Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Προχωρούσα... και προχωρούσα…. και προχωρούσα…..




Προχωρούσα...
και προχωρούσα….
και προχωρούσα….., χαμένη στον δρόμο, που οδηγούσε στο Εγώ μου.

Ένα φθινοπωρινό φυλλαράκι, που είχε πέσει από κάποιο δέντρο, βρέθηκε στο διάβα μου και με έκανε να σταματήσω, να σκύψω, να το πιάσω, να το δω.
Νοσταλγικά θυμάμαι του χαμογέλασα, το άφησα πάλι κάτω και συνέχισα να προχωρώ σε έναν άυλο δρόμο.

Συνέχισα…
Συνέχισα..
Για ώρα συνέχισα ανάμεσα σε ξύλινους, καφέ φράχτες, ώσπου έφτασα σε ένα αμπέλι με πολλά σταφύλια που μοσχοβολούσαν και σκέφτηκα να κάτσω να ξεκουραστώ.
Έψαξα για νεράκι, αφού «τσακώθηκα» με δυο σφήγκες και αποφάσισα να κοιμηθώ για λίγο κάτω από ένα πεύκο που υπήρχε στο τέλος του συγκεκριμένου χωραφιού.

Ξύπνησα μετά από ώρες. Πεινούσα. Πεινούσα πολύ.
Έφαγα ένα τσαμπί πράσινο σταφύλι και ένιωσα πως χόρτασα για πάντα.

Σκέφτηκα να πάρω λίγες ρώγες σταφυλιού σε περίπτωση που πεινάσω στον επόμενό μου δρόμο, μα σκέφτηκα πως θα περάσουν άλλοι τόσοι πεζοπόροι και θα ’ναι κρίμα κι άδικο να μην τους αφήσω ό,τι άφησαν άλλοι τόσοι για εμένα.
Έμαθα. Έμαθα να σέβομαι, να εκτιμώ, να τιμάω, να αφήνω για τους άλλους.
Να κληρονομώ, μα και να κληροδοτώ συνάμα…

Κι έφυγα.
Έφυγα από εκεί.
Ορμώμενη από χιλιάδες, εσωτερικές επεμβάσεις για να οδηγηθώ σε ένα αδιάβατο στενό που οδηγούσε στη Σαλαμίνα.
Τη μάχη, τη μάχη σκέφτηκα και θέλησα αργότερα να πάω στις Θερμοπύλες. Κι υστέρα στο Δίστομο, στο Μεσολόγγι, να φιλήσω τα χεριά όλων των πολεμιστών. Να τους αφήσω ένα κεράκι, ένα γαρίφαλο, μια ακόμη δυνατή προϊστορία.

Κι ύστερα από όλα αυτά βρέθηκα έξω από ένα μικρό σπίτι, φτωχικό.
Μου θύμιζε σπίτι αυλής ενός περιέργου, μικροσκοπικού παραδείσου.

Ξύλινη πόρτα είχε κι ένα χερούλι μικρό, που ήθελα τόσο πολύ να μπορέσω να χτυπήσω ελαφρώς, για να μου ανοίξουν οι άνθρωποι που το κατοικούσαν.
Είχε κι ένα ραγισμένο παράθυρο και μ’ άρεσε, μ’ άρεσε τόσο πολύ, μου θύμισε εικόνα παιδικού παραμυθιού και όταν είδα μια μικρή φωτιά να φεγγοβολά προερχόμενη από ένα ετοιμόρροπο τζάκι ήθελα να δακρύσω από μια εσωτερική χαρά που δεν είναι ανάγκη πια να αναστήσω.

Σκέφτηκα να χτυπήσω την πόρτα, μα αποφάσισα να φύγω.

Δυο…
Μόνο δυο βήματα ήταν αρκετά για να γυρίσω πίσω.

Με φώναξε. Εκείνη με φώναξε. Μια συμπαθητική, ηλικιωμένη, μικροσκοπική κυρία. Όμορφη, όμορφη πολύ με μια γκρίζα σοφία στα μαλλιά και στο πρόσωπο που με έκανε να θέλω να σκύψω και να προσκυνήσω.

