Έλα λοιπόν, σκούπισε τα μάτια σου, μην κλαις. Θεέ μου τι
όμορφα μάτια!
Θυμάσαι, αλήθεια, ένα βράδυ που καθόμαστε στο παράθυρο
μακριά ένα γραμμόφωνο, κι ακούγαμε δίχως να μιλάμε.
Είπες: Ας μην έχουμε γραμμόφωνο, κι ας μη βάλανε αυτή
την πλάκα του για μας.
Όμως αυτό το σιγαλό τραγούδι είναι δικό μας. Κι αυτό το
βράδυ είναι δικό μας.
Και κείνο το άστρο, εκεί, καταδικό μας. Έτσι είχες πει.
Μιλάς σαν ποιητής, αγάπη μου, έκανα ξαφνιασμένος.
Πέρασες τα όμορφα μπράτσα σου γύρω απ’ το λαιμό μου
και με φίλησες. Όπως εσύ μονάχα ξέρεις να φιλάς.
Έλα, λοιπό, μην κλαις.
Έτσι μπράβο, έτσι μ’ αρέσεις – να χαμογελάς.
Εμείς θα ζήσουμε, αγαπημένη μου, και θα νικήσουμε. Ό, τι
κι αν κάνουν
θα νικήσουμε.
Μια μέρα θα ξαναβρεθούμε.
Θ’ αγοράσουμε τότε κ’ εμείς ένα δικό μας γραμμόφωνο
και θα το βάζουμε να παίζει όλη την ώρα. Ναι, αγάπη μου,
θα κάτσουμε κιόλας στο παράθυρο, κοντά κοντά.
Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα.
Και τότε
όλα τα βράδια κι όλα τα άστρα κι όλα τα τραγούδια
θα ‘ναι δικά μας.
«Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας»
(απόσπασμα)
(Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση, τ. 1ος, Κέδρος)
Πριν δύο μέρες είδα ένα αστέρι να πέφτει, καιρό είχα να δω αστέρι να πέφτει, χάρηκα τόσο που δεν θυμάμαι αν πρόλαβα να κάνω ευχή, όχι πως με ένοιαξε δηλαδή αλλά νομίζω πως δε πρόλαβα..
Σαν κάτι να πήγα να ψελλίσω μα τα λόγια να "πνίγηκαν" μαζί με την τελευταία εκείνη λάμψη του αστεριού... όχι πως στεναχωρέθηκα, μου άρεσε που είδα ένα ένα αστέρι να πέφτει.
Στ' αλήθεια είχα καιρό να δω.
Ακόμη χαμογελάω, στη σκέψη και μόνο χαμογελάω.
Σας παρέσυρα;
Πριν πόσο καιρό είδατε αστέρι να πέφτει; Κάνατε ευχή; Θυμάστε την ευχή ή μόνο το αστέρι;
Μα ήταν ένα στέρι που έπεσε, μόνο ένα αστέρι που έπεσε, ικανό για να σε κάνει να ζήσεις ξανά και ξανά τη στιγμή.
Καλό βράδυ, απο ένα αστέρι που έπεσε, μα του αρκεί που κάποιος το θυμάται ακόμα.
Δε θα μπορούσα στο σημείο αυτό να μην αναφέρω το εκφραστικό φαινόμενο της βροχής των αστεριών, τα λεγόμενα πεφταστέρια ή αλλιώς Περσείδες.
Οι Περσείδες είναι βροχή διαττόντων (μετέωρα ή πεφταστέρια όπως είναι κοινώς γνωστά στην παράδοση, τα οποία, σύμφωνα με την λαϊκή δεισιδαιμονία, όταν τα βλέπεις να πέφτουν μπορείς να κάνεις μια ευχή που θα πραγματοποιηθεί). Στην πραγματικότητα δεν είναι αστέρια που «πέφτουν». Πρόκειται για μικρά κομμάτια (μέχρι και σε μορφή σκόνης) τα οποία είναι απομεινάρια του κομήτη Σουίφτ-Τάτλ (109P/Swift-Tuttle) και όταν εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με τεράστιες ταχύτητες καίγονται εξαιτίας της τριβής με την ατμόσφαιρα μέσα σε δευτερόλεπτα. Όποια από αυτά είναι αρκετά μεγάλα ώστε να φτάσουν στην επιφάνεια της Γης ονομάζονται μετεωρίτες, ενώ όσα είναι τόσο λαμπρά που φαίνονται να σχίζουν τον ουρανό ονομάζονται βολίδες. Συνήθως στο μέγιστο της βροχής πέφτει ένα μετέωρο το λεπτό. Ονομάζονται Περσείδες, επειδή το ακτινοβόλο σημείο τους προβάλλεται στον αστερισμό Περσέα, φαίνεται δηλαδή σαν να έρχονται από την κατεύθυνση αυτή.
