Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

O ΑΓΑΠΗΜΕΝOΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΡΑΞΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΡΔΙΑ. ΕΣΥ;

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα.
Δροσερή καλημέρα σήμερα αλλά καλά είναι. Ίσως να χρειαζόταν και αυτό.

Πριν λίγο ενημερώθηκα ότι ο μόνος άντρας που μέχρι στιγμής λαμβάνει μέρος στο παιχνίδι μας έκανε την όμορφη ανάρτησή του. Ίσα που τη διάβασα και ήρθα να σας ενημερώσω.

Για την αινιγματική του αγάπη μπορείτε να ενημερωθείτε εδώ:  http://hengeo.blogspot.gr/2014/05/blog-post_30.html.

Όμορφη μέρα σε όλους.
Labels:

Σχόλια

  1. Tante Kiki30 Μαΐου 2014 στις 9:24 π.μ.

    Ωραίο το παιχνίδι σας Κική μου αλλά και το τραγούδι που διάλεξε ο Γιώργος...πέρα από την όμορφη ανάρτησή του!
    Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική Κωνσταντίνου30 Μαΐου 2014 στις 9:26 π.μ.

      Να σαι καλα Κικη μου! Ευχαριστουμε πολυ! Φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
    2. Hengeo30 Μαΐου 2014 στις 2:18 μ.μ.

      Δύο Κικές γράψατε όμορφα λόγια για μένα και σας ευχαριστώ για αυτό χιχι!

      Καλή υπόλοιπη μέρα! :)

      Διαγραφή
    3. Κική Κωνσταντίνου31 Μαΐου 2014 στις 9:11 π.μ.

      Να σαι καλα φιλε μου!
      Καλο σκ να εχεις! :)

      Διαγραφή
  2. ποιώ - ελένη 30 Μαΐου 2014 στις 12:00 μ.μ.

    Καλημέρα Κική μου
    και καλή συνέχεια στις εμπνεύσεις...

    φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. airis30 Μαΐου 2014 στις 8:26 μ.μ.

    Έχω βρει το κομμάτι μου ....χρόνο ψάχνω! Ελπίζω να τα καταφέρω αύριο!
    Φιλάκια Κική μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Άιναφετς30 Μαΐου 2014 στις 8:36 μ.μ.

    Ότι έχει σχέση με τον Γιώργο, μόνο όμορφο μπορεί να είναι!

    ΑΦιλάκια πάντα τρυφερά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Paraskevi Lamprini M.30 Μαΐου 2014 στις 11:18 μ.μ.

    ωραίος ο Γιώργος... ωραίο το θέμα.. καλό Σαβ/κο Κική!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...
42 σχόλια
Read more »

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...
12 σχόλια
Read more »

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...
8 σχόλια
Read more »