Με πλησίασε γοργά και μου έπιασε τα χέρια. Μου έβαλε μέσα στις χούφτες μου μια λευκή χαρτοπετσέτα και μου την σκέπασε με τα όμορφα ζαρωμένα της δάχτυλα.
Με κοίταξε με τόση ζεστασιά, μου χαμογέλασε, μου έδωσε να φιλί στο μέτωπο και επέστρεψε στο σπίτι της.

Δεν την ήξερα, όχι, δεν την ήξερα.
Περίεργο; Γιατί νιώθω ότι την ξέρω τόσο;

____________

Εκφραστικοί, μόλις διαβάσατε ένα απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Και Προχωρούσα..."  από το δεύτερο βιβλίο μου, που ελπίζω, άμεσα να κυκλοφορήσει.

Μόλις είδα την επάνω κινούμενη εικόνα, λέω αυτή είναι για εμένα. ;)

Σχόλια

  1. Καλησπέρα Κική μου. Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά. Πόσο όμορφη ανάρτηση. Με το καλό να ταξιδέψει και να διαβαστεί παντού. Τα λόγια σου μοσχοβολάνε ωριμότητα και αλτρουισμό, ευγένεια και απαντοχή. καλές διαδρομές να έχεις πάντα. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια στην αναρτηση της Μαρίας. Τωρα που γραφτηκα στο ιστολόγιό σου θα τα λέμε πιο συχνά. Σε φιλώ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όπως πάντα γλαφυρή με την χαρακτηριστική σου γραφή. Εύχομαι με το καλό να βγει και να έχει την επιτυχία που του αξίζει. Καλή συνέχεια στην πορεία σου.
    Εύχομαι καλή Παρασκευή και υπέροχο σ/κ !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κική μου, με το καλό! Εύχομαι κάθε επιτυχία!
    Φιλιά, καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κατάλαβα! Μόλις ανακάλυψες την κινούμενη εικόνα!!! Αχαχαχα! (χιούμορ ε;)
    Καλή επιτυχία στη νέα αρχή Κική και ναι, η εικόνα είναι ακριβώς η σωστή :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όντως η εικόνα ταιριάζει απόλυτα με το κείμενο...!
    Πολύ όμορφο το ποίημα σου με ωραία νοήματα, μου άρεσε ιδιαιτέρως η φράση "Να κληρονομώ, μα και να κληροδοτώ συνάμα.."
    Καλή επιτυχία εύχομαι στο βιβλίο σου...και καλή συνέχεια σε ότι κάνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Παρα πολύ όμορφο Κικη μου και σε ευχαριστουμε που το μοιραστηκες μαζί μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το ποιήμα σου είναι υπέροχο. Περιμένουμε το βιβλίο σου.
    Νάσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Άντε βρε Κική μου, άντε με το καλό....! πολύ όμορφο όπως το εκφράζεις. Να έχεις τη θετική μας αύρα και να σου ευχηθώ καλή επιτυχία στην έκδοση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. αχ τί ωραίο !! ειδικα εκει που αναδυκνύεις τις αξίες!! ανυπομονω για το νέο σου βιβλίο !! φιλακια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ενα φιλί στο μέτωπο πάντα κάνει την διαφορά!!!
    Να σαι καλά Κική μου και πάντα δημιουργική!! Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η ζεστασία και η συμπάθεια της ηλικειωμένης είναι ένα γνώριμο μοτίβο στο ελληνικό χωριό, μια καλή στάση στην πορεία... Εξάπτεις το ενδιαφέρον για το παρακάτω του ποιήματος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πολύ όμορφο και θα πάει καλά και αυτό σου το βιβλό θα δεις! Με το καλό μάτια μου.
    Καλή χαμογελαστή εβδομάδα
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μια γλυκιά και αισιόδοξη καλημέρα Κική μου, ομορφούλα της παρέας, είσαι το λουλουδάκι μας το ξέρεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πόσο ωραία ταίριαξαν τα λόγια σου με την εικόνα Κικίτσα μου!
    Καλή επιτυχία και στη δεύτερη προσπάθειά σου εύχομαι ολόψυχα!
    Φιλάκια πολλά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλή επιτυχία Κική μου.
    Μου άρεσε πολύ αυτό που διάβασα μόλις τώρα.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)