Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΙ Η ΒΟΛΤΑ ΤΩΝ ΛΑΦΥΡΩΝ ΣΤΑ ΑΝΑΦΙΩΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ, ΥΠΟ ΤΟΝ ΑΓΡΥΠΝΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΦΑΚΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.


Εκφραστικοί μου, καλημέρα.
Τι μου κάνετε; Εύχομαι να είστε όλοι καλά.
Πιστεύω πως λόγω εποχής που διανύουμε, πολλοί απο εσάς θα είστε κρυωμένοι, όπως κι εγώ άλλωστε, οπότε σας στέλνω τις θερμότερες ευχές μου για καλή ανάρρωση.

Τι κι αν ο καιρός προειδοποιεί για χιόνια και ψυχρές θερμοκρασίες;
Εμείς βολτάρουμε  
και βολτάρουμε

και συνεχίζουμε να βολτάρουμε και σήμερα:


Έκλεισα σφιχτά στις χούφτες μου ένα λευκό σπίτι με μια πόρτα θαλασσιά, τόπος κατοικίας μόνο για τους δυο μας και όταν στο προσέφερα προσεκτικά, άνοιξες διάπλατα τη χούφτα σου και εκείνο δίχως να καλοσκεφτεί, «πήρε» τη μορφή λευκού περιστεριού και πέταξε ψηλά!

Σε έναν απέραντο ουρανό το είδαμε να ξεμακραίνει….

Προσπάθησα να το φέρω πίσω μα ήταν τόσο περήφανο και ευτυχές στον ουρανό που σκέφτηκα
ότι εκεί ανήκει.

Εξάλλου εξαγνισμός δεν είναι ο Έρωτας;
Ευφορία και πίστη δεν είναι η Αγάπη;

Ας μείνει για πάντα εκεί ψηλά, σαν Ύψιστος που βρήκε τον δρόμο του επάνω σε ένα και μοναδικό αστέρι.

Ένα αστέρι, λυχνάρι και οδηγός για όσους έχασαν το δρόμο τους παρακινούμενοι από ψεύτικους και άκαρπους χάρτες.

Ώρες ώρες θα ’θελα να «κλέψω» ένα διθέσιο αεροπλάνο και να ’ρθω να σε βρω και να σε φέρω πίσω, όμως η καρδιά μου σφίγγετε όταν ξέρει πως στην ουσία το μόνο που θέλω είναι να σε αιχμαλωτίσω.

Θέλω να σε κάνω το προσωπικό μου περιστέρι, τον αποκλειστικό μου «ταχυδρόμο», εκείνον που θα γράφω ραβασάκια και δένοντάς τα με λεπτή, κόκκινη κλωστή στο λεπτοκαμωμένο, μικροσκοπικό σου πόδι θα τα αφήσω να ταξιδέψουν και «ραντιστούν» από τις στάλες του Αιγαίου, του Ουρανού και ενός βαθιού πελάγους που ο άνθρωπος δεν εχει ακόμη ανακαλύψει!

Τι εγωιστικό Θεέ μου! Να θέλω να κάνω «ταχυδρόμο» την Αγάπη όταν ακόμη δεν έμαθα να «γράφω»! Να τη βάζω να ταξιδεύει σε πολιτείες μακρινές, αψηφώντας όλους τους κινδύνους μεταφέροντας τα γράμματά μου, όταν μόλις εχθές έμαθα να κρατώ την πένα.

Γιατί ναι, για να μάθεις να γράφεις πρέπει πρώτα να μάθεις να μιλάς και εγώ είχα την απαίτηση να προλαβαίνεις ότι θέλω να σου πω πριν καν αρθρώσω λέξη.

Αλλά έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Άρπαγες όλων, όπως πάντα!

Είμαστε ένας βαθύς λάκκος από άμμο που το μόνο που θέλει δίπλα του είναι μια γούρνα με νερό, αδιαφορώντας αν η γούρνα αυτό πού αποζητάει είναι ένα φυλλοβόλο και ένα αειθαλές δέντρο
."


Απόσπασμα απο το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Η Φυγή", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".

Μα πως να "δραπετεύσει" κανείς, μέσα απο εκείνη τη γαλάζια πόρτα..;




Με κοιτάζεις έντονα!
Το ξέρω αυτό το βλέμμα!
Δε με κοιτάς!
Με προστάζεις!

Δε θέλω να σου κάνω τη χάρη!
Δε θέλω να κινήσω πρώτη εγώ!

Σε κοιτάζω για να καταλάβεις πως παραχωρώ τη θέση μου!
Νομίζω πως έτσι θα σε ντροπιάσω!
Μαστίγιο η ματιά σου! Ράβδος το βλέμμα σου!
Πληγή η πρώτη κίνησή μου!