Το μεγαλύτερο μέρος του υλικού αυτού από τον κομήτη Σουίφτ-Τάτλ περιπλανάται στον διαπλανητικό χώρο εδώ και χίλια περίπου χρόνια αφότου εγκατέλειψε τον κομήτη. Υπάρχει ωστόσο και μία σχετικώς νέα συνιστώσα, μία λωρίδα υλικού που αποσπάσθηκε από τον κομήτη το έτος 1862. Ο ρυθμός των μετεώρων όταν η Γη συναντήσει αυτή την, πυκνή ακόμα, λωρίδα είναι πολύ υψηλότερος από ό,τι κατά την υπόλοιπη βροχή.
Αναφέρονται παρατηρήσεις των Περσείδων εδώ και περίπου 20 αιώνες, με αρχαιότερη αναφερόμενη από την Άπω Ανατολή. Μία λαϊκή ονομασία της βροχής αυτής σε Ρωμαιοκαθολικές χώρες είναι «Δάκρυα του Αγίου Λαυρεντίου», καθώς στις 10 Αυγούστου τιμάται η μνήμη του μαρτυρίου του.
Η αρχή της βροχής είναι ορατή από τα μέσα Ιουλίου κάθε χρόνο, με την κορύφωση μεταξύ 9 και 14 Αυγούστου, οπότε ο ρυθμός των μετεώρων φθάνει τα 60 και πλέον ανά ώρα. Εξαιτίας της τροχιάς του κομήτη, από την οποία εξαρτάται η θέση του ακτινοβόλου σημείου, οι Περσείδες παρατηρούνται κυρίως να διασχίζουν το Βόρειο Ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας. Καθώς συμβαίνει με όλους τους διάττοντες αστέρες, ο ρυθμός τους μεγιστοποιείται κατά το χρονικό διάστημα αμέσως πριν την αυγή. Το 2009, ο μέγιστος Ζενίθιος Ωριαίος Ρυθμός προβλέφθηκε σε περίπου 120.
Είπες: Ας μην έχουμε γραμμόφωνο, κι ας μη βάλανε αυτή
την πλάκα του για μας.
Όμως αυτό το σιγαλό τραγούδι είναι δικό μας. Κι αυτό το
βράδυ είναι δικό μας.
Και κείνο το άστρο, εκεί, καταδικό μας. Έτσι είχες πει.
Μιλάς σαν ποιητής, αγάπη μου, έκανα ξαφνιασμένος.
Πέρασες τα όμορφα μπράτσα σου γύρω απ’ το λαιμό μου
και με φίλησες. Όπως εσύ μονάχα ξέρεις να φιλάς.
Έλα, λοιπό, μην κλαις.
Έτσι μπράβο, έτσι μ’ αρέσεις – να χαμογελάς.
Εμείς θα ζήσουμε, αγαπημένη μου, και θα νικήσουμε. Ό, τι
κι αν κάνουν
θα νικήσουμε.
Μια μέρα θα ξαναβρεθούμε.
Θ’ αγοράσουμε τότε κ’ εμείς ένα δικό μας γραμμόφωνο
και θα το βάζουμε να παίζει όλη την ώρα. Ναι, αγάπη μου,
θα κάτσουμε κιόλας στο παράθυρο, κοντά κοντά.
Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα.
Και τότε
όλα τα βράδια κι όλα τα άστρα κι όλα τα τραγούδια
θα ‘ναι δικά μας.
«Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας»
(απόσπασμα)
(Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση, τ. 1ος, Κέδρος)
Πριν δύο μέρες είδα ένα αστέρι να πέφτει, καιρό είχα να δω αστέρι να πέφτει, χάρηκα τόσο που δεν θυμάμαι αν πρόλαβα να κάνω ευχή, όχι πως με ένοιαξε δηλαδή αλλά νομίζω πως δε πρόλαβα..
Σαν κάτι να πήγα να ψελλίσω μα τα λόγια να "πνίγηκαν" μαζί με την τελευταία εκείνη λάμψη του αστεριού... όχι πως στεναχωρέθηκα, μου άρεσε που είδα ένα ένα αστέρι να πέφτει.
