ΕΡΩΤΗΣΗ BY ΈΛΛΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ.

Εκφραστικοί μου φίλοι καλημέρα.

Βροχερή καλημέρα μάλλον και λευκή για όσους μπορείτε να παίξετε χιονοπόλεμο σήμερα! :)

Δε ξέρω αν σας έλειψα, εμένα πάντως μου λείψατε πολύ και σε αυτό το σημείο να πω και απο εδώ ενα ευχαριστώ στη Σοφουλίνα μου που ανησύχησε για μένα! Αδυναμίες είναι αυτές βλέπετε! :)

Λοιπόν φίλοι εγώ θα συνεχίσω  το ποστ με μία ερώτηση που μας έδωσε η φίλη Έλλη και με χαρά προτάθηκα να απαντήσω και εγώ.

Η ερώτηση είναι η εξής:

" Βρίσκεσαι σε ένα δωμάτιο και μπροστά σου είναι τρεις πόρτες. Η μία πόρτα γράφει "Παρελθόν", η άλλη "Παρόν", και η τελευταία "Μέλλον". Αν περάσεις την πόρτα του παρελθόντος, θα σβηστούν όλα όσα έχεις κάνει ή έχεις περάσει και θα έχεις το δικαίωμα να ξεκινήσεις από την αρχή. Αν διαλέξεις το μέλλον, θα μάθεις όλα όσα πρόκειται να γίνουν στη ζωή σου και στη ζωή των κοντινών σου προσώπων, αλλά δε θα μπορείς να ανατρέψεις/αλλάξεις κανένα γεγονός. Αν διαλέξεις το παρόν, διαλέγεις τη στασιμότητα: τίποτα δε θα αλλάξει από όσα ζεις αυτή τη στιγμή και από όσους σε πλαισιώνουν, ούτε τώρα, ούτε στο μέλλον. Τι διαλέγεις; "

Καταρχάς να πω πως βρήκα ευφυέστατη την ερώτηση και με παρέπεμψε σε ερωτήσεις τύπου ψυχολογικού χαρακτήρα.

Η απάντηση για μένα ανάμεσα σε αυτές τις επιλογές, με τους κανόνες που τις διέπουν είναι εύκολη.

Επιλέγω το παρόν, όχι όμως με την έννοια της στασιμότητας αλλά με την έννοια της υπάρχουσας ζωή μου που μπορώ να την εξελίξω όπως επιθυμώ. Είμαι ικανοποιημένη με όσα με πλαισιώνουν και με αυτή μου την απάντηση που ειλικρινά πηγάζει μέσα απο τη ψυχή μου νοιώθω πως με αποστομώνω για όσες φορές έχω γκρινιάξει ( + ολα τα παρεμφερη) για τη ζωή μου. Χαίρομαι που με αποστομώνω όμως γιατί μου αξίζει!

Και επειδή αυτό το ποστ είναι μικρής έκτασης για τα δικά μου δεδομένα σκέφτομαι πως πρέπει να μοιραστώ μαζί σας κάτι που σας χρωστάω απο παλιά: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/01/blog-post_7.html.

Το απόφθεγμα που είχα δει τότε σε μια οθόνη και με ενόχλησε ήταν το εξής:

«Ασήμαντοι άνθρωποι είναι εκείνοι που δέχονται τις απόψεις των άλλων, χωρίς να τις επεξεργάζονται οι ίδιοι.»
Λέων Τολστόι

Για να καταλάβετε δεν με ενόχλησε το μύνημά του αλλά με ενόχλησε η λέξη ασήμαντοι που δεν είναι απλώς μια λέξη είναι ενας προσδιοριστικός χαρακτηρισμός για ανθρώπους.

Τώρα θα μου πείτε μα αυτό σε πείραξε;

Ε ναι! Έχω μεγάλο θέμα με χαρακτηρισμούς ανθρώπων! Θα προτιμούσα να έλεγε ανόητοι παρά ασήμαντοι!

Και επίσης για να μπορείς να μιλάς για ασήμαντους και να ξέρεις τι είδους ερμηνεία τους αξίζει σημαίνει πως ή μιλάς εκ πείρας ή θεωρείς τον εαυτό σου σημαντικό έναντι άλλων.

Τέλος πάντων δε με ενδιαφέρει τι ένοιωσε και εκφράστηκε έτσι, δικαίωμα του αλλά εγώ έχω μεγάλο θέμα με τους χαρακτηρισμούς ανθρώπων! Το έχω αναλύσει μάλιστα και εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/11/blog-post_29.html

Δε λέω και εγώ μπορεί ενίοτε να εκφραστώ ακομψα για άνθρωπο που και να το αξίζει κιόλας αλλά ακόμη και σήμερα μπορώ να ντρέπομαι γι' αυτό.

Ίσως τελικά σημαντικοί άνθρωποι να είναι αυτοί που μπορουν ενίοτε να επεξεργάζονται και τις δικές τους απόψεις!

Και δεν το λέω αυτό για να τονίσω πως είμαι σημαντική, το λέω για να τονίσω πως μπορούμε να περάσουμε το νόημά μας με καλύτερη έκφραση (καλύτερα να ξεκινάς με τη λέξη σημαντικοί παρά ασήμαντοι) και κυρίως καλύτερα να γνωρίσουμε κάποια στιγμή πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι! Και δεν υπαρχουν ομάδες, υπάρχουν μόνο μυαλά που μας κατατάσσουν σε ομάδες.

Δε θα επεκταθώ άλλο, νομίζω πως όλοι καταλάβατε γιατί ενοχλήθηκα.

Εκφραστικό μεσημέρι σε όλους!

* Η μορφοποίηση βγήκε λίγο χάλια αλλά δεν μπορώ να τη φτιάξω.....