: «όχι πως έχω το κλειδί του παραδείσου μα αγαπώ κι αυτό νομίζω είναι κάτι» επιλεγει. το δικό της μουσικό κομμάτι.

Η μουσικη ξεκινα και εμεις απολαμβάνουμε.

Μετα το τέλος του τραγουδιού μια άλλη κοπέλα πλησιάζει γοργά και λέει απευθυνομενη σε ολους τη στιγμή που εχει ήδη αρχίσει να ακούγεται η μουσική του τραγουδιού που έχει μόλις επιλεξει: "Το σιγοτραγουδώ απ' το πρωι". Χαμογελά γλυκά και φεύγει.

Ξάφνου ησυχία!

Απ’ έξω ένα αμάξι περνά και μας χαρίζει λίγους στίχους από το τραγούδι «Όλα δικά σου μάτια μου» του Γιάννη Πουλόπουλου. 

Ξαφνικά μια γυναίκα από τα πίσω καθίσματα σαν άνεμος βιαστικός βρέθηκε δίπλα στο όμορφο μας μηχάνημα και η επιλογή της έδωσε μια νότα αγάπης στο χώρο μας. Όλοι χαμογελάσαμε στο «άγγιγμα» αυτής της αγάπης.

Η τηλεόραση ξάφνου ανοίγει και ως είθιστε άσχημες πληροφορίες μας κερνά. 

Μια κοπέλα χαμογελώντας περίεργα, σα να ξέρει την απάντηση, πλησιάζει το χαρωπό μας μηχάνημα και μας δίνει την απάντηση που ψάχνουμε.

Mια γυναικα απο τα πρώτα καθίσματα που μοιάζει κάπως μπερδεμένη πλησιάζει το jukebox και στέκεται αμέτοχη μπροστά του. Είναι σα να θέλει να πατήσει το κουμπί αλλά κάτι τη σταματά. 

Κοιτάζει έντονα έξω απο τα καφετί ξύλινα παράθυρα και ατενίζει το βλέμμα στον ουρανό. Τον σκούρο ουρανό. Δεν της αρέσει αυτός ο καιρός. Η δυσαρέσκεια στο πρόσωπό της το μαρτυρά. Μας κοιτά και μας λεει: "Σήμερα δεν έχω διάθεση για κανένα τραγούδι....Αυτός ο καιρός είναι για μένα βάσανο....και δεν θέλω τίποτα.".

Τη κοιτάζουμε γλυκά και της γνέφουμε με κατανόηση. Μας ανταποδίδει χαμογελώντας και επιστρέφει στη καρέκλα της λέγοντας "Ίσως να βάλω κάτι αύριο, που θα ναι άλλη μέρα". Όλοι χαμογελάμε και ζεστασιά πλημμυρίζει το χώρο.

Ξάφνου σα σίφουνας, νεαρή γυναίκα με πολλή τρελλή διάθεση πλησιάζει το jukebox.  Στέκεται μπροστά του για λίγα δευτερόλεπτα και κοιτάζει τις μουσικές επιλογές που διαθέτει. Μια μικρή κινητικότητα τη διακατέχει στα κάτω άκρα και το σίφρουμα των χειλιών μαρτυρά πως ψάχνει ακόμη την επιλογή της.

Ατενίζει το βλέμμα στον  ουρανό και το πρόσωπό της γεμίζει λάμψη. Ο ήχος του κέρματος ακούγεται και τσουπ το τραγούδι εισβάλλει.

Και Ναι! Ειναι γεγονος! Τα σύννεφα έφυγαν και ήλιος εμφανίστηκες ευθύς! Χρυσές ηλιαχτίδες λούζουν το χώρο και αγγίζουν τις ψυχές μας.

Μια γυναίκα που είναι λίγο μελαγχολική παίρνει τη σκυτάλη και μας γνωρίζει ένα υπέροχο τραγούδι απο μία μοναδική φωνή που λίγοι νομίζω πως την γνωρίζουν.

Όλοι μαγευόμαστε!

Έπειτα ενα νεαρό αγόρι πλησιάζει με χαρά το αντικείμενο που μας χαρίζει μελωδικές στιγμές και μας χαρίζει τρίς μοναδικές επιλογές που κυλάνε βαθιά στο αίμα μας και λόγω παράδοσης αλλά και λόγω των όσων συμβολίζουν.

Μια γυναικα παραλαμβάνει τη σκυτάλη απο τον νεαρό και χαμογελώντας μας τρυφερά μας χαρίζει δυο μοναδικές ερμηνείες.

Mια γυναίκα με επιβλητικό βηματισμό πλησιάζει το μηχάνημα, βγάζει το κέρμα, το "πετά" μέσα του με τρόπο που μας κάνει όλους να γελάσουμε δυνατά με τη τρέλλα που διαθετει και μας χαρίζει το εξής ασμα.