Στ' αλήθεια είχα καιρό να δω.
Ακόμη χαμογελάω, στη σκέψη και μόνο χαμογελάω.
Σας παρέσυρα;
Πριν πόσο καιρό είδατε αστέρι να πέφτει; Κάνατε ευχή; Θυμάστε την ευχή ή μόνο το αστέρι;
Μα ήταν ένα στέρι που έπεσε, μόνο ένα αστέρι που έπεσε, ικανό για να σε κάνει να ζήσεις ξανά και ξανά τη στιγμή.
Καλό βράδυ, απο ένα αστέρι που έπεσε, μα του αρκεί που κάποιος το θυμάται ακόμα.
Δε θα μπορούσα στο σημείο αυτό να μην αναφέρω το εκφραστικό φαινόμενο της βροχής των αστεριών, τα λεγόμενα πεφταστέρια ή αλλιώς Περσείδες.
Περσείδες
Οι Περσείδες είναι βροχή διαττόντων (μετέωρα ή πεφταστέρια όπως είναι κοινώς γνωστά στην παράδοση, τα οποία, σύμφωνα με την λαϊκή δεισιδαιμονία, όταν τα βλέπεις να πέφτουν μπορείς να κάνεις μια ευχή που θα πραγματοποιηθεί). Στην πραγματικότητα δεν είναι αστέρια που «πέφτουν». Πρόκειται για μικρά κομμάτια (μέχρι και σε μορφή σκόνης) τα οποία είναι απομεινάρια του κομήτη Σουίφτ-Τάτλ (109P/Swift-Tuttle) και όταν εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με τεράστιες ταχύτητες καίγονται εξαιτίας της τριβής με την ατμόσφαιρα μέσα σε δευτερόλεπτα. Όποια από αυτά είναι αρκετά μεγάλα ώστε να φτάσουν στην επιφάνεια της Γης ονομάζονται μετεωρίτες, ενώ όσα είναι τόσο λαμπρά που φαίνονται να σχίζουν τον ουρανό ονομάζονται βολίδες. Συνήθως στο μέγιστο της βροχής πέφτει ένα μετέωρο το λεπτό. Ονομάζονται Περσείδες, επειδή το ακτινοβόλο σημείο τους προβάλλεται στον αστερισμό Περσέα, φαίνεται δηλαδή σαν να έρχονται από την κατεύθυνση αυτή.
Το μεγαλύτερο μέρος του υλικού αυτού από τον κομήτη Σουίφτ-Τάτλ περιπλανάται στον διαπλανητικό χώρο εδώ και χίλια περίπου χρόνια αφότου εγκατέλειψε τον κομήτη. Υπάρχει ωστόσο και μία σχετικώς νέα συνιστώσα, μία λωρίδα υλικού που αποσπάσθηκε από τον κομήτη το έτος 1862. Ο ρυθμός των μετεώρων όταν η Γη συναντήσει αυτή την, πυκνή ακόμα, λωρίδα είναι πολύ υψηλότερος από ό,τι κατά την υπόλοιπη βροχή.
Αναφέρονται παρατηρήσεις των Περσείδων εδώ και περίπου 20 αιώνες, με αρχαιότερη αναφερόμενη από την Άπω Ανατολή. Μία λαϊκή ονομασία της βροχής αυτής σε Ρωμαιοκαθολικές χώρες είναι «Δάκρυα του Αγίου Λαυρεντίου», καθώς στις 10 Αυγούστου τιμάται η μνήμη του μαρτυρίου του.
Η αρχή της βροχής είναι ορατή από τα μέσα Ιουλίου κάθε χρόνο, με την κορύφωση μεταξύ 9 και 14 Αυγούστου, οπότε ο ρυθμός των μετεώρων φθάνει τα 60 και πλέον ανά ώρα. Εξαιτίας της τροχιάς του κομήτη, από την οποία εξαρτάται η θέση του ακτινοβόλου σημείου, οι Περσείδες παρατηρούνται κυρίως να διασχίζουν το Βόρειο Ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας. Καθώς συμβαίνει με όλους τους διάττοντες αστέρες, ο ρυθμός τους μεγιστοποιείται κατά το χρονικό διάστημα αμέσως πριν την αυγή. Το 2009, ο μέγιστος Ζενίθιος Ωριαίος Ρυθμός προβλέφθηκε σε περίπου 120.
