Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ψυχρή, σαν το μαχαίρι με το οποίο ξερίζωσα την πιο τρυφερή καρδιά που γνώρισα και δεν άνηκε σε άνθρωπο, άνηκε σε μια λευκή ανεμώνα



Ονειροπολούσες αγάπη μου, ονειροπολούσες. Και μέσα στα μάτια σου, είδα τότε και δεν θα ξεχάσω ποτέ, την σπουδαιότητα των ονείρων!
Το πανέμορφο καδράκι που κοσμεί τα βιβλία είναι δώρο από την πολυαγαπημένη μου, Λουιζα Φρερη. Ευχαριστώ τόσο πολύ!!!
 
 
 
 
 
Η αγάπη σαν κύμα, σαν ήχος, σαν φώς, σε ένα μικρό μικρό σφαιρίδιο κατοικεί...

Είναι η αγάπη που δηλώνει που δηλώνει απών και είναι το δεύτερο μέρος της τριλογίας αγάπης. Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Λεξίτυπον.

Φωτογραφία από Θεσσαλονίκη και την αγαπημένη μου Alexandra Mouriopoulou
Ευχαριστούμε πολύ πολύ!!
 
 
 
 
Πάντα η ίδια εικόνα.
Το ίδιο μοτίβο, το ίδιο πλάνο.
Γκρι, σαν μια παγωμένη ομίχλη.
Σαν ένα χιόνι νάιλον που σκέπασε την πιο ξεχασμένη, ερειπωμένη πόλη.
Κι είναι ακόμη εκεί, την βλέπω.
Είναι ακόμη εκεί, μπορώ ακόμη και την βλέπω.
Κι όλα ψυχρά, θολά και γκρι.
Γκρι, σαν την πιο ακατανίκητη επιθυμία.
Σαν το δάκρυ που πάσχισε επίμονα να απελευθερωθεί.
Σαν την ψυχή που λαχταρούσε αγάπη μα τα χείλη συσπάστηκαν από μια ακατανίκητη οργή που ουσιαστικά κανείς δεν κατάλαβε και ούτε συμμερίστηκε ποτέ του.
Κι όλοι όσοι περνούσαν από ’κει ήθελαν να την δουν, να την αγγίξουν, να της μιλήσουν έστω.
Μα δεν ήταν σε όλους ορατή…

________

Απόσπασμα από την "Λίμνη του Ανεκπλήρωτου" που συναντά κανείς στην "Αγάπη που Δηλώνει Απών".
Πανέμορφη φωτογραφία από την φίλη μου Alexandra Mouriopoulou
 
Σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ! Σε αγαπώ!


 
 
Ήταν μια νεραΐδα που χόρευε επάνω στην παγωμένη λίμνη.
Ήταν η Λίμνη του Ανεκπλήρωτου!
Η Λίμνη του Ανεκπλήρωτου, που γέμιζε με τα δάκρυά της.
Τα δάκρυά της, ένα πλουμιστό νερό που όμοιο δεν ξανάδα.
Και τα καθάρια νερά ήταν δυό γυάλινοι καθρέπτες.
Δυό, σαν τα μαγικά φτερά της, εκείνα που της έκοψαν μα βρήκε τρόπο να επαναφέρει.
Χόρευε κι άφηνε τα ρουμπίνια της, τη λίμνη να γεμίσουν.
Κι οι αναστεναγμοί, σήκωναν έναν μικρό, σφυριχτό, συθέμελο αγέρα.
Ένα απαλό κυματάκι που θύμιζε λευκό σύννεφο ελευθερίας, συνόδευε τον ήχο και την παγωμένη εικόνα.
Γκρι και κρύα, ψυχρή και άδεια.
Γκρι, σαν τον ήλιο που ζωγράφισα το πρωί με την μόνη τέμπερα που διαθέτω.
Κρύα, σαν την καρδιά του πιο πολεμοχαρή ανθρώπου.
Ψυχρή, σαν το μαχαίρι με το οποίο ξερίζωσα την πιο τρυφερή καρδιά που γνώρισα και δεν άνηκε σε άνθρωπο, άνηκε σε μια λευκή ανεμώνα.

________

Απόσπασμα από την "Λίμνη του Ανεκπλήρωτου" που συναντά κανείς στην "Αγάπη που Δηλώνει Απών".
Πανέμορφη φωτογραφία από την φίλη μου Eva Lida
Σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ! Σε αγαπώ!
 
 

 
Εκλεκτός και ο επόμενος που θα καταφέρει να τη διαβεί και να ξεδιψάσει....
💗💗💗


_______________
 
Φωτογραφία από την αγαπημένη μου φίλη Xristina Xristodoulidi και την Κύπρο μας!
Ευχαριστώ πολύ πολύ!!
 
 
 
 Κι ύστερα μίλησαν για Αγάπη όλοι αυτοί που την σκότωσαν..
💙💙💙
 
Φωτογραφία από την αγαπημένη μου φίλη Xristina Xristodoulidi και την Κύπρο μας!
Ευχαριστώ πολύ πολύ!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να