Σε σερβίρω με κατανυκτικό τρόπο και έπειτα σερβίρω εμένα.
Το κρασί το αφήνω σε σένα. Είναι άλλωστε δική σου «δουλειά».
Τρως σιωπηλά. Τρώω με χιλιάδες σκέψεις να με πολεμούν.
Σταματάς. Αφήνεις κάτω τα μαχαιροπίρουνα. Από σεβασμό θαρρώ, σε μιμούμαι.
Τα μακριά σου δάχτυλα σηκώνονται επάνω και με ένα φευγαλέο τους χτύπημα ανάβουν διάσπαρτα κεριά που βρίσκονται παντού στο χώρο.
Άλλη μια δική σου ουτοπική παράσταση σκέφτομαι. Άλλο ένα φαντασμαγορικό σόου που πρέπει να υπομείνω.
Χαμογελώ από συνήθεια και κάνω πως εκπλήσσομαι από το δήθεν ερωτισμό σου.
Κουνάς τον δείκτη του δαχτύλου σου επιτακτικά και στο τέλος αφήνεις έναν έντονο ήχο να θυμίζει διαταγή! Ξαφνικά, η διαταγή εξετελέσθη!
Ένας αργός ρυθμός ταγκό ακούγεται από ένα γραμμόφωνο που θυμάμαι καλά πως εδώ και ένα χρόνο έχει χαλάσει.
Οι νότες με παρασέρνουν. Η μουσική με ζαλίζει. Ξέρω πως είναι άλλη μια θεατρική σου πλάνη μα αυτή τη φορά θα την απολαύσω εις γνώσιν μου.
Οι φλόγες των κεριών διαγράφονται σαν πύρινη λαίλαπα στα μάτια σου.
Το παραμύθι μου έχει για άλλη μια φορά αρχίσει.
Είμαι πριγκίπισσα και δε με νοιάζει τίποτε άλλο.
Με κοιτάς!
Σε κοιτώ!
Μου χαμογελάς!
Σου χαμογελώ!
Σηκώνεσαι!
Περιμένω!
Με ένα άκρως ιπποτικό χειροφίλημα μου ζητάς να σε συνοδέψω στο χώρο.
Υπακούω!
Κι όλα αλλάζουν!
Ξαφνικά, εγώ ντυμένη πριγκίπισσα.
Εσύ ιππότης.
Και το δωμάτιο μεταλλάσσεται σε ένα κάστρο.
~~ Το Δείπνο - Τα Λάφυρα της Ψυχής μου
Από την παράσταση "Λάφυρα Εν Χορώ" στην 4Dance Academy - Σχολή χορού
Aνάγνωση: Βίκυ Μπασούκου
Ενσάρκωση ρόλων: Αλέξανδρος - Σταμάτης Ρηγόπουλος - Αρετή Κόκκαλη
Photo credit: Μαρία Παρασκευοπούλου Συλλέγω Στιγμές blog by Μαρία Παρασκευοπούλου www.mariaparask29-photography.gr και www.syllegw-stigmes.gr
Τα μακριά σου δάχτυλα σηκώνονται επάνω και με ένα φευγαλέο τους χτύπημα ανάβουν διάσπαρτα κεριά που βρίσκονται παντού στο χώρο.
Άλλη μια δική σου ουτοπική παράσταση σκέφτομαι. Άλλο ένα φαντασμαγορικό σόου που πρέπει να υπομείνω.
Χαμογελώ από συνήθεια και κάνω πως εκπλήσσομαι από το δήθεν ερωτισμό σου.
Κουνάς τον δείκτη του δαχτύλου σου επιτακτικά και στο τέλος αφήνεις έναν έντονο ήχο να θυμίζει διαταγή! Ξαφνικά, η διαταγή εξετελέσθη!
Ένας αργός ρυθμός ταγκό ακούγεται από ένα γραμμόφωνο που θυμάμαι καλά πως εδώ και ένα χρόνο έχει χαλάσει.
Οι νότες με παρασέρνουν. Η μουσική με ζαλίζει. Ξέρω πως είναι άλλη μια θεατρική σου πλάνη μα αυτή τη φορά θα την απολαύσω εις γνώσιν μου.
Οι φλόγες των κεριών διαγράφονται σαν πύρινη λαίλαπα στα μάτια σου.
Το παραμύθι μου έχει για άλλη μια φορά αρχίσει.
Είμαι πριγκίπισσα και δε με νοιάζει τίποτε άλλο.
Με κοιτάς!
Σε κοιτώ!
Μου χαμογελάς!
Σου χαμογελώ!
Σηκώνεσαι!
Περιμένω!
Με ένα άκρως ιπποτικό χειροφίλημα μου ζητάς να σε συνοδέψω στο χώρο.
Υπακούω!
Κι όλα αλλάζουν!
Ξαφνικά, εγώ ντυμένη πριγκίπισσα.
Εσύ ιππότης.
Και το δωμάτιο μεταλλάσσεται σε ένα κάστρο.
~~ Το Δείπνο - Τα Λάφυρα της Ψυχής μου
Από την παράσταση "Λάφυρα Εν Χορώ" στην 4Dance Academy - Σχολή χορού
Aνάγνωση: Βίκυ Μπασούκου
Ενσάρκωση ρόλων: Αλέξανδρος - Σταμάτης Ρηγόπουλος - Αρετή Κόκκαλη
Photo credit: Μαρία Παρασκευοπούλου Συλλέγω Στιγμές blog by Μαρία Παρασκευοπούλου www.mariaparask29-photography.gr και www.syllegw-stigmes.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