Ο στρατιώτης ξεκίνησε!
Ο αξιωματικός ειδοποίησε!
Ο πύργος προστάτεψε!
Το άλογο έτρεξε!
Ο βασιλιάς εξολόθρευσε!
Η βασίλισσα αιχμαλωτίστηκε!

Άμοιρη βασίλισσα!
Τι κρίμα….

Το παιχνίδι έληξε!
Η βασίλισσα για άλλη μια φορά εκτός!
Εκεί που ανήκει!



Απόσπασμα απο το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Δείπνο", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".

Επέλεξα να συνοδέψω την επάνω φωτογραφία με το συγκεκριμένο απόσπασμα, λόγω της θέσης που έχει το βιβλίο στη συγκεκριμένη πόζα. Θεωρώ πως η Μαρία το έχει τοποθετήσει με τέτοιο τροπο, ώστε δείχνει να φουσκώνει απο περηφάνια και γεμάτο σθένος να συνεζίχει μετά την εκάστοτε ήττα του. Για όσους έχουν διαβάσει το βιβλίο, νομίζω πως θα καταλάβουν γιατί επέλεξα απόσπασμα απο το συγκεκριμένο ποίημα.



Κι είναι το πράσινο!
Η ανάσα της φύσης!
Η αγκαλιά της προς τους ανθρώπους και τα είδη που κατοικούν σ’ αυτήν!

Κι είναι το πράσινο!
Το πράσινο που μπορεί να ανθίζει πάνω στο χώμα και να φυτρώνει ξανά στις περιοχές που μυρίζει κάρβουνο και μπαρούτι!

Και εσύ αυτό το πράσινο θες να το καταστρέψεις;
Σκέψου!

Πάς να το καταστρέψεις!
Σταμάτα!

Συγκρατήσου!
Όσο ειναι νωρίς ακόμη, συγκρατήσου!

Κι είναι το πράσινο!
Είναι Ζωή!
Θα την καταστρέψεις;

Κι είναι το πράσινο!
Τα φύλλα δάφνης, το λάφυρο μιας ακόμη μισοτελειωμένης μάχης!

Θα νικήσουμε!


Απόσπασμα απο το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Κι είναι το πράσινο!", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".


Με τόσο πράσινο, αυτό το υπέροχο χρώμα που διαθέτει η φωτογραφία που μου χάρισε η Mαρία, ήταν αρκετά εύκολο να επιλέξω απόσπασμα των Λαφύρων.

Ευχαριστώ για τις υπέροχες φωτογραφίες φίλη μου.

Να θυμίσω πως τη Μαρία μπορεί κανείς να τη συναντήσει στα ακόλουθα ιστολόγια:

http://tokeimeno.blogspot.gr/
http://tatragoudia.blogspot.gr/
http://mia-matia-ston-ilio.blogspot.gr/

Καλή σας μέρα και καλό Σαββατοκύριακο να έχετε! Να περάσετε όμορφα και να ξεκουραστείτε!

Σχόλια

  1. Κική μου μόλις απόλαυσα όλες τις αναρτήσεις με τις υπέροχες φωτογραφίες της Μαρίας και των λαφύρων. Στην προηγούμενη ανάρτηση δε απόλαυσα για άλλη μια φορά και το αγαπημένο μου ποίημα! :) Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο! Φιλάκια πολλά!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για αλλη μια φορα υπέροχες εικόνες και σε συνδυασμό με τα υπέροχα ποιηματα σου! φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θυμάμαι όταν το φωτογράφιζα κάποιοι σταματούσαν και κοιτούσαν. Ήταν από τις πιο όμορφες φωτογραφίσεις που έχω κάνει. Ένοιωσα τόσο σπουδαία!
    Σ΄ευχαριστώ για την ευκαιρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μα τα ποιήματά σου είναι πολύ ωραία!
    Κι εγώ δεν τα πηγαίνω και τόσο καλά με την ποίηση, είμαι του πεζού!
    Ωραία και αυτή η βολτούλα :)
    Καλό μας ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...θα μάθεις, κορίτσι μου, εξάσκηση... και νερό!!! Ήδη δοκίμασες το πρώτο σκαλί...

    Φιλιά,
    Υιώτα, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ωραίος συνδυασμός εικόνας και ποίησης!
    Να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαίρομαι για τα όμορφα ταξίδια του βιβλίου σου. Το αξίζουν.
    Νάσαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λατρεύω αυτές τις αναρτήσεις σου Κική μου αγαπημένη, όπου η ομορφιά των λαφύρων σου συνδυάζεται με τις υπέροχες φωτογραφίες της Μαρίας!!!
    Ευχαριστούμε φίλη, για την πανδαισία έμπνευσης και δημιουργίας, που μας χαρίζεις!
    Σε φιλώ γλυκά, καλή σου εβδομάδα
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Περαστικά σου Κική μου!!! Για περισσότερες εκφραστικές βόλτες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέρα Κική... πολύ ωραία ανάρτηση ...ευχαριστούμε πολύ!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να