Αχ, θυμάμαι και το αστέρι που έπεσε και την ευχή που έκανα. Τζάμπα κόπος. Η ευχή δεν βγήκε! Αλλά το αστέρι που έπεφτε με αποζημίωσε σαν εικόνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο!
Ελπίζω η ευχή που θα κάνεις στο επόμενο αστέρι που πέφτει να πραγματοποιηθεί.
ΔιαγραφήΚαλημέρα γλυκιά μου
Σ΄ευχαριστώ για το εξαιρετικό ποίημα και για τις τόσες γνώσεις που μας χάρισες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ σε ευχαριστώ που πέρασες γλυκιά μου
ΔιαγραφήΠολυ ωραιο αποσπασμα!! Ωραιες εικονες!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Χριστινάκι μου!!
ΔιαγραφήΥπέροχο ποίημα και οι πληροφορίες πολύ ενδιαφέρουσες. Αστέρι να πέφτει; Ναι το θυμάμαι και δεν ξέρω αν έκανα ευχή. Δεν πιστεύω κιόλας σ'αυτά αλλά έχω καιρό να δω.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Κικίτσα μου
Να έχεις ένα λαμπερό Σ/Κο
Φιλιά πολλά και μια μεγάλη αγκαλιά
Καλημέρα αγαπημένη μου νησιώτισσα.
ΔιαγραφήΝα εισαι παντα καλα και να περνας σουπερ.
Φιλια πολλα πολλα
Όλα τα θυμάμαι, αλλά όπως λέει και η Άννα πιο πάνω, τζάμπα κόπος! Χαχα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ουρανός όμως ήταν ο,τι είναι ο Λειβαδίτης στις ζωές μας: όαση.. Καλό σ/κ Κικάκι :))
Μου αρεσε παρα πολυ ο οριμος της οασης. :)
ΔιαγραφήΚαλη εβδομαδα απο μενα αγαπημενη
Φιλια πολλα
Καλημέρα Κική μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένοι στίχοι και
πρόσεξε οι ευχές βγαίνουν
όταν τις πιστέψεις....
Δεν εχω παρα να συμφωνησω μαζι σου Ελενακι μου
Διαγραφήφιλια πολλα πολλα
Όμορφη ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Να σαι καλα Μαρια Ελενα μου
ΔιαγραφήΠολύ όμορφο το ποίημα στην αρχή...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι πως έχω πολύ καιρό να δω αστέρι να πέφτει..
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα :)
Ελπιζω να δεις συντομα και να χαμογελασεις
ΔιαγραφήΦιλια πολλα
https://www.youtube.com/watch?v=s_izrSbPBL0
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ψάξει ο καθένας το αστέρι που θα φωτίσει την ζωή του.
Καλό βράδυ Κική μου!
Τι ομορφο Μαρια μου!
ΔιαγραφήΕυχαριστω πολυ
Καλημερα και καλη εβδομαδα απο μενα
Και ελπιζω ολοι να βρουμε το προσωπικο μας αστερι
Όμορφο σχόλιο που τα πιάνει όλα: Ένα πανέμορφο ποίημα, όμορφες εικόνες και συναισθήματα, τα δικά σου λόγια, και άψογη ενημέρωση στο τέλος για τα παφτάστερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚική μου ευχαριστούμε για το όμορφο θέμα.
Καλό βράδυ.
Εγω ευχαριστώ Γιάννη μου που ειστε τοσο θετικοι στο να μοιραστουμε μαζι διαφορα θεματα που ανα πασα ωρα και στιγμη θελω με χαρανα μοιραστω μαζι σας και εσεις ειστε παντα εδω για μενα! Ευχαριστω!
ΔιαγραφήΠόσο μ αρέσει ο Λειβαδίτης!!!Τωρα μάλιστα που το συνδύασες τόσο αριστοτεχνικά με τον πίπτοντα αστέρα...ό,τι καλλίτερο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγω εκστασιάζομαι με τη βροχή των αστεριών και το Καλοκαίρι είναι συνηθισμένο φαινόμενο.Και ΝΑΙ,πάντα κάνω μια ευχή
Δεν εχει σημασία να πιάσει ή οχι.Εγω την κάνω.
Τελευταία φορά που είδα αστέρι να πέφτει και μάλιστα με μεγάλη ένταση φωτός και διάρκεια ήταν μετά την Εκθεση ζωγραφικής της Μαρίας (της Βιλλιώτη) στη Ζάκυνθο. Το είδαμε μαζί κι αυτό απο μόνο του είναι μια ευχή!
