Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

OI ΘΕΑΤΡΙΝΟΙ ΜΟΥ ΜΟΝΟΛΟΓΟΥΝ.




Πόσο άστοχο είναι να αποκαλούμε αυτόν τον πλανήτη Γη, ενώ είναι εντελώς ξεκάθαρο ότι είναι Ωκεανός.

Arthur Clarke, 1917-2008, Βρετανός συγγραφέας επιστ. φαντασίας


 
Θάλαττα ύδωρ καθαρώτατον και μιαρώτατον, ιχθύσι μεν πότιμον και σωτήριον, ανθρώποις δε άποτον και ολέθριον.

Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ., Ίων φιλόσοφος

 

Η θάλασσα έχει μια δύναμη που επιδρά επάνω στους ανθρώπους σαν θέληση. Η θάλασσα μπορεί να υπνωτίζει. Η φύση γενικά έχει μια τέτοια δύναμη.
Ερρίκος Ίψεν



 
Πρόσεχε να προφέρεις καθαρά τη λέξη θάλασσα
έτσι που να γυαλίσουν μέσα της όλα τα δελφίνια
Κι η ερημιά πολλή που να χωρά ο θεός

Οδυσσέας Ελύτης ( 1911-1996 , Ποιητής, Νόμπελ 1979)


Από το ταξίδι των Λαφύρων στον Πολύγυρο Χαλκιδικής που μοιράστηκα μαζί σας στο παρελθόν. Ένα ταξίδι που τους χάρισε και μου χάρισε η αγαπημένη οικοδέσποινα των Κέρινων Ποιημάτων, Βαρβάρα.

Ευχαριστώ πολύ! Ελπίζω να σου αρέσει και να σας αρέσει το αποτέλεσμα των θεατρίνων μου.  
Labels:

Σχόλια

  1. syros2js3 Νοεμβρίου 2015 στις 8:10 μ.μ.

    Λατρεμένα αποφθέγματα, λατρεμένη Βαρβαρούλα και ασφαλώς λατρεμένοι... Θεατρίνοι!!!
    ;-)
    Καλό βραδάκι, κορίτσι μου!
    ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική Κωνσταντίνου9 Νοεμβρίου 2015 στις 11:37 π.μ.

      Kαλημερα και καλη εβδομαδα Λατρεμενο Συριανο μου κοριτσι!!!
      Φιλια πολλα πολλα

      Διαγραφή
  2. airis3 Νοεμβρίου 2015 στις 10:56 μ.μ.

    Θεατρίνοι το επόμενο λοιπόν;
    καλοτάξιδο Κικίτσα μου :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ANNA FLO4 Νοεμβρίου 2015 στις 8:16 π.μ.

    Όμορφα!!!!!!!Και οι θεατρίνοι υπέροχα μονολογούν......
    Φιλιά Κικίτσα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Funky Monkey4 Νοεμβρίου 2015 στις 10:10 π.μ.

    Καλημέρα, Κική μου! Ωραίες οι φωτογραφίες!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Tante Kiki4 Νοεμβρίου 2015 στις 6:29 μ.μ.

    Καλησπέρα Κική μου!! Εκτός των άλλων λατρεύω τον Α. Κλάρκ. Πολύ ωραία λόγια!!! Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Maria Naka5 Νοεμβρίου 2015 στις 3:25 μ.μ.

    Πόσα εύστοχα! Καλησπέρα Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...
42 σχόλια
Read more »

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...
8 σχόλια
Read more »

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...
12 σχόλια
Read more »