ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΔΩΡΟ ΤΩΝ ΦΕΤΙΝΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΜΟΥ.

Και όχι μόνο θα πω....

Εχθές το πρωι εκφραστικοί μου με περίμενε μια μεγάλη έκπληξη.

Ιδαίτερα μεγάλη και ξαφνική θα τολμήσω να πω.

Ξυπνάω το πρωί και μετά απο λίγη ώρα μπαίνω στο μαιλ μου, όπως κάθε μέρα να δω τι ενημερώσεις έχω.

Καπου εκεί, ανάμεσα σε πολλές άχρηστες στην ουσία ενημερώσεις, υπήρχε ένα μαιλ απο τη Μαριλένα μας, τη δική μας Μαριλένα εδώ στη μπλοκογειτονιά.

Μέσα σε αυτό το μήνυμα λοιπόν υπήρχε ένας σύνδεσμος, ένας σύνδεσμος που οδηγούσε στο youtube και τον συνόδευαν κάποια λόγια, λόγια στα οποία αμέσως ξεχώρισα το "με πολλή πολλή αγάπη".

Τι ακριβώς περιείχε αυτός ο σύνδεσμος;

Ελάτε να το ανακαλύψουμε παρέα:

Ένα βίντεο εκφραστικοί μου φίλοι.

Ένα βίντεο με αποσπάσματα των Λαφύρων.

Ένα βίντεο που δημιουργήθηκε με αγάπη για ένα βιβλίο που πραγματικά γράφτηκε με αγάπη για τους Ανθρώπους και με τη σειρά τους εκείνοι, με διαφορετικούς τρόπους ο καθένας του το ανταπέδωσαν.

Προσέξτε τα χρώματα που αλλάζουν, τη μουσική επιμέλεια με την οποία το κορίτσι μας αυτό επέλεξε να "ντύσει" τα Λάφυρα, τα αποσπάσματα με τις εικόνες που τόσο αρμονικά ταίριαξε. Το ιδιαίτερο και πανέμορφο τέλος που τόσο εγκάρδια μου πρόσφερε. Την κίνηση στις εικόνες, μια κίνηση που μου θύμισε ανάσα και η ανάσα μου θύμισε κάτι που μου είπε η πιο απαιτητική αναγνώστρια που είχα στη μεχρι τώρα μικρή πορεία μου και την οποία δε γνώριζα προσωπικώς πριν προμηθευτεί το βιβλίο και επικοινωνήσει μαζί μου. Θυμάμαι συγκεκριμένα τα λόγια της "Ένιωσα πως το βιβλίο αυτό έχει ζωή, ανέπνεαν οι σελίδες του.", λόγια που δε θα ξεχάσω ποτέ. Λόγια που μου τα επανέφερε στη μνήμη η Μαριλένα δίνοντας στις εικόνες μια κίνηση που με έκαναν να νιώσω τον παλμό που είχα ξεχάσει.

Θα μοιραστώ κάτι μαζί σας, κάτι που είπα ήδη στη Μαριλένα.

Δε δάκρυσα όταν πρωτοέπιασα στα χέρια μου το βιβλίο, ούτε όταν το πρωτοείδα στη βιτρίνα βιβλιοπωλείου, βλέποντας όμως το συγκεκριμένο βίντεο μαζί με την υπέροχη μουσική που το "συνόδευε", ομολογώ πως δάκρυσα και συγκινήθηκα πολύ. Δεν είναι τόσο το βίντεο όσο το οτι το επιμελήθηκε κάποιος άλλος για σένα, χωρίς να το γνωρίζεις, χωρίς να το ζητήσεις και όταν μάλιστα αυτός ο άνθρωπος είναι κάποιος που θαυμάζεις τόσο πολύ, δίνει σε όλη την πράξη μια επιπλέον βαρύτητα.