Καλή σου νύχτα Κική μου γλυκειά κι εύχομαι πάντα οι ευχές οσυ να πραγματοποιούνται και τ αστέρια σου νάναι γερά στερεωμένα στον ουρανό.Τα φιλιά μου
Τι ομορφη η στιγμη που μοιραστηκατε Χαρα μου!
ΔιαγραφήΕνιωσα πως σας εβλεπα και συγκινηθηκα.
Ευχομαι μεσα απο την καρδια μου πολλες τετοιες ευχαριστες στιγμες με ανθρωπους που αγαπας και σε αγαπανε ειλικρινα.
Φιλια πολλα πολλα!
Γράφεις για μία ..ονειροπαρμένη σαν κι εμένα που κάποτε τα καλοκαίρια ξαπλώναμε με τον άνδρα μου στην άμμο και μετρούσαμε τ' αστέρια!!!! Λυπάμαι αυτούς που δεν το έκαναν στη ζωή τους ούτε μία φορά, δεν υπάρχει πιο ρομαντική στιγμή από το να κάνεις ευχή την ώρα που κάποιο αστέρι πέφτει, εκείνος που δεν εύχεται για τον έρωτα του όταν περνάει δίπλα από μία λυγαριά πιάνοντας τα κλαδιά της..Δεν έχει σημασία αν δεν έγιναν κάποιες ευχές..σημασία έχει η ελπίδα που έζησες όταν τις έκανες!Καλημέρα Κικίτσα μου όλη μέρα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ομορφες στιγμες που περιεγραψες ψυχουλα μου ομορφη!
ΔιαγραφήΣυμφωνω παρα πολυ με τα λογια σου και χαιρομαι που τις στιγμες αυτες τις εχεις ζησει και εχεις τοση αγαπη μεσα σου για ολο το κοσμο!
Σε αγαπω πολυ!
Φιλια πολλα
Πολυ ωραιο το ποιημα και καταπληκτικη η φωτογραφια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
ΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή εβδομάδα
Πολυαγαπημένος Λειβαδίτης!! Νομίζω έχω πάρα πολλά χρόνια να δω πεφταστέρια Κική μου και ούτε που προλάβαινα να τελειώσω την ευχή!! ;)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως σαν εικόνα είναι απίστευτη!! Φιλάκια πολλά!!
Χαιρομαι που σου αρεσε η αναρτηση Μαριλενα μου
ΔιαγραφήΚαλη εβδομαδα και πολλα πολλα φιλια
Δεν ξέρω αν πιάνουν οι ευχές, πάντως δεν βλέπουμε τακτικά αστέρια να πέφτουν! Αντί εκτεταμένου σχολίου, το παρακάτω σχετικό τραγουδάκι Ένα αστέρι πέφτει πέφτει
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξερω αυτο το τραγουδακι και μου αρεσει πολυ.
ΔιαγραφήΕυχαριστω.
Καλημερα και καλη εβδομαδα
Υπέροχο ποίημα, αγαπώ το Λειβαδίτη και τα αστέρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτεινή - Metaphrasi
Καλως ηρθες στο μπλοκ μου Φωτεινη.
ΔιαγραφήΧαιρομαι που αγαπας ολα αυτα τα πραγματα και τα συναντησες ερχομενη στο μπλοκ μου αν δε κανω λαθος για πρωτη φορα.
Ευχομαι να σε ξαναδω.
Καλη εβδομαδα
Αγαπημένος ο Λειβαδίτης... και ειδικά το απόσπασμα που επέλεξες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ήμουν φοιτήτρια έβλεπα συχνά πεφταστέρια, θυμάμαι. Έμενα πολύ ψηλά και είχα απίστευτη θέα στον ουρανό.
Τώρα, δυσκολεύομαι να μείνω ξύπνια κάθε φορά που έχει βροχή αστεριών!! Κι έτσι έχω χρόνια να δω.
Φιλιά πολλά!
Ευχομαι να δεις συντομα Ελλη μου
Διαγραφήφιλια πολλα
Πολύ όμορφο ποίημα ( έτσι κι αλλιώς μου αρέσει ο Λειβαδίτης).
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω χρόνια να δω Κικίτσα μου κι εγώ. Μικρή πάντα μα πάντα έκανα ευχή.
Τώρα νομίζω απλά θα χαμογελούσα!
Φιλάκια♥
Να σαι καλα πριγκιπισσα μου
Διαγραφήφιλια πολλα