Έπειτα, μια αισθαντική παρουσία που μας εκπεμπει θαυμασμο και αγαπη μας αφιερωνει το εξής κομμάτι:

Μετά απο αυτό ησυχία εισβάλλει και πάλι στο χώρο μας. 

Ένα αμάξι  περνά βιαστικά και έχοντας στη διαπασόν το τραγούδι "Λιώμα σε γκρεμό" του Παντελή Παντελίδη μας κάνει να λιώσουμε στα γέλια εντοπίζοντας την αστεία έκφραση μιας φίλης που δείχνει να μην αντέχει άλλο αυτό το τραγούδι και ξάφνου την ακούμε να μουρμουρά "Όχι και εδώ Παντελίδη" και ρίχνοντας το κέρμα, γαλήνη πλημμυρίζει το χώρο και εμάς.

Mια πολλή συμπαθητική φυσιογνωμία πλησιάζει το jukebox που αναβοσβήνει και κρατα στην αγκαλιά της ένα ενα ομορφο σκύλο, τον Σήφη της. 

Ρίχνει το κέρμα και με το πόδι του σκύλου πατά:

 Μία άλλη γυναίκα απο το βάθος πλησιάζει λίγο μελαγχολικά το μηχάνημα, μας χαμογελά τρυφερά και μας αφιερώνει:

Τη σκυτάλη παραλαμβάνει μία  γλυκιά γυναικεία υπαρξη και με αγάπη μας χαρίζει την εξής μελωδία:

Έπειτα μία γυναίκα που πριν λίγο διαμαρτυρήθηκε πως έχει πονοκέφαλο, ρίχνει το κέρμα και μας σιγοτραγουδά:

Έπειτα χάνομαι για λίγο στον έξω κόσμο και ξάφνου ακούω έναν ήχο που δεν ήξερα. Κοιτώ να δω ποιός το επέλεξε, μα κρίμα έχει ήδη φύγει. 

Χαμογελώ γιατί εκφράστηκε μαζί μας αλλά δε ξέρω ποιός/ποιά είναι για να ευχαριστήσω. Παρόλα αυτά απολαμβάνω.

Τέλος, ένα νεαρό κορίτσι πλησιάζει το μηχάνημα και με το κέρμα του μας χαρίζει τον εξής λαικό ήχο:

Και έπειτα η σιωπή κυριαρχεί.

Ανταλλαγές βλεμμάτων και μια αμηχανία επικρατεί.

Ξάφνου γέλια και φωνές αντηχούν στο χώρο και εγώ ξέρω πως το "πάρτυ" έχει τελειώσει. Ας τελείωσει όμως όπως ξεκίνησε. Εκφραστικά και χαρούμενα.

Όλοι σηκώνονται όρθιοι και χορεύουν! Εκφραστικές ανθρώπινες υπάρξεις λικνίζονται και χαμογελάνε! Διασκεδάζουν  και χαίρονται! :) 

Είναι Σαββάτο σήμερα! Χορέψτε φίλοι! :)

Και εκεί που νομίζεις πως το πάρτυ του Jukebox έχει σταματήσει, εμφανίζεται μια χαριτωμένη και δυναμική φυσιογνωμία που θέλει μια αλλαγή! Τί αλλαγή; Εκείνη ξέρει και εμείς τις το ευχόμαστε ολόψυχα! Μια αλλαγή για ότι καλύτερο! :)

 

Έριξαν κέρμα οι:

Την αρχή την έκανα εγώ χαχαχαχα και ακολουθούν οι εξής αγαπημένοι φίλοι με τη σειρά των τραγουδιών που είδατε παραπάνω:

Butterfly

Sofia sofaki 

Σοφία Αρσενίου 

Άμυ (ψυχής σιωπές) 

Flora Gia

Συριανό κορίτσι

Κaterina Koko 

Hengeo

Έλενα Λ.

Πετροκόριτσο

Ποιώ - Ελένη

Αριστέα

Αθηνά (και ο σκύλος της)

Ζήνα Μαρνέζη

Παρασκευή - Λαμπρινή

Anna elpidaanna

Ανώνυμος σχολιαστής

love2love
και Funky Monkey

Κουράστηκα φίλοι αλλά το ευχαριστήθηκα! Εύχομαι το ίδιος και εσείς!

Ευχαριστώ πολύ όσους έριξαν το κέρμα τους αλλά και όσους δε το έριξαν! Να είστε καλα! Να έχετε ένα διασκεδαστικό και χορευτικό ΣΚ!

 Περισσότερα για τη δημιουργία των άνω θα καταλάβετε απο εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/01/diary-of-bliss.html

* Εάν κάποιος επιθυμεί να διαβάσει και ακόμη μία ντομινοέκφραση που έχω δημιουργήσει στο παρελθόν μπορεί να πατήσει εδώ http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/11/blog-post.html και να ενημερωθεί για το τρόπο δημιουργίας της.

Να είστε καλα! Φιλιά πολλά σε όλους!