Αδιαμφισβήτητα, όσοι αγαπάμε το έργο μας, το οποιοδήποτε έργο κι αν παράγουμε και κάνουμε οτι καλύτερο μπορούμε γι' αυτό, έχουμε κάθε δικαίωμα να χαιρόμαστε και να ενθουσιαζόμαστε λίγο παραπάνω, το να βλέπεις όμως συνανθρώπους σου που χωρίς να τους γνωρίζεις προσωπικά και χωρίς να τους ζητήσεις κάτι, να μπαίνουν στη διαδικασία να δημιουργήσουν κάτι δικό τους που στην ουσία αφορά εσένα και ξέρεις οτι το κάνουν με πολλή αγάπη, μας κάνουν να νιώθουμε περισσότερο Άνθρωποι και γνώστες της Ελπίδας, μιας ελπίδας που ολοένα τείνει να εξαφανιστεί. Δεν υπάρχει, για μένα τουλάχιστον, ωραιότερο πράγμα από την ανθρώπινη αλληλουχία, ένα αγαθό που στα δικά μου Λάφυρα είναι πλέον γεγονός. 

Στη προκειμένη περίπτωση, το όμορφο αυτό βίντεο ήρθε για να μου θυμίσει πως όταν θέλουμε κάτι πολύ οι ψυχές των Ανθρώπων εισακούν και πραγματοποιούν. Ήθελα τόσο πολύ ένα βίντεο, δε το ζήτησα μα εκείνο ήρθε σαν από μηχανής Θεός σε εμένα.

Δε θα ξεχάσω πως πριν λίγες μέρες και ενώ έπινα καφέ με την φίλη μου τη Χριστίνα  στην παραλία της Χαλκίδας της είπα πως θα ήθελα να φτιάξω ένα βιντεάκι με αποσπάσματα του βιβλίου αλλά δεν ήξερα και δεν ήξερε και κάποιος στην παρέα για να το φτιάξει. Τότε εκείνη μου είπε πως θα ψάξει πληροφορίες στο google για να μαθει και να το φτιάξουμε (τόσο καλούς φίλους έχω δε με αφήνουν πουθενά και ποτέ μόνη, μαζί μου σε όλα απο τα πιο ασήμαντα μεχρι τα πιο σημαντικά) αλλά άκρη δε βγάλαμε και μείναμε στην κουβέντα με μελλοντική όμως σκέψη για την υλοποίηση του βίντεο.

Και ελάχιστες μέρες μετά, έτσι ξαφνικά και αναπάντεχα, σαν άλλος Αι Βασίλης ήρθε η Μαριλένα μας, αυτό το ταλαντούχο πλάσμα και μου πρόσφερε κάτι που ήθελα πολύ χωρίς εκείνη όμως να το γνωρίζει. Γι' αυτό σας είπα πριν πως όταν θέλουμε κάτι πολύ οι ψυχές των συνανθρώπων εισακούν και κάνουν πράξη.

Πιστεύω στην ομάδα και στο σύνολο, ανέκαθεν πίστευα.

Πάντα υπερασπιζόμουν το εμείς και όχι το εγώ.

Θαυμάζω τους ανθρώπους που δηλώνουν δυνατά το Ευχαριστώ και την Ευγνωμοσύνη τους και πραγματικά θα κάνω οτι μπορώ για να θεωρούμε Άξια των όσων κατα καιρούς με προσφέρετε.

Και κλείνω με μια ευχή για το κορίτσι μας, μια ευχή που αποσκοπεί στην Ευημερία και την Γαλήνη για ζωή της, μια ζωή που προσφέρει μα θέλω να της πω να δέχεται κιόλας και επειδή οι μεγαλόψυχοι άνθρωποι δεν είναι καλοί στο να δέχονται, προτιμούν μόνο να δίνουν και εμένα αυτό μου το απέδειξε πρόσφατα η Μαριλένα, θέλω απλώς να ευχηθώ κάθε καλό στη ζωή της και κάθε επιτυχία στα όσα με τον καιρό στην κοινωνία θα μας προσφέρει γιατί θα μας προσφέρει, όλοι το ξέρετε αυτό.

Καλή εβδομάδα εκφραστικοί μου φίλοι.

Να είστε καλά και να απολαμβάνετε την εορταστική περίοδο που διανύουμε.